Οι συμφωνίες με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τους ευρωπαίους εταίρους μας, αλλάζουν διαρκώς και επαναπροσδιορίζονται σε νέα βάση κάθε φορά για το Ελληνικό Πρόγραμμα διάσωσης και την παρεχόμενη χρηματική βοήθεια. Η άσκηση πίεσης νέων αυστηρών οικονομικών μέτρων, είναι μια δοκιμασμένη συνταγή των δανειστών μας, προκειμένου να εφαρμόσουμε τις απαραίτητες οικονομικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν κατά κύριο λόγο το ασφαλιστικό και φορολογικό σύστημα. Η απειλή διακοπής χρηματοδότησης καθώς και το σενάριο ενός πιθανού Grexit, εάν δεν συμμορφωθούμε είναι τα δυο μεγάλα χαρτιά που παίζονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Ωστόσο, η Ελληνική Κυβέρνηση προσέρχεται την επόμενη εβδομάδα στο Euro Working group προκειμένου να κλείσει την συμφωνία στην δεύτερη αξιολόγηση.

Η Ελληνική αντιπροσωπεία ζητά διεύρυνση της φορολογικής βάσης με μείωση στο ΕΝΦΙΑ, στο ΦΠΑ, μείωση του φόρου εισοδήματος και από την άλλη οι δανειστές μας ζητούν περικοπές των συντάξεων, μείωση του αφορολογήτου ορίου. Αγκάθι παραμένει και η λίστα των προαπαιτούμενων του 3ου μνημονίου που δεν έχουν ακόμα υλοποιηθεί.

Είναι όμως βιώσιμοι οι στόχοι που ζητούν οι δανειστές μας, όταν η Ελληνική Οικονομία έχει καταρρεύσει;

Η οικονομική σταθερότητα φαντάζει πιά ένας πολύ μακρινός στόχος για την χώρα μας, καθώς τα συνεχόμενα πολιτικά αδιέξοδα και οι διαφωνίες που υφίστανται, αναζωπυρώνουν την ελληνική κρίση σε όλα τα μέτωπα.

Ο όρος ποσοτική χαλάρωση ως αντιστάθμισμα είναι μάλλον ανέφικτός καθότι η αλληλεγγύη των Ευρωπαίων προς την Ελλάδα δεν προσφέρεται άνευ όρων και χωρίς ανταλλάγματα σύμφωνα με δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων, οι οποίοι εκτιμούν μεταξύ των άλλων ότι αν η Ελλάδα υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν, τότε αυτό θα είναι το τελευταίο πρόγραμμα.

Κανένας όμως δεν μπορεί να εγγυηθεί το αποτέλεσμα εκ των προτέρων, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το έργο το έχουμε ξαναδεί δυστυχώς κατ’ επανάληψη και χωρίς θεαματικά αποτελέσματα.

Σε αυτό το σημείο, παρατηρούμε σταθερά τα τελευταία χρόνια τις απεγνωσμένες προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης και τους αδέξιους χειρισμούς της να φέρει εις πέρας μια ευνοϊκή συμφωνία που θα εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα και η οποία καταλήγει πάντα στον καιάδα της αναποτελεσματικότητας και της αναξιοπιστίας.

Δυστυχώς με τα νέα μέτρα που θα ζητηθούν στο τραπέζι, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στο 4ο μνημόνιο που θα είναι και καταπέλτης για την Ελληνική Οικονομία.

Η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους καθίσταται πλέον αδύνατη. Το δημοσιονομικό έλλειμα αυξάνεται κατά κόρον. Η ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα στην χώρα μας είναι σχεδόν μηδαμινή. Το φορολογικό πλαίσιο είναι σχεδόν απαγορευτικό για την ιδιωτική πρωτοβουλία και τις επενδύσεις. Οι εξαγωγές της χώρας μας έχουν μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Η ανεργία έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Η λιτότητα και η εξαθλίωση του Έλληνα Πολίτη μέσα από μια σειρά σκληρών μέτρων δεν αποτελεί πλέον την πιο ενδεδειγμένη λύση. Ο όρος διάσωση που επικρατεί στις μέρες μας, έχει μετατραπεί σε έναν εφιάλτη διάλυσης και εξαφάνισης σε ότι έχει απομείνει πια. Δεν είμαστε παρά μονάχα αριθμοί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η οικονομία μας βυθίζεται μέρα με τη μέρα καθώς το κόστος δανεισμού αυξάνεται συνεχώς και τα νούμερα είναι πραγματικά αποκαρδιωτικά. Πως θα μπορέσουμε να βγούμε από αυτό το τέλμα;

Η χώρα μας βρίσκεται εγκλωβισμένη στην μέγγενη των μνημονίων και είναι άξιο απορίας γιατί οι πολιτικοί φορείς και τα κόμματα δεν συνεργάζονται από κοινού με γνώμονα το εθνικό συμφέρον της χώρας μας;

Η νεότερη ελληνική ιστορία γράφεται με μελανά χρώματα και όταν το συνειδητοποιήσουν όλοι οι πολιτικοί φορείς που εμπλέκονται, δυστυχώς θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Κανένας δεν είναι άμοιρος των ευθυνών του. Η λαϊκή παροιμία «ο καλός καραβοκύρης στην φουρτούνα φαίνεται» δείχνει κατά πόσο είναι άξιοι αυτοί που μας εκπροσωπούν, αναλαμβάνοντας με πλήρη συνείδηση την ιστορική ευθύνη για όσα έπραξαν οδηγώντας μας σε έναν μονόδρομο χωρίς επιστροφή.

Μίνα Μπουλέκου
Συγγραφέας-Ποιήτρια-Αρθρογράφος