ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ :
giweather joomla module
Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024 - 5:23:53μ.μ.
18
Ιουνίου

Η Επίσκεψη - Διήγημα της Χριστίνας Ιατρού - Σοϊταρίδη

Κατηγορία Πεζογραφία

Το τηλέφωνο χτύπησε…Κάποια φωνή γλυκιά, ζεστή, ακούστηκε να καλεί το όνομα μου…

ACIATROU-Ω! Σκέφθηκα! ποιός μπορεί να είναι;


Η φωνή ξανακούστηκε, με άπταιστη Ελληνική ευχέρεια.…Αυτή η ζεστή φωνή που ομιλεί τόσο ωραία την Ελληνική! δεν
είναι της αλλοτρίας γης. Είναι Ελλαδίτικη! Ελληνική!


Η φωνή της λατρευτής μου φίλης, δόνησε σύγκρομα  την Ελληνική ψυχή μου…  

  

Φίλη μου, πολυαγαπημένη,φίλη των παιδικών μου ξέγνιαστων χρόνων. Φίλη μου, έφθασες κοντά μου! Η πόρτα της ψυχής άνοιξε διάπλατα! Σου ετοίμασα την δική σου θέση! στην εστία της ψυχής μου, για να με συντροφέυεις πάντοτε εδώ στην αλλότρια γη!..Μέσα σ΄αυτή την σύντομη επίσκεψη σου, εγώ έζησα μία ολόκληρη ζωή…Ένας ολόκληρος κόσμος, ξαναπήρε την μορφή της εποχής εκείνης …της ανεπανάληπτης εκείνης εποχής… Τότε που εμείς, άδολα αθώα παιδιά ζούσαμε σε ένα κόσμο γεμάτο αγάπη και θαλπωρή…Σε ένα κόσμο δικό μας κατάδικό μας, που για εμάς τα αθώα πλάσματα έπερνε αγγελική μορφή!


Έτσι νιώθαμε,  ίσως να ήταν η δική μας αγνή ελπίδα,της αγάπης και του σεβασμού! Προς τους γονείς μας, στην κοινωνία γενικά. Ίσως πάλι επειδή γεννηθήκαμε  όταν ο μυρωμένος μπάτης της λευτεριάς, σκόρπιζε απ’άκρη σ΄άκρη στην βασανισμένη πατρίδα μας το μεγάλο μήνυμα της αδελφοσύνης με τα σήμαντρα της ΕΙΡΗΝΗΣ!
    

Νιώθαμε μία Θεία απέριτη γαλήνη να μας αγκαλιάζει, να μεταρσιώνει την θνητή ύπαρξή μας σε άυλη… Το κάθε τι για εμάς έπερνε διαστάσεις άλλαζαν μορφή οι καταστάσεις…


Στο μάθημα της Ελληνικής ιστορίας κρεμόμασταν από τα χείλη, του δάσκαλου μας, καθώς μας εξιστορούσε τους άθλους και την γενναιότητα των προγόνων μας…Και εμείς εκείνες τις στιγμές ζούσαμε νοερά βήμα προς βήμα  κάθε καμπή της ιστορίας μας,κάθε δοξασμένη εποχή…

 

Τα τρυφερά αγνά μας στήθη φούσκωναν από ιερό δέος, δάκρυα,εθνικής υπερηφάνειας έρεαν πάνω στα ροδοκόκκινα παιδικά μας μάγουλα… Όταν έφθαναν οι εθνικέ μας εορτές γεμίζαμε ύπερηφάνεια. Ώ! μα πως μπορώ να ξεχάσω κάθε πρωί, την έπαρση της σημαίας μας! Πως μπορώ να ξεχάσω το σεβασμό και τη λατρεία μας στο ιερό σύμβολο της φυλής μας,  το συνυφασμένο με τα ιδανικά της ευλογημένης γενιάς μας, την γαλανόλευκη σημαία μας! Την καμαρώναμε καθώς κυμάτιζε περήφανα πάνω στον ιστό της! με το «Σταυρό να κυματίζει στην ψηλή της κορυφή» όπως έλεγε το σχολικό
μας τραγούδι!


Είπα Σταυρός; Φίλη μου που είναι τώρα ο Σταυρός; Που είναι το σύμβολο της πατρίδας και της θρησκείας μας; Ποιές βάρβαρες ανόσιες υπάρξεις;  και ποιά βέβηλα χέρια τόλμησαν αυτή την ιεροσυλία; Ακόμη και ο Δάντης «στους κολασμένους» θα φρικιούσε και θα αδυνατούσε να εύρει την τιμωρία μέσα στο κολαστήριο, την αιώνια που τους πρέπει…τιμωρία…Η ιστορία όμως, θα τους καταλογήσει αυτή τους την ασέβεια και ιεροσυλία…Ο καταλύτης χρόνος δεν θα τους χαριστεί! Θα μείνει ακατάλυτη η βδελυρή τους πράξη.  Θα μείνει ένα σκοτεινό σημείο στην ιστορία και πορεία του γένους μας…


  - Φίλη μου, έφθασες έτσι απρόσμενα κοντά μου, εδώ στον καυτερό Γενάρη της Μελβούρνης!..ξύπνησες όσιες αναμνήσεις, μου πρόσφερες την υπέρτατη χαρά, την συγκλονιστική συνάμα. Τη χαρά να γυρίσω το χρόνο, να ζήσω βήμα προς βήμα, θεσπέσιες αγνές στιγμές, των άδολων παιδικών μου χρόνων. Ένιωσα ότι η απόσταση εκμηδενίζεται όσο ζει και υπάρχει μέσα μας η υπέροχη αρετή της φιλίας!!!


-Εσύ, ζεις και αναπνέεις τον δροσερό μπάτη, στις δανδελωτές ακρογιαλιές της γενετειράς μας - της δοξασμένης Χαλκιδικής - Εγώ ζω πολύ μακριά στα κράσπεδα του Νότου! Εκεί που άραξε η ΑΡΓΩ της Αργοναυτικής μου Έκστρατείας…Αγαπώ την θετή μου πατρίδα την όμορφη γραφική Μελβούρνη. Έφθασα εδώ με τους λατρευτούς γονείς μου, παιδί ακόμη!

 

Η γη αυτή, τους έχει δεχθεί στα σπλάχνα της…Η γη αυτή είναι ευλογημένη, είναι ιερή! για εμένα, σκιρτώ από ιερό δέος! Στην χώρα αυτή την μακρινή γνώρισα τη ζωή, είναι η γενέτειρα των παιδιών μου. Ζω στην κάτω εσχατιά, ποτέ μα ποτέ δεν ξεχνώ τη φτωχή, όμως ένδοξη πατρίδα μας την αθάνατη ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.


Το αίμα της φυλής μας κρουνός  ρέει στις φλέβες μου, γνήσιο ατόφιο Ελληνικό, ριγώ στην σκέψη - και μόνο - της ευλογημένης κληρονομιάς μας…


Φίλη μου, σ’ευχαριστώ για την επίσκεψη…

 

 

 

 

 

 

 

 

Χριστίνα  Ιατρού - Σοϊταρίδη
Μελβούρνη Ιούνιος 2016

Διαβάστηκε 439 φορές
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)

Πολιτιστικο Σωματειο «οι κορυφαιοι»

Ποιοι Ειμαστε

Το mcnews.gr είναι ένα site, που φιλοδοξεί να δώσει στους αναγνώστες του αντικειμενική και ανεξάρτητη ενημέρωση, χωρίς υπερβολές, παραποιήσεις και σκοπιμότητες...

Διαβάστε περισσότερα