Λες και δε σε έσκαψε ποτέ χειμώνας,
λες και δε σε εκμεταλλεύτηκε η καλοκαιρία αισθημάτων,
λες και δε σε πρόδωσε - όπως απροσδόκητα προδίδει- η άνοιξη,
σαν να μην κόλλησε ποτέ άπνους ο ανθρωπισμός στην πείνα των πλευρών σου.
Περίεργο.
Σε τέτοιο συνοθύλευμα εποχών
να επιβιώνει ποώδης η γνησιότητα σου.
Χρήστος Αθανασόπουλος
Ποιητής