Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή... Η ιδέα των ερευνητών προέκυψε από εμπειρικές παρατηρήσεις ασθενών, οι οποίοι ανέφεραν πως δεν είχαν πια πέτρες στα νεφρά αφότου είχαν περάσει από το μεγάλο τρενάκι της Ντίσνεϊλαντ στη Φλόριντα. Έτσι, οι ερευνητές αποφάσισαν να... θυσιαστούν για την επιστήμη και δοκίμασαν τη θεωρία στην πράξη. Κατασκεύασαν αρχικά με τη βοήθεια της τρισδιάστατης εκτύπωσης ένα τεχνητό νεφρό και μέσα σε αυτό τοποθέτησαν πραγματικές πέτρες διαφόρων μεγεθών, καθώς και λίγα ούρα. Στη συνέχεια, πήραν μαζί τους το νεφρό σε ένα σακίδιο και έκαναν βόλτες με διάφορα τρενάκια στη Ντίσνεϊλαντ 60 φορές συνολικά. Οι τρεις βασικές παράμετροι που εξέτασαν οι ερευνητές στο πλαίσιο του πειράματός τους ήταν το μέγεθος της πέτρας, η θέση της εντός του νεφρού αλλά και η θέση που κάθεται κανείς στο τρενάκι (μπροστά ή πίσω).
Η θεωρία όχι μόνο αποδείχτηκε σωστή, αλλά μάλιστα οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι καλύτερο να κάθεται κανείς πίσω πίσω στο τρενάκι για να έχει περισσότερες πιθανότητες να απαλλαγεί από τις πέτρες στα νεφρά! Ασχέτως του μεγέθους της πέτρας και της θέσης της εντός του νεφρού, ο ρυθμός απόρριψης των λίθων έφτασε το εντυπωσιακό 63,89% στις πίσω θέσεις, ενώ ήταν μόλις 16,67% για τις μπροστινές θέσεις.
Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας και εμπνευστής του όλου εγχειρήματος, Δρ Ντέηβιντ Γουόρτινγκερ, αναφέρει: «Τα προκαταρκτικά ευρήματα της μελέτης μας υποστηρίζουν τις ανεπίσημες μαρτυρίες που αναφέρουν ότι μια βόλτα με το τρενάκι του λούνα παρκ μπορεί να βοηθήσει ορισμένους ασθενείς που έχουν μικρού μεγέθους πέτρες στα νεφρά τους».
Τα ευρήματα της νέας μελέτης δημοσιεύονται αναλυτικά στην επιθεώρηση The Journal of the American Osteopathic Association.
Πηγή: onmed.gr
