γιου του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς Νίκου Μπελογιάννη, μετά την εκτέλεση του οποίου γεννήθηκε και γι αυτό πήρε και το όνομα, και ανιψιού της Διδώς Σωτηρίου.
Ο Νίκος Μπελογιάννης, μαζί με τη θεία του που ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, τη Διδώ Σωτηρίου, είχαν δωρίσει το σπίτι τους, στην οδό Κοδριγκτώνος 8, στο Υπουργείο Πολιτισμού με την προϋπόθεση να εδρεύει εκεί η Εταιρεία. Έκτοτε, τα γραφεία της Εταιρείας Συγγραφέων φιλοξενούνται στο ιστορικό αυτό διαμέρισμα, στο οποίο, όπως είχε αναφέρει ο Νίκος Μπελογιάννης σε συνέντευξή του * «συγκεντρώνονταν διανοούμενοι της αριστεράς, όπως ο Βάρναλης, η Γαλάτεια Καζαντζάκη, ο Τάσος Βουρνάς, ο Στάθης Δρομάζος, η Άλκη Ζέη και πολλοί καλλιτέχνες».
«Γεννήθηκα», τόνιζε στην ίδια συνέντευξη, «όταν η μητέρα μου ήταν στις φυλακές του Πειραιά, στην οδό Κάστορος, δίπλα τον σημερινό σταθμό του προαστιακού. Ως γνωστόν η μητέρα μου λόγω της εγκυμοσύνης της δεν εκτελέστηκε. Έμεινα μαζί της μέχρι τριών χρόνων. Το μόνο που θυμάμαι ήταν το σφύριγμα του τρένου της γραμμής Πελοποννήσου, που περνούσε. Τρόμαζα. Αργότερα έμαθα ότι κάποιοι μηχανοδηγοί σφύριζαν για να χαιρετήσουν τις πολιτικές κρατούμενες. Μετά με ανέλαβε η αδελφή της μητέρας μου, η Διδώ Σωτηρίου, η οποία με πήγαινε να τη δω στις φυλακές Αβέρωφ , όπου είχε μεταφερθεί. Καθόμαστε σε ένα τεράστιο προθάλαμο με πάγκους και μιλούσαμε.
Η Διδώ με ανέθρεψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ήταν αγχωμένη, διότι είχε αναλάβει ένα παιδί στη θέση ενός δικού της που δεν θέλησε ποτέ, γιατί ήταν διαρκώς απασχολημένη με πολλά πράγματα. Αφού δεν είχε καν οικιακό ζώο, γιατί δε προλάβαινε να το φροντίσει. Ξαφνικά ανέλαβε ένα παιδί το οποίο έπρεπε να αναθρέψει «σωστά», σύμφωνα με την κομματική λογική. λόγω του φορτίου που αυτό κουβαλούσε. Έκανε ό,τι μπορούσε για να μην πέσει στην παγίδα, να βρει μια μέση οδό και να με μεγαλώσει με την δέουσα ελευθερία σκέψης και μάθησης. Δεν με ανάγκασε ποτέ να στραφώ προς τον μαρξισμό. Με άφηνε να ανακαλύπτω μόνος μου την πραγματικότητα».
Ο Νίκος Μπελογιάννης είχε σπουδάσει χημικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Στους οικείους του εκφράζουμε τα πιο ειλικρινή μας συλλυπητήρια.
* (http://www.authors.gr/posts/view/anaskafes/home)
