ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ :
giweather joomla module
Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024 - 3:32:25μ.μ.
×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 299
23
Ιουνίου

Οι Αιγυπτιώτισσες και ο καλλωπισμός – Άρθρο του Νίκου Νικηταρίδη

Κατηγορία Άρθρα - Απόψεις

Ο καλλωπισμός της γυναίκας έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα, τότε που οι αρχαίες Ελληνίδες περιποιούνταν πρόσωπο και σώμα με εκλεκτά έλαια, αρώματα και λοιπά φυτικά και ζωικά υλικά.

nikitaridis nikosΜε το πέρασμα στο Μεσαίωνα και τα περί ανηθικότητας ήθη, ο καλλωπισμός περιορίστηκε σε ένα απλό πλύσιμο προσώπου και χεριών, ενώ το έντονο μακιγιάζ χαρακτήριζε μονάχα τις γυναίκες ελευθέρων ηθών. Η Αναγέννηση έφερε νέα πνοή στην περιποίηση του κάλλους και στη διάθεση των γυναικών της εποχής υπήρχαν πλέον διάφορα σκευάσματα αλχημιστικής ευρεσιτεχνίας. Κατά τον 18ο αιώνα μονάχα οι πλούσιες γυναίκες είχαν πρόσβαση σε προϊόντα ομορφιάς, κάτι που άλλαξε τον επόμενο αιώνα, όταν πλέον το ωραίο φύλλο όλων των κοινωνικών τάξεων είχε πλέον τη δυνατότητα αγοράς καλλυντικών από τις συνεχώς δημιουργούμενες σχετικές εταιρίες, κάτι που σιγά-σιγά εξελίχθηκε σε εξειδικευμένη βιομηχανία κατά τον 20ο αιώνα.

 

Σ΄ αυτές τις δύο τελευταίες εκατονταετίες, δεν θα μπορούσαν να μην ¨εμπλακούν¨ στις σχετικές διαδικασίες περιποίησης και καλλωπισμού και οι Αιγυπτιώτισσες, ζώντας μάλιστα σ΄ ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον, ιδιαίτερα στην Αλεξάνδρεια.

 

Στις ελληνικές εφημερίδες λοιπόν της πόλης του Αλέξανδρου, σχεδόν καθημερινά εμφανίζονταν σχετικές διαφημίσεις, που ενώ σήμερα ίσως φαντάζουν λίγο ¨αστείες¨, αξίζει επιλεκτικά να καταγραφούν για την ιστορία του θέματος.

 

Έτσι, στα 1877 διαβάζουμε για το ¨παγκόσμιον επιδιορθωτικόν των τριχών της κυρίας Σ.Α. Άλλεν¨, το οποίο ¨ουδέποτε αποτυγχάνει εις το να επαναφέρη κόμην ψαράν εις το πρότερον αυτής κανονικόν χρώμα, δίδον εις αυτήν νέαν ζωήν, αύξησιν και στιλπνώτητα ωραιοτάτην. Η ενέργεια του είναι ταχεία και εντελεστάτη, αποβάλλει δε αμέσως την ψαρότητα. Η πραγματική αξία του είναι υπερτέρα πάσης άλλης. Μία μόνον δοκιμήν αρκεί ν΄ αποδείξη τούτο. Δεν είναι βαφή. Αποβαίνει πάντοτε το φυσικόν ενδυναμωτικόν της κόμης. Το δε γνήσιον ευρίσκεται εντός ερυθρού περιβλήματος. Πωλείται παρ΄ απάντων των φαρμακοπωλών και μυροπωλών¨.

 

Αρκετά χρόνια μετά, το 1914, διαφημίζεται το ¨Ύδωρ Αντικανίτσιε Μογκόνε¨ κατά της λευκάνσεως των τριχών. Ήταν ¨ειδική συσκευασία, ήτις αποδίδει εις τας τρίχας του γενείου και της κόμης, τας λευκανθείσας και εξανεσθήσας, το χρώμα, την ωραιότητα και την ζωτικότητα της πρώτης αυτού νεότητος, χωρίς να ρυπαίνη ούτε τα ασπρόρουχα, ούτε την επιδερμίδα. Η απαράμιλλος αύτη δια τας τρίχας συσκευασία δεν είναι βαφή, αλλ΄ αρωματώδες ύδωρ, το οποίον δεν ρυπαίνει ούτε την επιδερμίδα, ούτε τα ασπρόρουχα και του οποίου η χρήσις δύναται να γίνη μετά μεγίστης ευκολίας και ταχύτητος. Επιδρά επί της ρίζης των τριχών της κόμης και του γενείου, παρέχον εις αυτάς την αναγκαίαν τροφήν, ήτοι αποδίδον εις αυτάς το αρχικόν χρώμα, ευνοούν την ανάπτυξιν των, καθιστών αυτάς λείας και μαλακάς, και παρεμποδίζουν την πτώση των. Εκτός τούτου, καθαρίζει ταχέως το τριχωτόν δέρμα και εξαφανίζει την πιτυρίασιν. Το αποτέλεσμα δε μιας μόνο φιάλης, είναι αυτόχρημα εκπληκτικόν. Η αποστολή γίνεται υπό πάσαν εχεμύθειαν¨.

 

Το 1924 εμφανίζεται ανακοίνωση με τίτλο ¨Το περιττόν τρίχωμα εξαφανίζεται στιγμιαίως¨ : ¨Όπως το φυτόν των φρακτών φύεται πυκνότερον και ταχύτερον όταν έχει κοπή, ούτω και το τρίχωμα εις τον άνθρωπον αναφύεται τραχύτερον όταν έχει ξυρισθή. Το sulfite de baryum, το οποίον αναμιγνύεται εις τας πλείστας των συσκευασιών προς μάδησιν των τριχών, προξενεί πολύ συχνά οδυνηρόν ερεθισμόν και καταστρέφει το δέρμα. Το Vytt δεν περιέχει Υποθειούχον Βάρυον ή άλλα διαβρεκτικά υλικά. Δεν έχει δυσάρεστον οσμήν και δεν ευνοεί την τριχοφυΐαν του άνω χείλους. Δεν έχετε παρά να το απλώσετε, εφόσον εξέρχεται του σωληναρίου, να το αφαιρέσετε μετ΄ ολίγα λεπτά και το τρίχωμα εξαφανίζεται ως δια μαγείας. Τα αποτελέσματα τα οποία επιτυγχάνονται δια του Vytt είναι πάντοτε ικανοποιητικά. Δύνασθε να προμηθευθήτε το Vytt εις όλα τα φαρμακεία και αρωματοπωλεία αντί γρ.δ. 12¨.

 

Στα 1928, υπό την φράση ¨Η ωραιότης του προσώπου¨ καταγράφονται τα εξής : ¨Εκάστη γυνή επιδιώκει να διατηρή την δροσερότητα του χρώματος του προσώπου της, ήτις είναι ουσιώδης δια την ωραιότητα της. Το μόνον μέσον προς ανάκτησιν του θελγήτρου ενός ωραίου χρώματος του προσώπου είναι η διατήρησις του δέρματος εντελώς υγιούς. Αποφεύετε επιμελώς τους συνήθεις σάπωνας, οίτινες περιέχουν μεγάλην αναλογίαν αλκαλικών αλάτων, τα οποία είναι λίαν επιβλαβή, καθόσον αποξηραίνουν και καταστρέφουν το δέρμα. Μεταχειρίζεσθε σάπωνα τελείως ουδέτερον, όπως είναι ο σάπων Κάντουμ, όστις παρασκευάζεται καθ΄ όλους τους επιστημονικούς κανόνας, δια να αναζωογονή το δέρμα, διευκολύνων την ανανέωσιν των κυττάρων αυτού δια της απομακρύνσεως πάσης ακαθαρσίας και απολεπιδωμάτων της επιδερμίδος¨.

 

Το 1940 διαβάζουμε ¨πως οι άνδρες γοητεύονται κατά φυσικόν κανόνα από τα απαλά και ελκυστικά χείλη, τα χείλη που φωτοβολούν από την ωραιότητα του μπατόν ντε ρουζ ¨Michel¨. Τα μπατόν ντε ρουζ Μισέλ παρασκευάζονται βάσει μιας κρέμας, η οποία δίδει όψιν νεότητος και απαλότητος βελούδινης και καθιστά τα χείλη φρέσκα ως την δρόσον ή χείλη παιδικά¨. Επίσης, αναφέρεται η ¨Pommade Mavrocordato¨, η αλοιφή Μαυροκορδάτου δηλαδή, που ήταν μοναδική για σπυριά και κάθε είδους πληγές, ενώ ¨αι νέαι δημιουργείαι Haute Couture παρά τω Οίκω Olga¨ θα παρουσιάζονταν ως θερινή κολεξιόν στις αίθουσες του ακινήτου Πηλαβάκη επί την αλεξανδρινή οδό Γιουνγκ 2. Το θέμα βέβαια του κομψού γυναικείου ντυσίματος ξεκινά πολλές δεκαετίες πριν, αφού στα 1895 διαβάζουμε χαρακτηριστικά : ¨Η εν Τάντα κ. Χαρίκλεια Σταματοπούλου, μοδίστρα μεγάλης καλαισθησίας, ειδοποιεί το αξιότιμον κοινόν Τάντας και των περιχώρων ότι ηνέωξε κατάστημα νεωτερισμών, εν ω υπάρχουσι πάντα τα είδη της γυναικείας αμφιέσεως κομψότατα και εκλεκτά. Πίλοι γυναικείοι παντός σχήματος, γίνονται δε δεκταί και παραγγελίαι sur mesure. Η κ. Σταματοπούλου αναλαμβάνει την κοπήν και ραφήν γυναικείων φορεμάτων και μικρών παιδιών, υποσχόμενη ταχείαν και άμεμπτον την εκτέλεσιν και συγκαταβατικάς τιμάς¨.

 

Αργότερα, κάνουν την εμφάνιση τους και διάφορα Ινστιτούτα Καλλονής, όπως αυτό που είχε ανοίξει στην οδό Τεουφίκ του Ραμλίου η Εύα Πεδιωτάκη-Δημάκου περί το 1951-55, το οποίο ήταν διακοσμημένο με το έργο ¨Τρεις Χάριτες¨ του Μίκη Ματσάκη.

 

Παράλληλα, τις δεκαετίες ΄60-΄70 ο αλεξανδρινός ¨Ταχυδρόμος¨ αφιέρωνε κάθε Κυριακή μια σελίδα του στη γυναίκα, δημοσιεύοντας, μεταξύ άλλων, άρθρα και συμβουλές περί καλλωπισμού υπό τίτλους όπως ¨Οι κτενισιές της μόδας¨.

 

Την ίδια περίπου περίοδο, η διατήρηση και προβολή της γυναικείας ομορφιάς οδήγησε στη διοργάνωση ποικίλλων διαγωνισμών όπως αυτοί που διοργανώνονταν σε κέντρα σαν τα ¨San Stefano¨, ¨Blue Pearl¨, ¨Άγκαμι Παλλάς¨, κ.ά., για την ανάδειξη π.χ. της Μις Θέρος και της Μις Αλεξάνδρεια, τίτλος που ενδεικτικά το 1958 απονεμήθηκε στην Ήβη Χριστοδούλου. Αξίζει δε να σημειωθεί, πως η Μις Αίγυπτος Αντιγόνη Κωνσταντά από το Καφρ ελ Νταουάρ αναδείχθηκε Μις Κόσμος το 1954, ενώ η Mις Αίγυπτος Μαρίνα Παπαηλία είχε εκπροσωπήσει τη Νειλοχώρα στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ομορφιάς το 1953 χάνοντας άδικα – κατά γενική ομολογία – το στέμμα, λαμβάνοντας την 3η θέση.

 

 

 

 

 

 

 

Νίκος Νικηταρίδης

Μελετητής - Συγγραφέας - Αρθρογράφος - Ποιητής

 

 

Πηγές : ¨Ελπίς¨, Αλεξάνδρεια 4-16/10/1877 – ¨Ταχυδρόμος¨, Αλεξάνδρεια ¨20-2/4/1914, 8/3/1924, 9/6/1928, 30/3/1940, 3/4/1940, 13/4/1940, 28/8/1958, 17/5/1959, 8/7/1962, 1/8/1965, 12/8/1966 – ¨Μεταρρύθμισις¨, Αλεξάνδρεια 23-3/4-4/1895

πηγή www.hephaestuswien.com

Διαβάστηκε 521 φορές
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Πολιτιστικο Σωματειο «οι κορυφαιοι»

Ποιοι Ειμαστε

Το mcnews.gr είναι ένα site, που φιλοδοξεί να δώσει στους αναγνώστες του αντικειμενική και ανεξάρτητη ενημέρωση, χωρίς υπερβολές, παραποιήσεις και σκοπιμότητες...

Διαβάστε περισσότερα