Άλλοι πάλι νιώθουν πως πρέπει να συμμετέχουν στη κοινή διάθεση προβληματισμού και μπαίνουν στη διαδικασία της ανάλυσης της κατάστασης,όχι από καθαρή ανάγκη προσφοράς προς το κοινό καλό,αλλά από την βαθύτερη ανάγκη να διασώσουν τη ψυχική και τη πνευματική τους αξιοπρέπεια!
Ο σύγχρονος Άνθρωπος.
Είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίζει συχνά προκαταλήψεις,φανατισμούς,αποπροσανατολισμούς,παρεξηγήσεις,συμφέροντα χαμηλού εγωπαθούς εφαλτηρίου,απειλές πολέμου και εναντιώσεις προς το κοινό καλό!
Υπάρχει ένα επίμονο αίτημα.
Στο κέντρο αυτού του αιτήματος βρίσκεται η χαρά και η γαλήνη του ανθρώπου που παράγεται από τη διατήρηση της πνευματικής του ισχύος μέσα από τη ποίηση τις τέχνες και κάθε μορφής ψυχικό κάλεσμα που παρέχει ένα έντονο παλμό πνευματικής ζωής!
Είναι και κάποιοι από τους συνανθρώπους μας που στη θέα των επερχόμενων προβλημάτων και αδιεξόδων γιγαντώνωνται και προχωρούν.
Ξεκινάνε να βρίσκονται σε μια κατάσταση πνευματικής εγρήγορσης και στοχαστικής αυπνίας.
Είναι ο καιρός του ανθρώπου.
Οι συγγραφείς που εξομολογούνται τα βάθη της ψυχής τους συνομολογούν πως με το πέρας της συγγραφικής τους προσπάθειας,ίσως και να μη γνωρίζουν επακριβώς τι έγραψαν.
Μια αδιόρατη δύναμη προχωρά μαζί τους!
Ο ποιητής που γίνεται φιλόσοφος και ο φιλόσοφος που αποτυπώνει με εμφανέστατο λυρισμό τις στοχευμένες του παρατηρήσεις για όσα συμβαίνουν γύρω του μετατρέπεται σε αυτότοκο ποιητή!
Δε προτείνει απευθείας λύσεις μα καταδυκνείει ένα δρόμο που πυροδοτήθηκε μέσα στα άδυτα της ψυχής του και εκπορεύτηκε καταφανώς μπροστά από κάθε τι που θα μπορούσε να το σταματήσει!
Κάποιος στοχάζεται και καθώς στοχάζεται παρουσιάζεται ένα μεγάλο φως που περιέχει ολόκληρη την υποστασή του!
Ολόκληρα φιλοσοφικά συστήματα βρίσκονται εδώ για να παρουσιάσουν όχι μόνο τα πρόβληματα καθεαυτού αλλά και την ίδια την ιδιοσυγκρασία,τη ψυχική και τη πνευματική δομή των ανθρώπων που τα συνέλαβαν και έρχονται να προτείνουν λύσεις.
Υπάρχει ένας ηγέτης που αναδύεται.
Είναι μια σπάνια και εκλεκτή φύσις που από τη στιγμή της γεννησής του θα γνωρίζει το σκοπό της παρουσίας του στη γη.
Δεν έχει ανάγκη να επαρθεί,ούτε να πολεμήσει για το δίκαιο η το άδικο των θεσεών του!
Γνωρίζει πολύ καλά πως είναι ταχυδρόμος.
Ξέρει πολύ καλά πως και πολύ πριν αποκτήσει εμπειρία και γνώσεις πάνω σε οποιοδήποτε θέμα εκείνος ήδη γνώριζε!
Μπορούσε να διακρίνει το δρόμο.
Είναι αισιόδοξος καθώς η πνευματική του διόραση τον απομακρύνει από το στενό περιβαλλον της κοντινής πραγματικότητας και αποκτά μια συμπαγή και ουσιαστική θεώρηση των γεγονότων και προσβλέπει προς την ουσιαστική λύση.
Βλέπει καθαρά και μακρυά.
Μαζί με τον ηγέτη αναδύεται και η ανάγκη της υπαρξής του.
Η οικουμενική ψυχή αισθάνεται τη βαθύτερη ανάγκη για πνευματική άνοδο του ανθρώπου. Αυτό το γεγονός επιφέρει σχεδον αυτόκλητα και χωρίς περισπασμούς μέσα στο βαθύτερο και ανασφαλές περιβάλλον της χωρίς αξία ζωής το οικουμενικό φως και τις πανανθρώπινες εκείνες αξίες που θα καταστείλουν την ανθρώπινη οδύνη και το ηθικό ξεπεσμό.
Υπάρχουν ολόκληρες κοινωνίες που υποφέρουν από παγερή μοναξιά και έλλειψη στοργής.
Υπάρχουν ευκαιριακές συναναστροφές οι οποίες εύκολα διαλύονται κάτω από το βάρος της ασταθούς συνύπαρξης.
Μια συνύπαρξη αντιστρόφως ανάλογη των εγωπαθών μας προσδοκιών.
Λείπει η ανθρωπιά.
Η ανθρωπιά που είναι ένας εσωτερικός κόσμος που πλησιάζει προς το τέλειο και έχει μια ακτινοβολία συγχώρεσης,αρωγής,αγάπης και κατανόησης, εμπεριέχει ίσως και όλο το νόημα της ανθρώπινης υπόστασης.
Η ανθρωπιά μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία!
Αυτός που διαθέτει πνευματικό κήπο τόσο εύοσμο και καρποφόρο τον οποίο φροντίζει να συντηρεί με προσωπικό κόπο και αγώνα,διαπιστώνει πως η χαρά της μοιρασιάς των καρπών του,του παρέχει μια ανάγνωση των φαινομένων της ζωής με ένα τρόπο τέτοιο,που τίποτα άλλο στο κόσμο δε μπορεί να συγκριθεί μαζί του.
Ξέρει πως μέσα από τη παρουσία του στη πανανθρώπινη προσπάθεια για πνευματική εξέλιξη και πολιτισμό θα διαπιστώσει και ο ίδιος τις εν γένει αδυναμίες του και θα συντάξει τις δυνάμεις του προς τη κατεύθυνση της λύσης,της λογικής του μέτρου και της έμπνευσης.
Θα γνωρίζει πως να ανακαλύψει ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν, εκείνους που μπορούν να διαχειριστούν με μεγαλείο την ανθρώπινη πορεία διαμέσου της πνευματικής αλληλουχίας και των υψηλών πνευματικών παρεμβάσεων!
Πως όμως γνωρίζει κάποιος για ποιον άνθρωπο ομιλούμε;
Ομιλούμε για εκεείνον τον άνθρωπο του οποίου οι παρεμβάσεις μας δημιουργούν μια ψυχική ευφορία μια πνευματική γαλήνη και μια ουσιαστική ολοκλήρωση.
Το ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος θα μας το πληροφορήσει η ψυχή μας!
Δεν έχει να κάνει με το πόσες και ποιες είναι οι γνώσεις που διαθέτει ο άνθρωπος αυτός.
Υπάρχει ένα πολύ ισχυρό ενδεχόμενο να μην ανήκει στη «πλουτοκτρατία» των ισχυρών.
Μπορεί να είναι ένας απλός ψαράς σε κάποιο νησάκι του αρχιπελάγους.
ΚΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ.
Είναι ένας άνθρωπος που του λείπει η απληστία.Του λείπει η σιγουριά της επίγνωσης της θαυμαστά προικισμένης προσωπικότητας του.
Δε θα νιώθει μοναδικός.
Θα νιώθει «ελλείπων κρίκος της δημιουργίας»
Έτσι θα νιώθει και για τους συνανθρώπους του και θα ακούει πολύ.
Και θα ωριμάζει και θα προσελκύει τη Θεία χάρη...
Και θα βλέπει...
Δε θα νιώθει μοναδικός μα θα είναι!
Δε θα βρίσκεται μέσα στα πνευματικά σαλόνια,κι ούτε θα τον βραβεύει και θα τον χειροκροτεί κανείς.
Θα είναι πολύ μεγάλος για να χωρέσει εκεί.
Θα είναι πολύ απασχολημένος για να σταματήσει εκεί.
Θα αναζητά τη δικαίωση του «υπάρχειν».
Με περισσή τόλμη θα ανατρέπει τις αξίες που δε καρποφορούν,θα πολεμά την υλοφροσύνη και θα διεκδικεί τα πανάρχαια δικαιώματα της ίδια της απαρχής της ζωής.
Σε μια εποχή όπου η αλλοτρίωση και η αποξένωση ερημώνει τις ψυχές ένας πνευματικός φάρος δε λεει να σβήσει.
Ίσως και τα θλιβερά ενεργούμενα παρά των αλαζόνων εχθρών να αποτελούν το λάδι στη φωτιά της αντίδρασης.
Ασυλλόγιστες φλυαρίες...
Κανείς δε θα προσέχει κανένα.
Θα διαγράφετι καθαρά ο κίνδυνος της αιχμαλωσίας του πνεύματος.
Οι επινοήσεις θα βελτιώνουν τη παραγωγή υλικών αγαθών.
Θα υπάρχει ερημιά ψυχική.
Θα εμπνέει δέος και φρίκη στα φωτισμένα πνεύματα και τις γυμνασμένες καρδιές.
Εκεί θα φανεί...
Δε θα νιώθει μοναδικός.
Θα νιώθει «ελλείπων κρίκος της δημιουργίας»
Και θα βλέπει...
Και το φως να δυναμώνει...
Θα μας βλέπει και θα είναι δύσκολο να τον καταλάβουμε...
Όμως θα είναι εκεί...
Θα μεριμνά για τους ανθρώπους όλων των αιώνων.
Από ένα ταπεινό φως,θα ανάψει όλα τα φώτα του γνωστού κι άγνωστου κόσμου!
Όλα!
(Σημ.αυτόρρυτο:Αυτό που ρέει μόνο του,χωρίς εξωτερική βοήθεια)
(Μέρος από μελέτη πάνω στην ανθρώπινες αξίες)
Κωνσταντίνος Γεωργάτος
Ποιητής - Λογοτέχνης
