ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ :
giweather joomla module
Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024 - 7:38:20π.μ.
18
Σεπτεμβρίου

Γνώμες και γνώμες - Άρθρο του Νίκου Σουβατζή

Κατηγορία Άρθρα - Απόψεις

Η ελευθερία έκφρασης είναι ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε με πολύχρονους και σκληρούς αγώνες. Στη σημερινή εποχή, τουλάχιστον σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου μας, μπορούμε να πούμε ή να γράψουμε (σχεδόν) ό,τι θέλουμε χωρίς να κινδυνεύουμε να βρεθούμε στη φυλακή ή ακόμα χειρότερα στην πυρά.

Το γεγονός όμως ότι μπορούμε να πούμε ό,τι θέλουμε σημαίνει απαραίτητα πως κάθε γνώμη που εκφράζουμε είναι άξια προσοχής και σεβασμού και έχει ακριβώς την ίδια βαρύτητα με άλλες γνώμες; Μάλλον όχι.

 

Για παράδειγμα δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να θεωρήσουμε πως, σε σχέση με μια αρχαιολογική ανακάλυψη, η γνώμη κάποιου που είναι εντελώς άσχετος με την επιστήμη της αρχαιολογίας έχει την ίδια βαρύτητα με τη γνώμη ενός αρχαιολόγου που έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην αρχαιολογική έρευνα. Όπως δεν θα μπορούσαμε να βάλουμε στην ίδια ζυγαριά, σε σχέση με ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουμε, τη γνώμη ενός γιατρού με τη γνώμη ενός οποιουδήποτε άλλου.

 

Επίσης υπάρχουν κάποιες αλήθειες που είναι καθολικά αποδεκτές και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση είτε γιατί είναι οφθαλμοφανείς, είτε γιατί είναι αποτέλεσμα επιστημονικής παρατήρησης και έρευνας αιώνων και συνοδεύονται από πλήθος αποδεικτικών στοιχείων. Έτσι, ξέρουμε ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος, η γη σφαιρική και στα μαθηματικά 1 + 1 = 2. Τέλος, υπάρχουν κάποιες πανανθρώπινες αξίες που θεωρούνται για τους περισσότερους ανθρώπους (δυστυχώς όχι γαι όλους) αποδεκτές. Οι αξίες αυτές είναι η ίδια η ανθρώπινη ζωή, η ισότητα όλων των ανθρώπων, ο σεβασμός στους νεκρούς.


Πολλές φορές ακούμε διάφορες γραφικές παραδοξολογίες και θεωρίες συνωμοσίας όπως και κουβέντες του καφενείου για διάφορα θέματα. Άλλες φορές πάλι κάποιοι μας προσβάλλουν και μας επιτίθενται απρόκλητα και άλλες πάλι παρεμβαίνουν στη ζωή μας ακόμα και σε θέματα αυστηρά προσωπικά. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το πρόσχημα αλλά και το μοναδικό επιχείρημα που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τα λεχθέντα είναι η ελευθερία της έκφρασης. “Αυτή είναι η γνώμη μου και οφείλεις να τη σεβαστείς”, “Δεν μπορώ να πω τη γνώμη μου;”. Αυτές είναι οι στερεότυπες απαντήσεις που δίνουν όταν κάποιος αντιδράσει σ’ αυτά που λένε. Ωστόσο ποτέ δεν αναρωτιούνται αν έχουν στοιχεία για να στηρίξουν τη γνώμη τους, αν έχουν επαρκείς γνώσεις για να έχουν γνώμη για ένα συγκεκριμένο θέμα και αν ζήτησε κάποιος τη γνώμη τους. Και αν αυτές οι περιπτώσεις κινούνται στη σφαίρα του γραφικού και των διαπροσωπικών σχέσεων, υπάρχουν άλλες περιπτώσεις που παρερμηνεύεται η ελευθερία της έκφρασης και είναι πραγματικά επικίνδυνες.

 

Έτσι, μπορούμε να ακούσουμε διάφορους ανθρώπους να προτρέπουν δημόσια ασθενείς με καρκίνο να σταματήσουν τη θεραπεία τους και να πίνουν τον χυμό κάποιου λαχανικού ώστε να θεραπευτούν. Χρησιμοποιώντας την ελευθερία της έκφρασης σαν πρόσχημα θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και παίζουν με την αγωνία των καρκινοπαθών και των οικείων τους. Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα. Καθημερινά μπορούμε να ακούσουμε και να διαβάσουμε εκατοντάδες “συμβουλές” που είναι επικίνδυνες για την υγεία μας και τη ζωή μας.


Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι όταν στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης δίνεται βήμα στους νοσταλγούς του Χίτλερ (αλλά και σε κάθε είδους φασιστοειδή) να χύσουν το ναζιστικό τους δηλητήριο. Αυτοί που φροντίζουν να φτάσει ο λόγος των ναζί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ακροατήριο μας λένε ότι στη δημοκρατία υπάρχει χώρος για όλους και αφού έχει δικαίωμα λόγου η Αριστερά δεν γίνεται να στερούμε αυτό το δικαίωμα στο άλλο άκρο. Λες και είναι ποτέ δυνατόν να μπουν στο ίδιο τσουβάλι απ’ τη μια ο πολιτικός λόγος που μιλάει για κατάργηση της εκμετάλλευσης με τις άναρθρες κραυγές για αρίες φυλές, υπανθρώπους και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Λες και είναι ποτέ δυνατόν να ξεχάσουμε το Ολοκαύτωμα και τα εκατομμύρια των νεκρών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Λες και είναι ποτέ δυνατόν να ξεχάσουμε τις θυσίες χιλιάδων κομμουνιστών που έδωσαν το αίμα τους για να είμαστε ελεύθεροι. Και για να έρθουμε στο σήμερα δεν είναι δυνατόν να θεωρήσουμε το ίδιο πράγμα τις θρασύδειλες ρατσιστικές επιθέσεις με τον αγώνα κάθε μορφής. Για τους δημοκράτες νέας κοπής έχει την ίδια βαρύτητα ο λόγος αυτών που σκοτώνουν πρόσφυγες και μετανάστες με τον λόγο αυτών που στέκονται δίπλα τους αλληλέγγυοι.


Η ελευθερία της έκφρασης είναι ένα δικαίωμα που κατέκτησε ο άνθρωπος καταβάλλοντας βαρύ φόρο αίματος. Και κατέκτησε αυτό το δικαίωμα για να μπορεί να το χρησιμοποιήσει σαν όπλο ενάντια στην αμάθεια και την αυθαιρεσία της εξουσίας, σαν εργαλείο για την κοινωνική και επιστημονική πρόοδο και την ανοχή του διαφορετικού. Είναι πραγματικά λυπηρό να χρησιμοποιείται για το ακριβώς αντίθετο, για να βυθίσει δηλαδή τον άνθρωπο στην αμάθεια και να δώσει φωνή στον κάθε μισάνθρωπο εχθρό της ελευθερίας.

 

 

 

 

 

 

 

 

Νίκος Σουβατζής

Συγγραφέας

Διαβάστηκε 166 φορές
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

Πολιτιστικο Σωματειο «οι κορυφαιοι»

Ποιοι Ειμαστε

Το mcnews.gr είναι ένα site, που φιλοδοξεί να δώσει στους αναγνώστες του αντικειμενική και ανεξάρτητη ενημέρωση, χωρίς υπερβολές, παραποιήσεις και σκοπιμότητες...

Διαβάστε περισσότερα