ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ :
giweather joomla module
Τρίτη, 19 Μαρτίου 2024 - 9:24:45π.μ.
01
Μαρτίου

Νέλλη Γκίνη: "Ο Ερωτόκριτος για μένα ήταν πρόκληση"

Κατηγορία Θέατρο και Χορός

Λίγα έργα στην παγκόσμια λογοτεχνία έχουν αγαπηθεί όσο ο Ερωτόκριτος. Η πολυτραγουδισμένη και δημοφιλής ερωτική ιστορία, με την οποία γενιές και γενιές έχουν μεγαλώσει, γελάσει, κλάψει και ταξιδέψει ζωντανεύει φέτος κάθε Πέμπτη, στη σκηνή του Θεάτρου Φούρνος (Μαυρομιχάλη 168-Εξάρχεια). Το σημαντικότερο έργο του Βιτσέντζου Κορνάρου υπόσχεται να παρασύρει το κοινό στα μονοπάτια της ψυχής των ηρώων και να προκαλέσει συναισθήματα, που δύσκολα ξεχνιούνται.

Με αφορμή την εξαιρετική θεατρική παράσταση μιλήσαμε με την γνωστή και αγαπημένη ηθοποιό Νέλλη Γκίνη για τον ρόλο της παραμάνας, γι΄αυτό που την συγκινεί περισσότερο καθ΄όλη τη διάρκεια του έργου και για τα μελλοντικά σχέδια της.

 

Συνέντευξη στην Μαρία Χατζηνικολάου


Κυρία Γκίνη, φέτος σας βρίσκουμε να συμμετέχετε στο αριστούργημα του Βινσέντζου Κορνάρου “Ερωτόκριτος”, στο Θέατρο Φούρνος. Ένα έργο που συγκινεί ανά τους αιώνες και υμνεί τον έρωτα, τη φιλία, την ανδρεία και την αγάπη προς την πατρίδα. Τι είναι ο Ερωτόκριτος για εσάς;

Ο “Ερωτόκριτος” για μένα ήταν πραγματικά μια πρόκληση. Είναι ένα έργο που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Ένα αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας, κάτι για το οποίο πρέπει όλοι μας να νιώθουμε πολύ περήφανοι.
Όταν ήρθα σε επαφή με το κείμενο, εκεί κατάλαβα, ότι είναι μεγάλη πρόκληση για μια θεατρίνα αυτό το έργο. Πέρα από την μαγεία των στίχων, στους οποίους μπαίνεις μέσα και πραγματικά σε ταξιδεύουν υπέροχα, είναι και η ζεστασιά που μπορεί να σου δίνει η επαφή σου με το ρόλο και με τους υπόλοιπους ρόλους.
Αυτό που ένιωσα εγώ σαν “Παραμάνα”, η οποία είναι “Παραμάνα-μάνα”, γιατί έτσι την βρίσκουμε την Παραμάνα μέσα στο έργο , είναι συγκλονιστικό . Έτσι, λοιπόν, τον ρόλο μου τον αντιμετώπισα και τον είδα ως “Παραμάνα-μάνα”, με τις φροντίδες, τις ανησυχίες, τους πόνους, τα πάντα που μπορεί να έχει μια μάνα. Έτσι τον υπηρετώ επάνω στη σκηνή. Αλλά και γενικότερα όλη η επαφή με τους άλλους, με τον Ερωτόκριτο, με την Αρετούσα, μου δημιουργούν συναισθήματα πολύ ζεστά που με συνεπαίρνουν πραγματικά.
Προσωπικά μαγεύτηκα από όλο το έργο, το δούλεψα, το ανέλυσα και μία και δύο και τρεις φορές, για να εμβαθύνω και να μπορέσω να μπω μέσα στο στίχο, να καταλάβω τον Κορνάρο, και να μπορέσω να υπηρετήσω αυτόν τον ρόλο.

 

Στα χωριά της Κρήτης, ακόμα και στις μέρες μας, εκτός από τις πανέμορφες μαντινάδες που ακούς, σε καλωσορίζουν με αποσπάσματα από τον “Ερωτόκριτο”. Πού οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, η μεγάλη απήχηση του έργου στον κόσμο;

 

Ο “Ερωτόκριτος” για μένα έχει μια λεβεντιά. Η Κρήτη έχει μια λεβεντιά, και μία και δύο θα έλεγα! Νομίζω ότι εκεί έχει ταυτιστεί η Κρήτη και οι Κρήτες με τον “Ερωτόκριτο”. Το έργο βγάζει την αντρειοσύνη του Ερωτόκριτου και υμνεί τον έρωτα και το πάθος. Το γεγονός ότι η Αρετούσα τον δέκατο έβδομο αιώνα είναι κάπως φεμινίστρια και κάνει την επανάσταση της σαν γυναίκα και λέει “Όχι, θα πάρω αυτόν που αγαπάω!”, ιδιαίτερα εκείνη την περίοδο, είναι εκπληκτικό, είναι πραγματικά συγκλονιστικό.
Η μεγάλη απήχηση του έργου στον κόσμο, κατά την γνώμη μου, οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο θίγει και το θέμα της φιλίας, το πώς δηλαδή ο Πολύδωρος στέκεται στον Ερωτόκριτο, και από την άλλη και το θέμα της εξουσίας που ήταν, είναι, και θα είναι για πάντα στη ζωή μας, δυστυχώς.



Ποιος στίχος του “Ερωτόκριτου” αγγίζει περισσότερο τις δικές σας ευαίσθητες χορδές;



ANELIΕιλικρινά η κάθε λέξη, η κάθε φράση με συγκινεί αφάνταστα και ταυτίζομαι απόλυτα. Δεν ξέρω αν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια, αλλά νομίζω ότι εκείνη τη στιγμή που μιλάει η Αρετούσα και λέει ότι: “Μόνο για μένα είναι αυτό;”, μόνο εγώ είμαι, δηλαδή που έχω κάνει όλα τα λάθη του κόσμου; Είναι η στιγμή όπου αποφασίζει να κάνει την επανάστασή της. Όταν η Παραμάνα ακούει το παιδί της, και τον πόνο του πείθεται με τα λεγόμενα της, δηλαδή ότι “εγώ τον αγαπάω αυτόν τον άνθρωπο και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, Νένα μου”. Αυτό που λέει ότι “Όχι, δεν θέλω τούτο να γενεί.”, όταν “Προτιμώ να πεθάνω, δεν με ενδιαφέρει τίποτα.” της λέει η Αρετούσα, κι αυτή σαν μάνα λοιπόν αντιδράει και λέει “Όχι, δεν θέλω τούτο να γενεί, καλλιά 'χω να με σφάξεις.”. Και γυρίζει και της λέει “Ας είναι, ας είναι απ' όξω μίλιε του, τα θέλεις να του τάξεις.”, δηλαδή συναινεί στο ότι “ζήσε τον έρωτά σου, αγάπη μου, ζήσε.”, όπως νομίζω ότι θα έκανε η κάθε μάνα. Γι' αυτό λέω ότι η Παραμάνα για μένα είναι “Παραμάνα-μάνα”, καθαρά. Αυτό νομίζω ότι είναι πολύ όμορφη, συγκινητική και δυνατή στιγμή.
Όπως επίσης και την ώρα που αποφασίζει να τις ρίξει ο Ρήγας στη φυλακή και πέφτει αυτή στα πόδια του και του λέει “Ρήγα μου, χάρη σου ζητώ όχι για να ζω, κι εγώ δε θέλω ζήση, για τ' άδικο που έκαμε της μάνητάς σου η κρίση. Η αρχοντιά σου αφέντη μου με μέ ας ξεθυμάνει, ρίξ' το κορμί μου εις των σκυλιών, κι άσχημα ας αποθάνει. Με το δικό μου θάνατο η όργητά σου ας πάψει, συμπάθησε της Αρετής, κακό μην την εβλάψει, οπού 'ναι μια και δροσερή κι ακριβαναθρεμμένη, πώς ν' απομένει στης φυλακής τον βρώμον η καημένη;”. Πραγματικά συγκινούμαι, αυτή τη στιγμή που τα αναφέρω και ριγώ.

 

Έχετε μια τεράστια εμπειρία στο θεατρικό σανίδι και έχετε υπηρετήσει όλα τα είδη θεάτρου. Υπήρξε κάτι που να σας δυσκόλεψε ή προβλημάτισε στον ρόλο της Παραμάνας;



Με δυσκόλεψε πάρα πολύ να πλησιάσω τον λόγο ,γιατί είναι σαν να μιλάς μια ξένη γλώσσα. Το κρητικό ιδίωμα , η κρητική συμπεριφορά και γενικότερα τα λόγια δεν είναι εύκολα. Χρειαστήκαμε μετάφραση για να καταλάβουμε, “Ας είναι απ' όξω, μίλιε του, τα θέλεις να του τάξεις”, ή κάποια ρήματα που υπάρχουν, που δεν μπορούσαμε να τα ερμηνεύσουμε χωρίς λεξικό. Έπρεπε να μεταφράσω κι εγώ τι ακριβώς λέω, ότι “κάτσε, δεν είναι έτσι όπως τα λες, είναι έτσι”. Έπρεπε, με λίγα λόγια, να κάνω μετάφραση κανονικά του κειμένου ,για να μπορέσω να υπηρετήσω συναισθηματικά και λεκτικά το έργο. Η γλώσσα, λοιπόν, και ο λόγος του Κορνάρου ήταν πάρα πολύ δύσκολα στο να αγγίξω και να ερμηνεύσω σωστά τον ρόλο μου.

 

Όταν βρίσκεστε πάνω στη σκηνή και ερμηνεύετε τον ρόλο, τι σας συγκινεί περισσότερο;

 

Γενικά, από τη στιγμή που φοράω το κοστούμι της Παραμάνας, ειλικρινά μεταμορφώνομαι, ταξιδεύω σε εκείνον τον αιώνα, μπαίνω κάπου εκεί, μέσα στο παλάτι του Ρήγα. Ειλικρινά, είναι στιγμές που είμαι πολύ ευτυχισμένη που τις ζω. Έχω ευτυχήσει στη ζωή μου από τα δώδεκά μου χρόνια, από παιδικό θέατρο, να έχω υπηρετήσει όλα τα είδη του θεάτρου με πάρα πολύ σημαντικούς ανθρώπους, τους οποίους θα θέλαμε πάρα πολλή ώρα για να τους αναφέρουμε, είτε ήταν ηθοποιοί, είτε ήταν συγγραφείς, είτε ήταν σκηνοθέτες, σκηνογράφοι.
Είμαι πολύ ευλογημένη, αλλά αυτή τη στιγμή, όλη αυτή η πείρα που έχω και η διαδρομή , με κάνει πιο υπεύθυνη ακόμα απέναντι στον κόσμο. Κάπως έτσι νιώθω και θέλω να είμαι ακόμα καλύτερη. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πει ποτέ στον εαυτό μου “Μπράβο, αυτό που έκανες ήταν καλό.” Πάντα διορθώνω, πάντα θέλω και κάτι περισσότερο. Στην παράσταση μας φέτος, με συγκινούν ιδιαίτερα οι παύσεις. Στο θέατρο είναι το μεγαλύτερο και το σπουδαιότερο κομμάτι σε έναν ηθοποιό. Πώς μπορείς να υπηρετήσεις τις παύσεις; Υπήρχαν ρόλοι οι οποίοι δεν χρειαζόταν να μιλήσουν, μόνο με τις παύσεις τους είχαν να πουν τεράστια πράγματα, πάρα πολύ σημαντικά πράγματα. Αλλά είναι ότι πρέπει να ξέρεις, δηλαδή πρέπει να ακούσεις τον άλλο, τον συνάδελφο, τον ηθοποιό, τι είναι αυτό που σου λέει, και εκεί να αντιδράς, όπως γίνεται κανονικά στη ζωή μας. Γιατί το θέατρο, είναι ζωή, δεν είναι τίποτε άλλο.

 

Η χημεία μεταξύ των ηθοποιών στη συγκεκριμένη παράσταση είναι εντυπωσιακή. Ήταν εύκολο να το πετύχετε αυτό;

 

Ποτέ δεν είναι εύκολο, κι αυτό που ακούω πολλές φορές, ότι “είμαστε εδώ και περνάμε καταπληκτικά κι όλα είναι υπέροχα”, θα έλεγα ότι είναι ψεματάκια, να το πω γλυκά. Όμως κάθε αρχή και δύσκολη, και τίποτα δεν είναι αυτό που δεν ξεπερνιέται. Συνεργάζομαι με πολύ νέους ανθρώπους, ωστόσο πολύ ταλαντούχους.
Ο Ερωτόκριτος, που είναι ο Σταύρος Μαρκάλας είναι ένα πολύ νέο παιδί στο χώρο, που όμως πρόσεχε τόσο πολύ, όταν κάναμε την ανάλυση των ρόλων, γιατί μπήκαμε και σε αυτήν την διαδικασία. Νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή επιλογή, έτσι όπως είναι ανδροπρεπής, ψηλός και έχει αυτήν, την αψάδα και την παλικαριά, ας πούμε, που θέλει ο Ερωτόκριτος. Μετά ερχόμαστε στην Σίσσυ Καπετάνου, η οποία είναι η Αρετούσα μου, έτσι την λέω, που την θεωρώ αυτή την στιγμή λίγο κάτι σαν κόρη μου . Ένα γλυκύτατο πλάσμα που έχει βοηθήσει και στην προσαρμογή, γιατί είναι φιλόλογος. Ένα πολύ αξιόλογο άτομο, που ξεχειλίζει από ταλέντο και συναίσθημα.AEROTOKRITOS
Ο Κωνσταντίνος Τζέμος, που κάνει τον βασιλιά έχει πολύ μεγάλη πείρα, από την Λυρική Σκηνή, και ήταν πολύ μεγάλη η χαρά μου όταν δέχθηκε ο Κωνσταντίνος να κάνει αυτόν τον συγκεκριμένο ρόλο, που νομίζω ότι του πάει πολύ.
Ο Κώστας Τραφαλής, επίσης ένα πολύ νέο παιδί, ο οποίος μερικές φορές είχε τις αντιρρήσεις του όταν του μιλούσα και του έλεγα κάποια πράγματα, ή ο σκηνοθέτης μας ο Μενέλαος Τζαβέλλας του έλεγε κάτι, αλλά έτσι πρέπει να είμαστε, να έχουμε και τις αντιρρήσεις μας, και να ανταλλάσουμε τις απόψεις μας, για να υπάρχει δημιουργία.
Άφησα τελευταίο τον Κωσταντίνο Τσιομίδη, ο οποίος κάνει τον Βιτσέντζο Κορνάρο. Ο Κωνσταντίνος είναι και γλύπτης και ζωγράφος . Ένα ταλαντούχο παιδί, γεμάτο συναίσθημα που ο λόγος και ο τρόπος που εκφράζεται νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στον ποιητή και με καλύπτει εκατό τοις εκατό. Είναι ωραία η φωνή του, έχει πολύ ωραίο ποστάρισμα και είναι πραγματικά μοναδικός.
Τέλος θα μιλήσω για τον Μενέλαο Τζαβέλλα που σκηνοθετεί την παράσταση μας. Ο Μενέλαος είναι επίσης ένα πολύ νέο άτομο. Έχω να κάνω με πολύ νέα παιδιά, κι αυτό βέβαια εμένα με απογειώνει, γιατί νέος ίσον ενέργεια, ζωή. Όταν αυτά τα παιδιά έχουν και ταλέντο, δεν μπορεί να μην θεωρείς πιο ευλογημένη τη στιγμή αυτή, τη συνάντηση αυτή. Για να ολοκληρώσω για τον Μενέλαο, είναι ένας νέος σκηνοθέτης, με πολλή ευαισθησία, με μακρινή ματιά και μ'αρέσει αυτή η παράλληλη δράση, που έχει βάλει μέσα στην παράσταση. Το γεγονός ότι μιλάει ο Ερωτόκριτος και φαντάζεται και βλέπουμε πίσω στην σκηνή την Αρετούσα να τον περιμένει, να του στέλνει φιλιά στο παράθυρο, κ.α είναι σημαντικές σκηνές και πολύ ωραίες του στιγμές. Θεωρώ ότι είναι πολύ ταλαντούχος και μπορεί να προσφέρει πολλά στα μέλλον.

 

Η θεατρική διασκευή που αναδεικνύει ένα τόσο σπουδαίο κείμενο δένει απόλυτα με την πλούσια σε νοήματα ζωντανή μουσική με κρητική λύρα, κιθάρα και λαούτο φορτίζοντας συγκινησιακά τον θίασο αλλά κυρίως τους θεατές...



Η διασκευή και η προσαρμογή, έγινε από την Τζένη Κουκίδου σε συνεργασία με την Σίσσυ Καπετάνου. Η Τζένη ξέρουμε πόσο σημαντική είναι στον χώρο της. Έχει κάνει πάρα πολύ όμορφες δουλειές, είναι ένα αξιοθαύμαστο πλάσμα, έχω χαρεί πολύ που την έχω συναντήσει και ελπίζω ότι δεν θα είναι η τελευταία μας συνεργασία. Είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της παράστασής μας, όπως επίσης πολύ σημαντικός ήταν και ο Μάκης Καρράς, ο οποίος έκανε τα κοστούμια μας, με πάρα πολύ μεράκι.
Τέλος πιστεύω ότι και η μουσική στην παράστασή μας είναι πολύ σημαντική. Οι τρεις υπέροχοι μουσικοί, ο Γιώργος Σαμπαριώτης στην κρητική λύρα, ο Μανώλης Αρβανίτης στο λαούτο και ο Γιώργος Γκαiτατζής στην ακουστική κιθάρα μας συνεπαίρνουν πραγματικά. Είναι συγκλονιστικό ότι υπάρχουν αυτά τα παιδιά, και θεωρώ ότι είναι ένα πολύ θετικό κομμάτι της παράστασής μας.

 

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια της Νέλλης Γκίνη;



Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά πέρσι, πολύ περισσότερο, όπως και φέτος, έχω αποφασίσει ότι θέλω να κάνω πράγματα που να με δυσκολεύουν, περισσότερο. Ποτέ δεν ήμουνα ήρεμη, πάντοτε μ' αρέσει να ψάχνω και να πηγαίνω λίγο παραπέρα. Θέλω να κάνω πράγματα που καταρχήν να γεμίζουν εμένα, αλλά να φτάνουν βέβαια και στον κόσμο. Τόσο η παράσταση πέρσι, το “Mea Culpa”, όσο και η φετινή ο «Ερωτόκριτος» με γέμισαν με θαυμάσια συναισθήματα. Θέλω λοιπόν, να κάνω πράγματα που να μ' αγγίζουν, που να με δυσκολεύουν, και που πάνω από όλα, αν τα καταφέρω, να φτάνουνε στον κόσμο.

 

Ο “Ερωτόκριτος” πάντα θα αποτελεί ένα αριστούργημα-προίκα για την παγκόσμια λογοτεχνία. Ως καλλιτέχνης τι θα επιλέγατε να κληροδοτήσετε στους ανθρώπους ώστε να μείνει για πάντα;

 

ASINEDEYXIΕπειδή εμείς έχουμε διδάξει τον πολιτισμό, τις τέχνες και τα γράμματα, αλλά με πολύ μεγάλη μου λύπη θέλω να πω ότι αυτό μάλλον το έχουμε ξεχάσει, και πολύ λίγοι άνθρωποι με μεράκι και με θυσίες προσπαθούνε και το στηρίζουν και το κρατάνε, θα ήθελα, και προσεύχομαι, να υπάρξουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι να κρατήσουμε ζωντανή την παράδοσή μας. Όλον αυτόν τον πλούτο που έχουμε, που μέσα σε αυτόν τον πλούτο είναι και ο “¨Ερωτόκριτος”. Όσον αφορά την αρχαία τραγωδία, με μεγάλη μου λύπη θα πω ότι τα τελευταία χρόνια δεν θέλω να πηγαίνω να βλέπω παραστάσεις στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο , έτσι όπως έχουν καταντήσει κάποιοι εντός εισαγωγικών “σκηνοθέτες” που μεταμορφώνουν τα πράγματα...
Όταν μιλάμε για αρχαία τραγωδία του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη, ακόμα και του Αριστοφάνη, που ο Αριστοφάνης ήταν η σάτιρα της εποχής δεν μπορείς να το αγγίξεις….. Πιστεύω ότι είναι κομμάτια που πρέπει να τα βλέπουμε, να τα μαθαίνουν οι νέοι άνθρωποι, να τα παραδίδουμε στους νέους ανθρώπους έτσι, όπως είναι, όπως τα γέννησαν αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι, που δυστυχώς δεν βλέπω στα επόμενα χρόνια να υπάρχουνε τέτοια ταλέντα, τέτοιες μορφές, πώς να τους αποκαλέσω δεν ξέρω.

 

Κυρία Γκίνη, σας ευχαριστώ πολύ καλή επιτυχία στην παράστασή σας.

 

Σας ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια σε ό,τι και να κάνετε και βλέπω ότι αυτό που κάνετε το αγαπάτε, το στηρίζετε και είστε εσείς πάνω από το έργο σας, δεν αφήνετε τίποτα σε κανέναν.

Διαβάστηκε 611 φορές
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)

Πολιτιστικο Σωματειο «οι κορυφαιοι»

Ποιοι Ειμαστε

Το mcnews.gr είναι ένα site, που φιλοδοξεί να δώσει στους αναγνώστες του αντικειμενική και ανεξάρτητη ενημέρωση, χωρίς υπερβολές, παραποιήσεις και σκοπιμότητες...

Διαβάστε περισσότερα