Ο Ελληνισμός, το Αιγαίο, αναντίρρητα υπήρξαν ο θεμελιωτής του ορθού λόγου, των επιστημών και της έρευνας για την αλήθεια.
Κατά τους Ιάπωνες είναι η πηγή του παγκόσμιου πολιτισμού, και κατά τον μεγάλο ιστορικό Στόμπαρτ η μητέρα και τροφός του παγκόσμιου πολιτισμού.
Η πρώτη λυρική φωνή, η ποίηση, η φιλοσοφία, τα μαθηματικά, η αστρονομία, οι τέχνες, η ιατρική, η γεωργία, η ναυσιπλοΐα, το εμπόριο και η πολεοδομία εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο ΑΙΓΑΙΟ. Το Αιγαίο είναι η μητέρα των επιστημών και των τεχνών.
Ο Bahofen λέει πως σε κάποια περίοδο του απώτατου παρελθόντος όντας πρέπει να έλαμψε ένας πολιτισμός υψηλού επιπέδου από τον οποίον κατάγονται όλοι οι πολιτισμοί.
Και ο Μπάϊγουκ με την σειρά του τονίζει ότι η μοναδική ορθολογική υπόθεση παραμένει η ύπαρξη ενός μεγάλου αρχικού έθνους το οποίο είχε εξελιχθεί σε πολύ υψηλό βαθμό τελειότητας στην επιστήμη και στις τέχνες και το οποίο έθνος έστελνε εποίκους σε όλα τα σημεία της γης, οι οποίοι και υπήρξαν ως οι πρώτοι διδάσκαλοι που διέδωσαν την Γνώση.
Από την Σιβηρία μέχρι ως τις Νότιες θάλασσες Μύθοι, Παραδόσεις, Έθιμα και Ταμπού έχουν μεταξύ τους εκπληκτική ομοιότητα. Αν λοιπόν, ακραιφνώς βασιστούμε στα αρχαιολογικά, ανθρωπολογικά, μυθολογικά, γλωσσολογικά, γεωγραφικά, γεωφυσικά, μα και θρησκευτικά δεδομένα, τότε η πηγή αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τον Αιγαιακό χώρο που με τις εκατοντάδες φιλοσόφους, μαθηματικούς, ρήτορες, πολιτικούς, νομοθέτες, γλύπτες, πολεοδόμους,αστρονόμους, γεωγράφους, κ.λπ. πρώτοι φώτισαν την ανθρωπότητα.
Είναι ο Αιγαιακός χώρος που πιθανότατα υπήρξε ο πρώτος τόπος ανθρωπογενέσεως και όπου ο άνθρωπος εξελίχθηκε ταχύτερα και περισσότερο από όσο οπουδήποτε αλλού λόγω κλιματολογικών συνθηκών. Πρόσφατη έρευνα γενετιστών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (Eileen – Richards) μελέτησαν το μιτοχονδριακό DNA και κατέληξαν ότι οι πρόγονοι των σύγχρονων Ευρωπαίων κατάγονται από την Ανώτερη Παλαιολιθική Εποχή, κάπου μεταξύ 11.000-14.000 ετών και πιθανόν το 10% παλαιότερο από 50.000 χρόνια από το Αιγαίο. Η πλέον πρόσφατη ομάδα ήρθε από το Αιγαίο εδώ και τουλάχιστον 8.000 χρόνια πριν και αποτελούν το 20% της γενετικής δεξαμενής της Ευρώπης (National Geographic τ. 3, Ν.4).
Ο Ανθρωπολόγος Άρης Πουλιανός απέδειξε ότι ο Ελλαδικός χώρος κατοικείτο από ανθρώπους πλέον των 11 εκατομμυρίων ετών. Η ανακάλυψη του ανθρώπινου σκελετού 750.000 χρόνων στα Πετράλωνα της Χαλκιδικής άλλαξε το σκηνικό της παγκόσμιας προϊστορίας.
Ο καθηγητής Γ. Καββαδίας στο Σπήλαιο Χαλιωτάτων της Κεφαλονιάς βρήκε στοιχεία πολιτισμού ηλικίας 500.000 ετών περίπου.
Το 1973 σε Ανθρωπολογικό Συνέδριο στο Σικάγο ο Άρης Πουλιανός υποστήριξε ότι οι πλησιέστεροι ανθρωπολογικά σύγχρονοι απόγονοι του αρχαιάνθρωπου είναι οι νομάδες Σαρακατσαναίων της Πίνδου και γενικότερα της Νοτίου Βαλκανικής, η δε θέση του αυτή έγινε αποδεκτή στο συνέδριο άνευ ενδοιασμών. Οι Σαρακατσαναίοι κατοικούν την Ελλάδα ως γνωστόν τουλάχιστον από 50.000 χρόνια πριν. Ο ίδιος επίσης ανακοίνωσε στο 8ο Διεθνές Συνέδριο Ανθρωπολογικών και Εθνογραφικών Επιστημών του Τόκυο το 1968 ότι πυρήνας του πληθυσμού της Ευρώπης, οι πρώτοι αυτόχθονες Ευρωπαίοι είναι οι Αιγαίοι Σαρακατσαναίοι και ότι από αυτούς ξεκίνησε η πορεία από τα βάθη των μυθικών χρόνων, και η άποψη αυτή του Άρη Πουλιανού έγινε πανηγυρικά αποδεκτή.Η ανωτέρω Παλαιολιθική Εποχή ξεκινάει στο Αιγαίο πλέον των 50.000 ετών, ενώ
στην υπόλοιπη Βαλκανική περιοχή γύρω στα 21.700 π.Χ.
Οι Παλαιολιθικοί κάτοικοι του Αιγαίου έφτασαν στην Ν. Ιταλία όπου και βρέθηκαν μικρολιθοτεχνικά εργαλεία ηλικίας 12.000 ετών παρόμοια με αυτά της Ηπείρου, ηλικίας όμως
πολύ μεγαλύτερης, των 35.000 ετών.
Άρα ο Αιγαιακός Πολιτισμός προηγείται πολύ του Ευρωπαϊκού και επιμένουν να υποστηρίζουν και οι Άγγλοι γενετιστές ότι στο 70-80% των σύγχρονων Ευρωπαίων έρεε άφθονο Ελληνικό Αιγαιακό αίμα στην Ανωτέρω Παλαιολιθική Περίοδο.
Προ 15.000 χρόνων η Ευρώπη ήταν καλυμμένη από παγετώνες και φυσικά αυτές οι συνθήκες καθιστούν την διαβίωση των ανθρώπων αφόρητη και ίσως σε άκρως εξαιρετικές περιπτώσεις ανέφικτη. Η τήξη των πάγων έχει μια κινητικότητα από τον νότο προς βορρά γι’ αυτό και η εξάπλωση του πολιτισμού στο Αιγαίο, γεγονός το οποίο επιβεβαιώθηκε από την αρχαιολογία και την ανθρωπολογία (σκελετοί μεσογειακής φυλής).
Κατά τον Τσεχοσλοβάκο παλαιοντολόγο-παλαιοανθρωπολόγο Gelinek οι Αιγαίοι εμφανίζονται κατά την Νεολιθική Εποχή (4.000-6.000 π.Χ) σε όλη την Ευρώπη (Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Πολωνία, Ρωσία). Την ίδια άποψη στηρίζουν επίσης και οι αρχαιολόγοι Baker, Capitan, Bucholz, Childe καθώς και οι ιστορικοί Lerou, Ramin, Briand, Farron κ.α. από τις χιλιάδες Μεσογειακά σκελετικά ευρήματα. Την ίδια γνώμη έχει και ο καθηγητής Neistipny και οι Άγγλοι γενετιστές όπως και ο κ. Κουτρουβέλης από την αναχρονολόγιση της προϊστορίας με βάση τις αστρονομικές πληροφορίες των αρχαίων συγγραφέων.
Ο καθηγητής C. Renfrew του πανεπιστημίου του Cambridge υποστηρίζει ότι οι πρώτοι γεωργοί είναι οι Αιγαίοι, το ίδιο ακριβώς πιστεύει και τα επιστημονικό περιοδικό “New Scientist” (τ. 1597) ακόμη και ο χάρτης “The Times Atlas of World History”.
Η Ηλιολατρία, οι γλώσσες, οι θρησκείες, ίδια η λατρεία του Διόνυσου, η κοσμολογία των Ορφικών «ότι το παν προήρθε από την πρωταρχική έκρηξη του κοσμικού ωού» (Big-Bang), που για πρώτη φορά ξεφράζεται από τους Ορφικούς, ως σύμβολο της Αναγέννησης, άκρως απόλυτα σύγχρονη άποψη της γενέσεως του σύμπαντος, προέρχονται από τα βάθη των Αιγαιακών χιλιετιών. Η εμφάνιση των Ορφικών το 1.600 π.Χ. συνοδευόταν με ένα τεράστιο πλήθος αστρονομικών, κοσμολογικών, γεωγραφικών γνώσεων, ανεπτυγμένη ποίηση και πίστη στην αθανασία της ψυχής. Επιπλέον την ίδια εποχή κάνουν τον διάπλουν του Ατλαντικού «ίξεσθε αμ πέλαγος και Ατλαντικόν εκτός ίκωμαι» (Αργον. Ορφέως, στίχος 1160).
Όλα αυτά μαρτυρούνται στην Ελληνική Μυθολογία την οποία όμως οι Έλληνες ουδέποτε την ταύτισαν με τα παραμύθια. Τους ιστορικούς μύθους τους είδαν πάντοτε ως αφηγήσεις παλαιών γεγονότων, προϊστορία αναμεμιγμένη με υπερβολικά ποιητικά και φανταστικά στοιχεία. Αν αφαιρέσουμε αυτά τα στοιχεία βρίσκουμε τον ιστορικό πυρήνα του μύθου. (Πλάτωνας στον Τίμαιο, Θουκυδίδης στα Τρωικά, Πλούταρχος στον Μινώταυρο, Παλαίφατος στα Μυθικά). Μύθος λόγου τινός έμφασιν εστίν ανακλώντας επ’ άλλα την διάνοιαν (Πλούταρχος). Μύθος = λόγος ιστοριών βαθείαν γνώσιν περί των φυσικών θεαμένων δυνάμεων και πραγμάτων).
Ο δε μέγας Αριστοτέλης ορίζει την μυθολογία ως την ιστορία της προ της γενέσεως των Ελλήνων, δηλαδή την προ του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα. Συμφωνεί δε με το προαναφερθέν και το αρχαιότερο γραπτό κείμενο της Ελληνικής Ιστορίας, η Θεογονία του Ησίοδου, έργο του Ιερατείου των Μουσών του Ελικώνα και της Βοιωτίας της 3ης χιλιετίας π.Χ., που αυτούσια περιλαμβάνει ή διασκευασμένα τους παλαιούς περί την γεανολογία των Θεών ύμνους καθώς και τις περί των στοιχείων του κόσμου παραδόσεις, το οποίο αποτελεί και την συνέχεια της παλαιάς αρχεγόνου ποιήσεως της Νεολιθικής Εποχής 7.000-3.000 π.Χ.
Στα πρώτα στοιχεία μάλιστα του ΚΟΣΜΟΥ αναφέρεται το ΧΑΟΣ, το αδρανές στοιχείο, η ΓΗ, η έκφραση της γονιμότητας και του ΕΡΩΤΑ, το δυναμικό στοιχείο.
Από την Γη (Γαία) μέσω παρθενογένεσης προέκυψε ο Ουρανός –τα Όρη– η Θάλασσα και ο Τυφώνας. Από την Γη μετά του Ουρανού προέκυψαν ο Κρόνος –η Ρέα– ο Δίας κ.τ.λ.
Σαν προκατακλυσμιαία δε θρησκεία αναφέρεται αυτή της ΔΑΕΙΡΑΣ Ελευσίνιας γυναίκας, κόρη του Τιτάνα Ωκεανού: «Ελευσίνια δε ήρωα αφ’ ου την πόλιν ονομάζουσιν».
Πάρα πολλοί μύθοι βεβαίως επαληθεύτηκαν όπως η περίπτωση της Τροίας, Μινωική και Μυκηναϊκή Πολιτεία, η Κνωσός, που πρώτος ανακάλυψε ο Μ. Καλοκαιρινός, η Φαιστός (8.000 π.Χ.), η Τροιζήνα, η Κυκλαδική Πολιτεία κ.λπ.5 η Ιωλκός-σπήλαιο του Κύκλωπα στα Γιούρα, το Ηράκλειο Αλεξάνδρειας όπου εκεί κατέφυγε η ωραία Ελένη με τον Πάρη. Η Ιωλκός δίπλα στον Βόλο απ’ όπου ξεκίνησε ο Ιάσονας την εκστρατεία του για το χρυσόμαλλο δέρας.
Η ανακάλυψη των χαρτών του Τούρκου ναύαρχου Πίρι-Ρέις ο οποίος τους έκλεψε από τους ναύτες του Κολόμβου, απέδειξαν ότι οι αρχαιότατοι Έλληνες γνώριζαν όλη την υφήλιο, και είναι με αυτούς τους χάρτες που ο Κολόμβος ταξίδεψε. Η ανακάλυψη επίσης των χαρτών του Ζήνωνα (1380) αδιαμφισβήτητα απέδειξαν ότι οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν εξερευνήσει τις χώρες του Αρκτικού Κύκλου, αφού σ’ αυτούς παρουσιάζονται τα όρη της Γροιλανδίας που μόλις το 1947-49 επισημάνθηκαν από την αποστολή των Πώλ-Εμίλ και Βίκτωρα.
Το ίδιο ακριβώς και με την Ανταρκτική (Ν. Πόλο) όπου αυτή παρουσιάζεται με δυο νησιά και τα οποία αποκαλύφτηκαν μόλις το 1985.
Οι Αιγαιΐτες μιας εξ’ αρχής συνδέθηκαν στενότατα με την θάλασσα. Άλλωστε ο Ίναχος, πρώτος άνθρωπος της Πελοποννήσου ήταν γιός του Ωκεανού και της θαλάσσιας Θεάς Τιθύας και πιστεύεται ότι η αρχή της γενέσεως των όντων είναι ο Ωκεανός όπου ενυπάρχει η τροφοδότης των πάντων ενέργεια, η Τιθύα. Aπό αρχαιοτάτων χρόνων στον Ελληνικό χώρο πρωταρχικά, στην Μεσόγειο μα και πέρα της Μεσογείου, όπως δείχνουν τα στοιχεία οι συναλλαγές ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με την θάλασσα. Τα διάσπαρτα νησιά και η Μεσόγειος παρακινούσαν τους Αιγαιΐτες σε ατέρμονες θαλάσσιες επιχειρήσεις.
Ο Χάρης Τζάλας, πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος προστασίας της Ναυτικής Παράδοσης, αναφέρει χρονολογίες που με έκπληξη παρατηρούμε πως υπερβαίνουν τα 500.000 χρόνια που οι Αιγαιοπελαγίτες, οι Κρητικοί, οι Μυκηναίοι διέπλεαν το Γιβραλτάρ όπου ο Ηρακλής έστησε δυο στήλες, μια στην Ευρωπαϊκή ακτή και μια στην Αφρικανική ακτή (3.150 π.Χ.) Φαίνεται ότι οι Αιγαιΐτες θαλασσοπόροι διέθεταν ραντάρ κατασκευασμένο από το ξύλο της Δωδώνιου Δρυός, «Λάλουσα Δωδωναία Δρύς», για να χαράζουν την σωστή πορεία, μέχρι και Πυξίδα με ηλιακά κρύσταλλα που άλλαζαν χρώμα ανάλογα με την θέση του ήλιου που τους επέτρεπαν να προσανατολίζονται. Άλλοι βέβαια μιλάνε για αληθινή πυξίδα διαφορετική από την σύγχρονη, την οποία μάλιστα είχε εφεύρει ο ανιψιός του Δαίδαλου, ο Πέρδικας. Αλλά ακόμη και στην Τίρυνθα απεικονίζεται γυναίκα να κρατάει Πυξίδα.
Στην Βολιβία βρέθηκε χρυσή πλάκα που κατά τους Αμερικανούς μελετητές είναι ένα είδος Πυξίδας και εικονίζει την Ελληνική Τρίαινα και τέσσερα κεφάλια τα οποία συμβολίζουν τους τέσσερεις κυριότερους ανέμους. Στα όργανα πλοήγησης των Αρχαίων Ελλήνων φαίνεται να ήταν και η μηχανική συσκευή που ανασύρθηκε το 1.900 από τον βυθό των Αντικυθήρων, από Συμιακό δύτη σφουγγαριών, και που βεβαίως πρόκειται για πλανητάριο όπου με απλούς υπολογισμούς παρείχε πληροφορίες για τις θέσεις, φάσεις, τροχιά του ήλιου, της σελήνης, και των άστρων ηλικίας του 1ου π.Χ. αιώνα και που μάλλον δεν θα ήταν η πρώτη. Επίσης διέθεταν όργανο το οποίο καθόριζε το ναυτικό στίγμα, τον αστρολάβο. Θεωρείται μάλιστα ως ο πρώτος υπολογιστής επί Γης και βεβαίως ο πρόδρομος των μετέπειτα υπολογιστών – υπολογιστικών μηχανών, και αυτοματισμών του δυτικού κόσμου.
Ο Άγγλος Price διαπίστωσε ότι πρόκειται για πρόγονο των σύγχρονων υπολογιστών. Ο Κικέρωνας (Πολιτεία) αναφέρει ότι μηχανικές συσκευές που παρουσίαζαν τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων ήταν μια πάρα πολύ αρχαία εφεύρεση και ότι μια τέτοια περίπου μηχανή – συσκευή είχε στην κατοχή του κάποιος Μάρκος Μαρκέλος ο οποίος την είχε προμηθευτεί από τις Συρακούσες. Παραλλαγή της πυξίδας των Αργοναυτών του 3ου π.Χ. αιώνα σώζεται σήμερα στην Ρώμη. Οι Αρχαίοι Έλληνες διέθεταν και σωσίβια καθότι όταν ο Οδυσσέας ναυάγησε, επέπλεε για τρεις ολόκληρες ημέρες, απ’ ότι φαίνεται μάλλον διέθεταν και όργανα κατάδυσης (κώδωνα και δερμάτινον ασκόν πλήρην αέρος) για σφουγγάρια και μαργαριτάρια. Η σύζυγος του Οδυσσέα και βασίλισσα της Ιθάκης, η Πηνελόπη, χρησιμοποιούσε σφουγγάρια για τις διάφορες οικιακές ανάγκες.
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα βάζει το σφουγγάρι στα χέρια του θεού Ήφαιστου για να καθαρίζει τα δασύτριχα στήθη του, τους βραχίονες, τον λαιμό και το κεφάλι του πριν φορέσει τον χιτώνα του για να υποδεχτεί την Θεά Θέτιδα στην Λήμνο.
Κατά την Αμερικανίδα αρχαιολόγο Merz κι άλλους μελετητές κι ερευνητές οι Αρχαίοι Έλληνες όχι μόνο γνώριζαν το Τρίγωνο των Βερμούδων αλλά και ότι ο Οδυσσέας ναυάγησε σε αυτό. (The Wine Dark Sea – Homer’s Heroic Epic of the World Atlantic) Henriette Mertz.
Είναι γνωστά επίσης τα ναυάγια της Κυρήνειας το 302 π.Χ., της Μασσαλίας το 700 π.Χ., του Ουλουμπουαρνού της Τουρκίας απέναντι από το Καστελόριζο το 1305 π.Χ. Από τον χώρο του Αιγαίου προήρθαν όλοι εκείνοι που ίδρυσαν και καθιέρωσαν την θαλάσσια κυριαρχία και φυσικά έγιναν οι πρώτοι διεθνείς υπερπόντιοι έμποροι, και μάλιστα οι Κρήτες. Είναι γνωστές οι τοιχογραφίες στις οποίες οι Κρήτες προσφέρουν δώρα στους Φαραώ το 1.500 π.Χ. και το ότι ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, ο γραμματέας του βασιλιά της Αιγύπτου Κρόνου και αντιβασιλέας σχεδίασε την Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου προκειμένου μέσα σε αυτήν να διαφυλάξει την Γνώση των Σοφών. Η Μεγάλη Πυραμίδα χρησίμευσε και σαν αστεροσκοπείο κι όχι ως χώρος ενταφιασμού θνητών που πίστεψαν και πιστεύουν πολλοί.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι όλες οι πυραμίδες καθώς και η Σφήκα (10.450 π.Χ.) είναι έργα των προκατακλυσμιαίων Ελλήνων (Τελχίνων Αιγαιατών Ελλήνων καθ’ ότι προ του Φαραώ οι Έλληνες Αιγαιΐτες κυβερνούσαν την Αίγυπτο και μάλιστα ο βασιλιάς της 1ης Δυναστείας ήταν ο Μίνωας (3.300-3.160 π.Χ.), το έργο των Φαραώ στις Πυραμίδες δεν ήταν τίποτε περισσότερο από την αποχωμάτωση τους από την άμμο που τις είχε σκεπάσει ο χρόνος.
Οι Αιγύπτιοι, όπως έχει προαναφερθεί, δεν γνώριζαν καν το ύψος των Πυραμίδων, ήταν οι Έλληνες που καθόρισαν και υπολόγισαν ακριβώς το ύψος από το μέγεθος της σκιάς των. Ας σημειωθεί για μια ακόμη φορά ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, ηλικίας 9.500 ετών π.Χ., συμπίπτει με την χρονολογία του Ερμή του Τρισμέγιστου. Εξ’ άλλου πρόσφατα (Δεκέμβρης, 2000) ανακαλύφτηκαν πάνω σε βράχους απεικονίσεις ζώων και ανθρώπων ηλικίας 4.000 ετών π.Χ., Θεοί της Αιγύπτου υπήρξαν ο Ζευς, ο Ερμής (Θώρ), ο Απόλλωνας (Ώρος), ο Διόνυσος (Όσιρις), η Ιώ (Ίσις), ο Ασκληπιός (Άθωθις). Βασιλείς ήταν ο Ουρανός, ο Κρόνος, ο Περσέας, ο Λαομέδων, ο Αιγύπτιος, αδελφός του Δαναού του Άργους. Περισσότερες δε από 50 πόλεις φέρουν ελληνικό όνομα.
Ο μεγάλος αιγυπτιολόγος Φλίνδερς Πήτρι απέδειξε με τα ευρήματά του στο Δέλτα του Νείλου ότι η Αίγυπτος κατοικείτο υπό των προϊστορικών Ελλήνων αποίκων πριν της εμφάνισης των παλαιών Αιγυπτίων, προ του 6.600 π.Χ. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης μεταξύ άλλων αναφέρει ότι μερικοί από τους αρχαίους βασιλείς, κάποιος ονομαζόμενος Μήνας ή Μίνως από την 1η Βασιλική Δυναστεία της Αιγύπτου καταγόμενος από την Κρήτη, εδώ αφού κατασκεύασε τον τάφο του, έκτισε πάνω από αυτόν τετράπλευρη πυραμίδα και στην συνέχεια οικοδόμησε και τον θαυμαστό από πολλούς Λαβύρινθο.
Τώρα όσον αφορά την χρησιμότητα των Πυραμίδων, ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πρόκλος (410-485 π.Χ.) αναφέρει ότι αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως αστεροσκοπεία και όχι ως τάφοι. Ο Αιγύπτιος Ιμπραΐμ Ίμπν Ουασήφ Σαχ, στο ιστορικό της Αιγύπτου λέει ότι οι πυραμίδες χρησίμευαν κυρίως για την διαφύλαξη από τον κατακλυσμό των αστρονομικών-μαθηματικών-αρχιτεκτονικών-ιερατικών και επιστημονικών γνώσεων.
Ο Αιγυπτιολόγος Αδάμσκι τέλος λέει ότι υπήρξαν και τόπος διαφύλαξης μυστικών αληθειών καθώς επίσης και Ναοί μυήσεως στα μεγάλα μυστήρια της Ίσιδας, δηλαδή της Δήμητρας (ή Ιούς) και Οσίριδος (Διόνυσου) που δεν είναι άλλο από τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Γι’ αυτό ίσως να συνηγορεί και μια επιγραφή που αναφέρει ο Πλούταρχος στο έργο του περί Ίσιδας και Οσίριδος: «Εγώ ειμί παν το γεγονός κα ον και εσόμενον και τον εμόν πέπλον ουδείς πω θνητός απεκάλυψεν… δηλαδή είμαι ό,τι έχει υπάρξει, ό,τι υπάρχει και θα υπάρχει και κανένας θνητός δεν έχει ξεσκεπάσει τον χιτώνα μου».
Επισημάνω για μιαν ακόμη φορά ότι η Αίγυπτος υπήρξε αποικία του Αττίδος από το Άργος και των Μινύων από τον Ορχομενό και βασιλείς της υπήρξαν ο δίδυμος αδελφός του Δαναού, βασιλιάς του Άργους, ο Αιγύπτιος καθώς και ο Έπαφος ο γιός της Ινούς από το Άργος και προκατακλυσμιαίοι βασιλείς ο Κρόνος και ο Ερμής ο Τρισμέγιστος.
Γνωστός επίσης είναι και ο προϊστορικός πελασγικός πολιτισμός της Αιγύπτου, δεδομένου ότι και οι Αιγυπτιακές πυραμίδες, ήταν έργα Ελληνικά. Ένας σημαντικός αριθμός πυραμίδων βρίσκονται, στο Λυγουριό, σε πολλά μέρη της Κρήτης, στον Ταΰγετο, στην Φωκίδα,
ηλικίας 5.000-9.500 ετών π.Χ., στην Θήβα, στην Βόρειο Ήπειρο.
Στην Κίνα υπάρχουν περίπου 100 πυραμίδες που κατά τους Κινέζους είναι έργα του κοσμοκράτορα Ουρανού, ηλικίας άνω των 5.000 ετών πιθανόν και 9.500 π.Χ. Οι οποίες κατασκευάστηκαν με βάση τον Χρυσό Λόγο, δηλαδή τον Αρμονικό Αριθμό Φ=1,618 της Αρχαίας Ελληνικής αρχιτεκτονικής. Στην επαρχία Σινγιάνγκ της Β.Δ. Κίνας βρέθηκε Μυκηναϊκό νεκροταφείο με μούμιες λευκών ανθρώπων, 700.000 περίπου. Εδώ βρέθηκαν επίσης Νεολιθικά ευρήματα (κούπες, θυμιατήρια) ανάλογα με εκείνα των ελληνικών πόλεων Σέσκλου, Φράγχθι, Φυλακωτή κ.τ.λ.
Στο κινεζικό λεξικό Μπάϊ του 1977 αναφέρεται η ύπαρξη γραμμάτων του ελληνικού αλφάβητου που προήρθαν από το Αιγαίο προ 2.500 ετών περίπου, όταν η Ήπειρος είχε απελευθερωθεί από τους παγετώνες. Επιπλέον εδώ ας σημειωθεί ότι ο κανόνας της Χρυσής Τομής είναι προκατακλυσμιαία ανακάλυψη την οποία εφάρμοσε ο Πυθαγόρας.
Κατά τον ίδιο τρόπο ευρέως απαντιούνται ελληνικά σύμβολα, όπως ο μαίανδρος, ο ισοσκελής και ο αγκυλωτός σταυρός, η τρίαινα, ο διπλός πέλεκυς, ο οκτάκτινος και δεκαεξάκτινος ήλιος των Αιγών και όχι της Βεργίνας που λανθασμένα συνηθίζεται. Ο Οκτάκτινος συμβολίζει τον κύβο του Δία, την τριαδικότητά του (Ζευς-Δίας-Θεός). Ο δε Δωδεκάκτινος υποδηλώνει τις δώδεκα μορφές του Δία (Δωδεκάθεο) και ο δεκαεξάκτινος δηλώνει τις δώδεκα μορφές του θεού συν τα τέσσερα μέλη της οικογένειας του Φιλίππου, αλλιώς Φίλιππος – Ολυμπία – Αλέξανδρος – Κλεοπάτρα.
Αλλά και το Πεντάγραμμο του Ισραήλ είναι Αρχαίο Ελληνικό σύμβολο του Ερμή, το απαντά κανείς στην Ιωνία-Αίγυπτο-Ινδία και μεγάλη Ελλάδα (Ν. Ιταλία). Κατά τους Πυθαγορείους ήταν το τριπλό δι’ αλλήλων τρίγωνο που συμβόλιζε την αιωνιότητα και την τριάδα ως και την υγεία εξ’ ου η Υγεία. Κατά το λεξικό των συμβόλων, το πεντάγραμμο αποτελεί σύνοψη της ερμητική σκέψης του Ερμή του Τρισμέγιστου και συμβολίζει τα τέσσερα στοιχεία: Πυρ-Ύδωρ-Γη-Αέρα. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι το πεντάγραμμο είναι το σύμβολο της διπλής Τετρακτύος των Εμπεδοκλή και Πυθαγόρα που αποτελείται από δυο αντεστραμμένα ισόπλευρα τρίγωνα.
Το ισόπλευρο τρίγωνο αναφέρεται στο Θείον με την τριαδικότητά του, ενέχοντας την βαθειά αλληγορία των τριών πρωταρχικών νόμων της δημιουργίας: Ενέργεια-Κίνηση-Ζωή.Έτσι δημιουργείται η Τριάδα 1+2 όπου 1 άρρεν και όπου 2 θήλυ. Το (1) παριστάνει τον πρώτο αριθμό, την ύπατη αρχή, ενώ το (2) παριστάνει την διαφοροποίηση, την απεριόριστη εξέλιξη. Ενώ η ιερά τετρακτύς του Πυθαγόρα αποτελείται από τους αριθμούς 1+2+3+4=10, συνεπώς δηλώνει την τελειότητα του θείου. Το 3 συμβολίζει τις τρεις διαστάσεις του χώρου, το 4 την εξέλιξη των μορφών, το 6 που δημιουργείται από το κανονικό εξάγωνο δηλώνει την αγαθοεργία-την ειρήνη-την αλήθεια-την υγεία και την προσαρμογή στην ψυχή καθώς επίσης και την καθαρή ένωση των μερών του σύμπαντος.
Το 7 που δημιουργείται στο μέσον της διπλής τετρακτύος είναι ο ισχυρός αριθμός που οι Πυθαγόρειοι ονομάζουν Άγιον-Θείον-Σεπτόν αλλά και ως φυλακικό αριθμό, διότι οι 7 πλανήτες κατευθύνουν το σύμπαν. Στην Κίνα, μια μεγάλη επαρχία φέρεται με το όνομα ΓΙΟΥΝΑΝ = Ιωνία, το Ταό των Κινέζων που πραγματικά δηλώνει Θεός, είναι το Ελληνικό Τεό = Θεός.
Επιπλέον το 550 π.Χ. είναι γνωστά στην Αθήνα τα κινέζικα μεταξωτά. Στα νησιά του Πάσχα, στον Ειρηνικό, ο Ολλανδός ναύαρχος Jacob Roheeven βρήκε αγάλματα των Μουσών.
Είναι επίσης γνωστό ότι οι πρώτοι ναυπηγοί είναι Αιγαιΐτες, τα αδέλφια Μάκαρ από την Ρόδο και ο βασιλιάς Αιγέας (πατέρας του Θησέα) από την Λίμνη (Αιγές) της Εύβοιας, ευρέως γνωστοί για τα ταχύπλοα πολεμικά τους πλοία.
Αλλά και ανατολικά στράφηκαν οι Αιγαιΐτες, οι δε Κρήτες προς το νησί Παγχαία του Ινδικού Ωκεανού (Σουμάτρα, Ιάβα, Βόρνεο) το 8.000 π.Χ. όπου και υπήρχε Ιερόν του Τριφυλίου Διός και χρυσή στήλη με τις πράξεις του Βασιλιά του Ουρανού και του γιού
του Κρόνου, ενεπίγραφη πέτρα με σκαλιστά εργαλεία με ελληνικά γράμματα του 9.000 π.Χ. Εδώ έφτασαν πλέοντας και διασχίζοντας τον πορθμό του Σουέζ που ήταν τότε ανοιχτός και από τον οποίο είχε περάσει τόσο ο Περσέας (3.405 π.Χ.) όσον και ο Μενέλαος μετάτον Τρωικό Πόλεμο (3.078 π.Χ.)ακόμη και ο Ηρακλής. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης Josephson, ήρθε να ταράξει την παγκόσμια κοινότητα με το βιβλίο του «Ένας Ελληνικός Πολιτισμός στα νησιά του Πάσχα».
Ο ναός του Τριφυλίου Διός κατασκευάστηκε πάνω στην κορυφή ενός ψηλού όρους το οποίο και ονομάστηκε Όλυμπος. Οι Ιερείς διηγούνται ότι το γένος τους κατάγεται από τους Κρήτες που οδηγήθηκαν στην Παγχαία από τον Δία προ 9.000 χρόνων π.Χ. και ότι έκτοτε εκεί διατηρείται Κρητική διάλεκτος και ιερογλυφική κρητική γραφή. Επίσης τα μεγαλιθικά τους αγάλματα χρονολογούνται από το 8.225 π.Χ.
Στο εγκυκλοπαιδικό λεξικό «Ηλίου» και πιο συγκεκριμένα στο κεφάλαιο «Οι Λαοί της Ανατολής» (σελ. 563) αναφέρεται ότι στο νησί Μπαγκ-Τσιάνγκ της Ταϋλάνδης, αμερικανοί αρχαιολόγοι το 1976 ανακάλυψαν μεγάλους τύμβους ταφής που περιείχαν χάλκινα εργαλεία, τα αρχαιότερα απ’ όσα έχουν βρεθεί ποτέ σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, γεγονός που ανατρέπει για μια ακόμη φορά την μέχρι σήμερα επικρατούσα αντίληψη ότι οι Αρχαίοι Πολιτισμοί του Κόσμου εμφανίστηκαν στην Μεσοποταμία και την Αίγυπτο. Τα κεραμικά, τα λίθινα καθώς και μεταλλικά αντικείμενα ως και 126 ανθρώπινοι σκελετοί χρονολογούνται από το 4.000-8.250 π.Χ. Όσον αφορά τους υπερμεγέθης τύμβους, είναι καθαρά ελληνικού τύπου και διατηρούντο μέχρι και την εποχή του Τρωικού Πολέμου. (N.S Josephson: Greek Linguistic Elements in the Polynesian Languages-Hellenicum Pacificum Heidelberg 1987).
Κατά τον Διόδωρο τον Σικελιώτη (βιβλ. στ. 10) και τον Α. Σταγειρίτη (βιβλ. Α σελ. 24), ο Ευήμερος 330-340 π.Χ. ταξίδεψε στο νησί Παγχαία, όπου αντίκρισε τεράστια οικοδομήματα της αρχαιότητας και αρχαιοτάτους ναούς και στην κορυφή του λόφου το Ιερόν του Τριφυλίου Διός. Επίσης και εντός της Ινδίας βρέθηκαν πολλές αμιγείς Ελληνικές πόλεις οι οποίες κατοικούντο πολλούς αιώνες πριν. Στην υποβρύχια πόλη των Ινδιών Γκαμπάϋ βρέθηκε Ελληνική αλφαβητική γραφή ηλικίας 9.500 χρόνων, και οι Ινδοί αρχαιολόγοι την θεωρούναποικία των Αιγαιοπελαγητών.
Το κράτος των Χετταίων της Ανατολής ήταν όπως έχει προαναφερθεί Κρητικής προέλευσης (Χετταίοι οι Κρήτες του Ομήρου) και ο καθηγητής της Χαιδελβέργης N.S. Josephson(N.S Josephson: Greek Linguistic Elements in the Polynesian Languages-Hellenicum Pacificum Heidelberg 1987) και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (τ. 3 βιβλ. 5, σελ. 212) το 1987 αντέγραψαν και μετέφεραν 11.000 ελληνικές λέξεις.
Στην Ιαπωνία από 1.500 ετών την 15ην Μαρτίου εορτάζεται η διονυσιακή λατρεία του φαλλού όπως ακριβώς συμβαίνει και με μας από πολύ παλαιότερα στον Τύρναβο στην Κοζάνη και αλλού. Ο Αιγυπτιακής καταγωγής Έλληνας επικός ποιητής και ιστορικός ο Νόννος εξιστορεί την επικράτηση των Ελλήνων με αρχηγούς τον Διόνυσο-Ανταίωνα-Αστερίωνα, πατέρα του Μίνωα, Αιακό τον βασιλιά της Τροιζήνας, στηριζόμενος σε πανάρχαια αιγυπτιακά αρχεία, από τα ινδικά έπη «Μαχαμπαράτα» και «Ριγκβέντα» που μιλάνε για την εισβολή των ανοιχτόχρωμων Αρίων στις Ινδίες. Το 116 π.Χ., ο Εύδοξος επίσης με ιστιοφόρο ταξίδεψε κι έφτασε στην χώρα των Ινδιών.
Πουθενά στην Ευρώπη, στην Εγγύς και Άπω Ανατολή δεν βρέθηκε το παραμικρό ίχνος ή μνημείο έστω, γλωσσικά σημάδια, που να δηλώνουν την ύπαρξη κάποιας άλλης γλώσσας διαφορετική της ελληνικής. Αντιθέτως όχι μόνο η γλώσσα αλλά και οι Γενάρχες, οι Ηγεμόνες, οι Θεοί τους, έχουν ονόματα συνδεδεμένα με τους Έλληνες και την μητέρα των γλωσσών, την ελληνική.
Το πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνιας κατασκεύασε έναν υπολογιστή με το όνομα ΙΒΥΚΟΣ (προς τιμήν του αρχαίου λυρικού ποιητή του 6ου π.Χ. αιώνα) στον οποίον περιέχονται 6 εκατομμύρια λέξεις και 75 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της Ελληνικής γλώσσας, σε σύγκριση δε με την Αγγλική περιέχονται μόλις 49.000 λέξεις εκ των οποίων οι 45.700 είναι ελληνικής προέλευσης. Λόγω της ιδιότητας αυτής της Ελληνικής γλώσσας οι Ιάπωνες υποστηρίζουν ότι η μόνη γλώσσα μέσω της οποίας μπορεί να δημιουργηθεί η τεχνητή νοημοσύνη στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές είναι η Ελληνική.
Ακριβώς το ίδιο τονίζει και η Mac Donald Brunner που διέθεσε τα χρήματα για την κατασκευή του Ιβύκου. Ας ληφθεί σοβαρά υπόψη εδώ ότι κατόπιν 2ετούς συνεργασίας με την ελληνίδα καθηγήτρια Μαρίνα Πενταλιά, ενώ εξέφρασαν την επιθυμία τους να εισαγάγουν στον κόσμο των υπολογιστών και την νεοελληνική γλώσσα δυστυχώς βρήκαν εμπόδιο, τι άλλο από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Όλα αυτά επιβεβαιώνονται τόσο στην Ευρώπη όσο και στον Βόρειο Πόλο καθώς επίσης και στις υπερβόρειες χώρες. Το όνομα Γροιλανδία για παράδειγμα είναι λέξη ελληνική από το Υγρή, λόγω του υπερβολικού πράσινου και συνεπώς της υγρασίας της.
Νήκος Παναγιωτάρας
Ποιητής - Καθηγητής Πανεπιστημίου - Δημοσιογράφος
Από το υπό έκδοση βιβλίο με τίτλο "ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"
