Ο Σούμαν ήταν  προικισμένος  νέος με πολλές δυνατότητες  στη μουσική και θα μπορούσε να ανέβει πολύ ψηλά, όμως από τη νεότητά του ήδη είχε κάποια νευρολογικά προβλήματα, από τα οποία δε κατάφερε να απαλλαγεί ποτέ.

Θαυμάσιο ταλέντο, τρομερή φαντασία και  ευαισθησίες καλλιτεχνικές μέσα από  αυτές τις αντιξοότητες  μπόρεσε να δημιουργήσει ένα σοβαρό και πολύπλευρο μουσικό έργο,  αλλά και σαν μουσικός  να λάβει αρκετές κι  υψηλές θέσεις, όπου και διακρίθηκε. Διατέλεσε διευθυντής της  μουσικής  Σχολής του Ντίσελντορφ και αρχιμουσικός  της ορχήστρας της πόλης.  

Δυστυχώς όμως τα πολλά προβλήματα υγείας που  τον ταλάνιζαν αφάνταστα  και κάποια στιγμή δοκίμασε να αυτοκτονήσει πέφτοντας στο ποταμό Ρήνο, αλλά  σώθηκε από τους προστρέξαντες περιπατητές. Πέθανε  σε ηλικία 46 χρόνων, το 1856, σε νευρολογική κλινική. Από τα έργα  που άφησε τα σημαντικότερα είναι:

Τέσσερις συμφωνίες, Οκτώ Ουβερτύρες. 6 κοντσέρτα, ένα κουαρτέτο  για πιάνο, 18 χορικά έργα, φούγκες, μουσική δωματίου και πάνω από 150 τραγούδια (Lieder) και είναι μετά το Μέντελσον ο σημαντικότερος στον τομέα αυτό, Γερμανός συνθέτης.

 (Επιστολή του Ρ. Σούμαν προς την Κλάρα  Βιεκ, Βιέννη  1838)

«Εσύ είσαι αυτή απ΄ την οποία αντλώ όλη μου τη ζωή, από την οποία εξαρτώμαι. Όπως ένας δούλος  θέλω και εγώ  από μακριά να σε παρακολουθώ  και στα νεύματά σου να υπακούω.

Μόνο μια γυναίκα μ΄ έχει στη ζωή μου καταχτήσει και τόσο βαθειά μου την έχω τοποθετήσει, που ποτέ  δεν θα βγει.. Και είναι η μία και μοναδική, που τόσο έχω λατρέψει, πάνω απ΄ ό,τι άνθρωπος μπορεί να φανταστεί...

Καλή μου, πήρες τα μικρά μου ποιήματα;  Ό,τι αληθινά πιστεύω  είναι αποθεμένο εκεί μέσα. Θα κάνεις λοιπόν τον άνδρα σου έναν ποιητή, αφού αυτό είναι καθαρά δικό σου δημιούργημα.

Αχ, συχώρα με!  Διαβάζω τώρα τη βιογραφία του Μότσαρτ,  αυτή που έχει γράψει ο Νίσσεν. Παράξενο ,αλλά μου φαίνεται, έτσι όπως τον περιγράφει, έτσι ήσουν και εσύ όταν ήσουν μικρή, πολύ του έμοιαζες.  Τέτοιο παιδί θαύμα υπήρξες και συ καλή μου στο πιάνο! Και χαιρόμουνα καθώς  στο μυαλό μου σε έφερνα. Η τελευταία σου επιστολή με έκανε πάλι ευτυχισμένο…  Ξέρεις τον τρόπο  να θέλγεις!

Είσαι καλή, τόσο καλή για μένα, που  στιγμές-στιγμές παραξενεύομαι, αλλά κολακεύομαι κιόλας άλλο τόσο…

Προσεύχομαι γιά σένα και εύχομαι όλα τα ωραία να σου  συντυχαίνουν!

Γεια σου αγαπημένη μου! Δικός σου!»

Ρόμπερτ.
                 

               
CLARA WIECK

Η Κλάρα Ιωσηφίνα Βιέκ γεννήθηκε στη Λειψία το 1819 και μαθήτεψε κοντά στο διάσημο  μουσικοδιδάσκαλο  στο πιάνο πατέρα της  Φρειδερίκο. Υπήρξε μια από τις καλύτερες Γερμανίδες πιανίστριες της εποχής και είναι αυτή που πρώτη πρωτόπαιξε και γνώρισε στο ευρύτερο μουσικόφιλο γερμανικό κοινό το Φρειδερίκο Σοπέν. Έγραψε  αρκετές συνθέσεις για πιάνο.

Ο Ρόμπερτ Σούμαν, μαθητής του πατέρα της την είχε ερωτευτεί, μα ο πατέρας της αντιδρούσε, αλλά το 1840 αναγκάστηκε να ενδώσει  και οι δυο μουσικοί παντρεύτηκαν.  Μετά το θάνατο του άντρα της, μάζεψε τις συνθέσεις του και τις έδωσε στη δημοσιότητα. Η Κλάρα -Ιωσηφίνα Βιέκ -Σούμαν πέθανε σε βαθειά γεράματα, το 1896.

                    (Επιστολή της Κλάρας Βιέκ  προς τον Σούμαν)

«… Αχ, εγώ η δύστυχη, κάθομαι εδώ και δεν έχω την παραμικρή  απόλαυση… Χτες ήμουν στο θέατρο στη Λειψία, αλλά η σκέψη μου είταν κοντά σου.  Πολύ καιρό τώρα ήθελα με τη μητέρα μου να σε επισκεφτώ, αλλά πάλι σκέφτομουν μπορεί και να σε ενοχλούσα, που σίγουρα θα είχατε πολλά με το Λιστ να πείτε και να κάνετε...

Λαχταράει πολύ τη Βιέννη ο Λιστ και τις πριγκίπισσες της...

Τώρα, βέβαια,  αυτά που μου λες γιά τον Λιστ, μπορεί και να  έχεις απόλυτα δίκιο. Μερικές φορές νομίζει κανείς, πως κάποιο πνεύμα κάθεται πάνω στο κεφάλι του, όταν παίζει. Το ότι ο πατέρας μου έγραψε άσχημα για αυτόν, δυσκολεύομαι κάπως να το πιστέψω.
Είναι  ωραία, το ότι μου γράφεις πιο συχνά, απ΄ ό,τι εγώ σε σένα. Μετράω τις μέρες, τις ώρες, τα λεπτά  μέχρι τη Μεγάλη Πέμπτη που θάρθεις. Την ημέρα ακριβώς που θάρθεις να μου το γράψεις λίγο νωρίτερα, για να ετοιμάσουμε το καμαράκι. Ο Μπάγκιελ, μου είπε πως θα το εκκενώσει αμέσως...

Θα αρρώσταινε μου τόνισε, αν δεν ερχόσουν.  Έχεις δίκιο,  είναι κι αυτό κάποια οικονομία αν μέναμε στην αρχή εκεί μέσα. Δε θα βγάζαμε βέβαια όλη μας τη ζωή εκεί! Την περασμένη φορά  άρεσε και σε σένα, αν θυμάμαι καλά..

Μόλις πέρασε ο ταχυδρόμος και μου κούνησε μόνο το κεφάλι... Δεν είχα γράμμα σου. Αλλά  αύριο ο Ρόμπερτ μου θα μου στείλει  κάποιο σίγουρα! Πρόσεχε σε παρακαλώ τον εαυτό σου! Σε αγκαλιάζω με όλη τη φλόγα της καρδιάς μου, αγάπη μου.
Η πιστή σου αγαπημένη, με όλη της την αφοσίωση και τη λατρεία  της  για σένα.»        

                                                  
Κλάρα

Σωτήρης Ε. Γυφτάκης
Συγγραφέας
Από το βιβλίο "ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ