τα σκοτεινά μονοπάτια της ζωής μας.
Για να διώξεις τη θλίψη απ΄τα μάτια μας
και ν΄ανάψεις το χαμόγελο της χαράς
στα πικραμένα χείλια μας.
Για να λυώσεις μέσα στο καμίνι της αλήθειας
το ψεύδος, την υποκρισία, τη δυσιδαιμονία.
Για να σπάσεις τα κόκκαλα της αμαρτίας
στο αμόνι της προσευχής και της μετάνοιας.

Ήρθες για να υφάνεις εξυπαρχής τον κόσμο
και να τον κάνεις μια επίγεια ορχήστρα
που θα υμνεί στους αιώνες
το δημιουργό του σύμπαντος.
Ήρθες για να λύσεις τα αινίγματα της δημιουργίας
και να κάψεις με τις φλόγες των πύρινων λόγων σου
τα αγκάθια του μίσους που μάτωναν τις καρδιές μας.

Από τη στιγμή, Χριστέ μου
που φάνηκε το άστρο της Βηθλεέμ
τα βουνά ντύθηκαν τη γιορτινή τους φορεσιά.
Η θάλασσα μέθυσε από το φως των ματιών σου.
Επλάτυνε ο ουρανός, μεγάλωσε ο κόσμος.
Στο περιβόλι της ψυχής μας
φύτρωσαν τα γαρύφαλλα
τ΄ουρανού και της αγάπης.
Η ανθοφορία της άνοιξης
διαδέχτηκε τους βαριούς
της καρδιάς μας χειμώνες.

Σ΄ευχαριστούμε δημιουργέ του σύμπαντος
που σα σήμερα ενσάρκωσες το πνεύμα
του μονάκριβου σου Υιού
για να μας γνωρίσει την ύπαρξή σου.
Σ΄ευχαριστούμε
που μας άνοιξες τις πύλες τ΄ουρανού
για να δεχτούν τις ψυχές μας
στους υπερκόσμιους χώρους
της λύτρωσης και της αθανασίας.

Πότης Κατράκης
Πεζογράφος-Ποιητής-Στιχουργός
Μέλος της "World Academy of Arts and Culture"
Επίτιμος Διδάκτωρ Λογοτεχνίας
Επίτιμος Αντιπρόεδρος του Δικ.Συλλ.Πειραιά