Οι δε συχνότητες είναι δημόσιο αγαθό, το οποίο παραχωρείται έναντι τιμήματος που οι ιδιώτες πληρώνουν για τη χρησιμοποίησή τους. Αποκλείονται από την παραχώρηση ηλεκτρονικών ΜΜΕ οι ιδιώτες που είναι εργολάβοι ή προμηθευτές του δημοσίου, καθώς και οι στενοί συγγενείς τους.
Αυτή είναι η βάση του νόμου περί βασικού μετόχου, που ποτέ δεν υλοποιήθηκε με τις ευλογίες και τις προτροπές διαπλεκόμενων εντός και εκτός θεσμικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς τα συμφέροντα λειτουργούν πάνω από τους ευρωπαικούς θεσμούς.
Αντί λοιπόν οι εκάστοτε κυβερνήσεις να υλοποιήσουν το νόμο και να δρέψουν οικονομικούς καρπούς προς όφελος του κράτους και του Έλληνα φορολογούμενου, απέφυγαν να συγκρουστούν με τα συμφέροντα και άφησαν να κυριαρχεί το κύκλωμα της παρατηλεόρασης με τις προσωρινές άδειες, ακόμη και στις εποχές της βαθύτατης κρίσης.
Αποκορύφωμα ένας καινούργιος νόμος με περιορισμένους αριθμούς αδειών, που κρίθηκε αντισυνταγματικός.
Και αφού αναλωθήκαμε σε έναν μαραθώνιο μηνών σχετικά με τις άδειες των καναλιών και λύση δεν βρέθηκε, τότε προχωρήσαμε παρακάτω στην ουσία δηλαδή, στο τέταρτο μνημόνιο που μας ετοιμάζει η Ευρωπαική Ένωση, με κυρίαρχο θέμα τα εργασιακά.
Γιατί αυτό απασχολεί αγαπητοί μου την Ευρωπαική Ένωση: να επιτευχθούν οι μαζικές απολύσεις, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, το κλείσιμο των εταιρειών. Και αυτό θα έπρεπε να απασχολεί και εμάς, που καταντήσαμε να μας πετάνε ένα ξεροκόμματο και να νομίζουμε ότι ζούμε, ή να φοβόμαστε να ζήσουμε…
Η αντίδραση του λαού, σαφώς προβλεπόμενη από τους αγαπημένους μας εταίρους, έπρεπε να καμφθεί, έτσι ώστε να συνεχιστεί το έργο της καταστροφής.
Ανοίγουμε ξανά λοιπόν θέματα όπως :
1) την αμφισβητούμενη από την Τουρκία Συνθήκη της Λωζάνης, προκειμένου για τον έλεγχο του Αιγαίου,
2) της «Μεγάλης» Αλβανίας Ευρωπαικής Αλβανίας, προκειμένου για τον έλεγχο του Ιονίου,
3) τους πρόσφυγες που σπάνε λεηλατούν, προκειμένου να δημιουργηθούν και ενδοχώριες συρράξεις.
ΦΟΒΟΣ ΠΑΝΤΟΥ ΦΟΒΟΣ – ΠΑΝΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
-Πόσους προστάτες μπορεί να αντέξει αυτή η χώρα πια;
-Πόσες γεωπολιτικές συνθήκες θα έπρεπε να λειτουργούν αυτοδίκαια;
-Ποιες περιοχές και νησιά έχουν υποσχεθεί κάτω από το τραπέζι;
-Ποιος θα είναι ο βασικός μέτοχος στα πετρέλαια μας, στο φυσικό αέριο, στον ορυκτό μας πλούτο;
-Σε ποιο δρόμο βρίσκεται η Ευρωπαική οικονομική ενίσχυση για τους πρόσφυγες;
-Πόση διαφθορά και overdose παραπληροφόρησης και στυγνής πολιτικής προπαγάνδας μπορεί να συγκαλύψει την τραγικότητα την οποία βιώνει το μέσο Ελληνικό νοικοκυριό σήμερα;
-Πόσες επιτέλους και ποιες πολυεθνικές θέλουν να μας επιβάλλουν, ας το πούνε να τελειώνουμε;
-Πόσους ακόμη εργαζόμενους να απολύσουμε; Πόσες συντάξεις, μισθούς και ασφαλιστικά δικαιώματα να περικόψουμε; Πόσες επιχειρήσεις ακόμη να κλείσουνε;
ΠΟΣΕΣ ΖΩΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΝΤΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΞΕΝΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ;
ΑΣ ΤΟ ΠΟΥΝΕ – ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ…
Παναγιώτα Μπλέτα
Συγγραφέας/Διανοήτρια
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
