και τη μνήμη ακονίζει
σε εικόνες μιας στιγμής,
στην παλιά φωτογραφία,
που ’χει τώρα κιτρινίσει,
κάνει ζουμ με νοσταλγία
σ’ ό,τι είχε αγαπήσει.
Συνειρμοί με τη σειρά τους
ρίχνουν φως στα περασμένα,
λέγοντας με τ’ όνομά τους
όσα είχε ξεχασμένα.
Με τα μάτια αραδιάζει
πρόσωπα και αναμνήσεις,
δε χορταίνει να κοιτάζει,
κάνει κρίσεις και συγκρίσεις.
Στο μυαλό επαναφέρει
άγνωστες για τώρα φάτσες
και κρατώντας την στο χέρι
οδηγείται σ’ άλλες στράτες.
Στην παλιά φωτογραφία
κρύβονται, αν αγαπάς,
περασμένα μεγαλεία,
για να κλαις και να γελάς.
Σπύρος Κ. Καραμούντζος
Εκπαιδευτικός - Ποιητής
Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
Μέλος της "World Poets Society"
Μέλος της "International Writers Association"
Από την ποιητική συλλογή «ΑΛΚΥΟΝΕΣ»
