Λησμονημένε Ποιητή

ο αυλός σου ακούγεται ̇

απ’ τον ουρανό της λύπης

στάζουν οι ήχοι ̇ βάλσαμο

στα αυτιά των λυπημένων

και των ποιητών του μέλλοντος.

Νυχθημερόν

είσαι παρών ̇ λάμπεις.

Ποιητή μου κράτησα

τα λόγια σου φυλαχτά.

Αναπνέω Μεσολόγγι

αλάτι και ιώδιο.

Το φως κιτρίνισε

σαν τα φύλλα των βιβλίων

στο παλαιοπωλείο του καιρού

Τοσίτσα ̇ Άνοιξη καμένη.

Σπύρος Ζαχαράτος

Ποιητής

Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών

Μνήμη Θωμά Γκόρπα