Είναι η χρονιά που για πρώτη φορά συμμετέχουν και σχολεία πέρα από τα πανεπιστήμια στο Erasmus +.
Συντονίστρια του προγράμματος είναι η καθηγήτρια Γερμανικών, συγγραφέας, μεταφράστρια, υπεύθυνη επικοινωνίας και μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Αυστριακού Ινστιτούτου ÖSD στην Ελλάδα και εκπρόσωπος της φιλανθρωπικής Αυστριακής οργάνωσης Griechenlandhilfe (Βοήθεια προς την Ελλάδα), κ. Μαρία Μόσχου.
Τίτλος του τριετούς προγράμματος, στο οποίο συμμετέχει το Λύκειο της Σχολής Μωραΐτη, είναι: “Our chances in Europe / Unsere Chancen in Europa/ Οι ευκαιρίες μας στην Ευρώπη”.
Εκτός από τη Σχολή Μωραΐτη στο πρόγραμμα συμμετέχουν και ένα σχολείο της Νορβηγίας από το Trondheim, ένα της Γερμανίας από το Sindelfingen, ένα της Ιταλίας από το Bruneck και ένα της Λιθουανίας από το Kelme.
Στα τρία αυτά χρόνια οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή και να γνωρίσουν άλλες χώρες της Ευρώπης καθώς και να συγκρίνουν τα εκπαιδευτικά τους συστήματα και τις δυνατότητες απασχόλησης που έχουν οι νέοι άνθρωποι στις εκάστοτε χώρες.
Συναντήσαμε την κ. Μόσχου, η οποία μας περιέγραψε τι διαδραματίστηκε μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια.
Συνέντευξη στον Georg Gstrein
1) Κυρία Μόσχου, ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus + και στα σχολεία. Πώς γίνεται αυτό;
Καταρχήν να σας ευχαριστήσω που μου δίνετε την ευκαιρία να σας περιγράψω τι συνέβη αυτά τα τρία χρόνια. Από το 2014 εντάχθηκαν τα προγράμματα Erasmus και στα σχολεία. Είχαμε την τύχη να είμαστε από τα πρώτα σχολεία, που εγκρίθηκαν και πήραν την άδεια να συμμετέχουν. Αυτό φυσικά είναι πολύ σημαντικό και σπουδαίο τόσο για κάθε σχολείο όσο και για μας. Το θέμα είχε ήδη προταθεί από το προηγούμενο έτος και πραγματικά προσέλκυσε αρκετά σχολεία της Ευρώπης. Από αυτά επελέγησαν τα πέντε που αναφέρατε παραπάνω.
2) “Unsere Chancen in Europa”. Ένα θέμα αρκετά ενδιαφέρον. Πως το σκεφτήκατε;
Να σας εξηγήσω λίγο πως λειτουργούν τα πράγματα. Υπάρχουν πολλά σχολεία στην Ευρώπη που αναζητούν εταιρικά σχολεία για να συνεργαστούν σε Ευρωπαϊκά προγράμματα. Αυτά τα σχολεία για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των άλλων σχολείων πρέπει να σκεφτούν και να προτείνουν ένα θέμα που θα ενδιέφερε πολλούς. Το συγκεκριμένο θέμα το πρότεινα εγώ αναζητώντας εταιρικά σχολεία, ευαισθητοποιημένη από την κατάσταση στη χώρα μας εκείνο το διάστημα.
3) Τι σας οδήγησε στην επιλογή του συγκεκριμένου θέματος;
Έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στη Γερμανία. Εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού έχουμε μέσα μας και τις δύο κουλτούρες των χωρών που ουσιαστικά ανήκουμε. Γιατί όταν ένα παιδί γεννιέται σε μία χώρα που δεν είναι η πατρίδα των γονιών του, γνωρίζει σαφώς πολύ καλά τις ρίζες του, δεν παύει όμως να έχει γαλουχηθεί και με τα «πιστεύω» της εκάστοτε χώρας, στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Το 2013 υπήρχε μεγάλη ένταση μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Έμπαινα στην τάξη μου και μου έλεγαν οι μαθητές μου: «Ακούσατε τι είπανε στις ειδήσεις για την Ελλάδα; Κι εμείς μαθαίνουμε Γερμανικά;» Οι γερμανικές εφημερίδες έγραφαν τα χείριστα για την Ελλάδα. Ένιωθα πραγματικά πολύ άσχημα, γιατί μέσα μου γνώριζα πως αυτά είναι απλώς πολιτικά παιχνίδια. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα: “Αυτό θέλω και πρέπει να το αλλάξω. Είμαι κάθε μέρα με παιδιά και από τα παιδιά θα γίνει η αλλαγή. Η νέα γενιά δεν επιτρέπεται να μεγαλώσει μέσα στο μίσος και την έχθρα». Έτσι μου γεννήθηκε η ιδέα να φέρω νέους από διαφορετικές χώρες της Ευρώπης κοντά, να γνωριστούν μεταξύ τους, να γνωρίσουν τον τρόπο ζωής της κάθε χώρας, τα ήθη και τα έθιμα και να καταρρίψουν τις προκαταλήψεις της μίας χώρας προς την άλλην. Θέλησα να ενώσω τους νέους, γιατί πιστεύω πολύ σε αυτούς. Κακώς χαρακτηρίζουμε τη νεολαία μας αδιάφορη. Οι νέοι χρειάζονται καλή διάθεση από μέρους μας, χρειάζονται στήριξη και όχι κριτική και αυτό που έχουν περισσότερη ανάγκη είναι το δικαίωμα στο όνειρο. Αυτό τους το έχουμε στερήσει δυστυχώς, σε παγκόσμιο επίπεδο. Και αυτό ακριβώς ήταν το έναυσμα αυτής της ιδέας.
4) Θέλετε να μας πείτε μερικά πράγματα για την πορεία του προγράμματος έως σήμερα;
Κάθε χρόνο προβλέπονται δύο ταξίδια, ένα εκπαιδευτικών και ένα μαθητών. Η πρώτη συνάντηση εκπαιδευτικών πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2014 στην Αθήνα. Ορίσαμε το χρονοδιάγραμμα και τον τελικό στόχο του προγράμματος. Τον Μάρτιο του 2015 επισκεφτήκαμε με μια ομάδα δέκα μαθητών από κάθε χώρα το Bruneck της Ιταλίας. Κάθε ομάδα έπρεπε να παρουσιάσει μια εργασία σχετικά με τη χώρα της ώστε να γνωρίσουν όλοι τις χώρες, με τις οποίες συνεργάζονται. Και εδώ θα αναφέρω πόσο μεγάλη ζημιά κάνουν τα media. Όταν είδαν τα παιδιά των άλλων χωρών τα δικά μας παιδιά με κινητά η πρώτη πρόταση που τους είπαν ήταν: «Μα έχετε χρήματα στην Ελλάδα για κινητά; Δεν πεινάτε;»
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως παρουσίασε το ταξίδι μας στη Γερμανία τον Μάρτιο του 2016. Σε αυτή τη συνάντηση τα παιδιά έπρεπε να παρουσιάσουν δύο εργασίες σε σχέση με την οικονομική κατάσταση της χώρας και τις δυνατότητες απασχόλησης των νέων. Οι χώρες όπως η Νορβηγία και η Γερμανία έπαθαν σοκ όταν άκουσαν πως στη χώρα μας το 49% των νέων από 20 – 28 είναι άνεργοι. Από την άλλη πλευρά όμως τα δικά μας παιδιά είδαν πως υπάρχουν χώρες, όπως η Λιθουανία, που είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από εμάς. Είναι σημαντικά στοιχεία αυτά για τους νέους κατά τη γνώμη μου.
Από τις 01. έως τις 09.04.2017 πραγματοποιήθηκε η τελευταία συνάντηση μαθητών στην Αθήνα, όπου έλαβε χώρα και η τελετή λήξης. Θέμα της εργασίας αυτή τη φορά ήταν να παρουσιάσει η κάθε χώρα στοιχεία της κουλτούρας της. Τα παιδιά γνώρισαν μία πολύ διαφορετική Ελλάδα από αυτήν που είχαν στο μυαλό τους. Επισκέφθηκαν πολλούς αρχαιολογικούς χώρους, γνώρισαν την ιστορία της χώρας και σχημάτισαν τη δική τους εικόνα για την Ελλάδα, η οποία απείχε πολύ από αυτά που είχαν ακούσει για τη χώρα μας. Τους εντυπωσίασε η φιλοξενία, η φιλικότητα και η ευγένεια των ανθρώπων όπου και να πήγαμε. Έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις. Όταν κάποιος δει τόσους νέους από τόσο διαφορετικές χώρες να περνάνε τόσο όμορφες στιγμές μαζί, τότε θα καταλάβει πόσο ανούσια είναι η πολιτική!
5) Κυρία Μόσχου, όλα αυτά ακούγονται πολύ ενδιαφέροντα. Τι νομίζετε πως αποκόμισαν οι μαθητές από το πρόγραμμα αυτό;
Το σημαντικότερο που αποκόμισαν κατά τη γνώμη μου τα παιδιά, είναι οι σχέσεις και οι ισχυροί δεσμοί που αναπτύχθηκαν μεταξύ τους. Ήδη ένα γκρουπ Ιταλών από την περσινή χρονιά επισκέφτηκε την Ελλάδα, έχουν δημιουργήσει δική τους κλειστή ομάδα στο facebook και βασικά έχουν σχηματίσει επιτέλους δική τους γνώμη και άποψη για την κάθε χώρα. Μία μαθήτρια σκέφτεται να σπουδάσει στο Bruneck και τα παιδιά από την Ιταλία και τη Νορβηγία θα κάνουν το καλοκαίρι διακοπές με τα δικά μας παιδιά. Επίσης πολύ σημαντικό να αναφερθεί είναι το γεγονός πως όλα τα παιδιά ενημερώθηκαν για τις δυνατότητες και ευκαιρίες εξέλιξης που δίνει κάθε χώρα στον τομέα της εργασίας.
6) Πώς θα γνωστοποιήσετε τις εργασίες των τριών αυτών ετών;
Έχουμε δημιουργήσει στο διαδίκτυο δική μας σελίδα, στην οποία μπορούν να έχουν όλοι πρόσβαση.
http://www.erasmusplus-unsere-chancen-in-europa.eu/
7) Κάνοντας μία ανασκόπηση, αν σας ζητούσα να μου χαρακτηρίσετε με μια λέξη την πορεία του προγράμματος, ποια θα ήταν αυτή;
Θα χρησιμοποιούσα παραπάνω από μία λέξεις.
Φιλία, Σεβασμός, Αδελφοσύνη, Ομόνοια και Ειρήνη.
Αυτό είδα εγώ στα μάτια τα κλαμένα των παιδιών κάθε φορά που έπρεπε να αποχαιρετιστούν. Εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε άλλη χώρα, άλλη γλώσσα, άλλη κουλτούρα. ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΥΝΟΡΑ. Υπήρχαν καλοί φίλοι που πρέπει να αποχωριστούν, με την υπόσχεση πως θα ξανασυναντηθούν!
πηγή: hephaestuswien.com
