σε μια περίοδο που η χώρα είναι μεταμορφωμένη από την οικονομική κρίση.
«Αυτές είναι οι πιο αμφίρροπες εκλογές» στη χώρα μέχρι σήμερα, επισήμανε μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μανουέλ Μοστάθα, ο επιχειρησιακός διευθυντής της εταιρείας δημοσκοπήσεων Sigma Dos, που δεν είναι σε θέση να προβλέψει το νικητή—καθώς, σύμφωνα με ορισμένες σφυγμομετρήσεις, το ποσοστό των αναποφάσιστων ξεπερνάει το 20%.
Τρεις υποψήφιοι, παντελώς άσημοι πριν από μόλις τέσσερα χρόνια, αναδείχθηκαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και βρίσκονται ήδη στους βατήρες εκκίνησης της εκστρατείας, που ξεκινά τυπικά το βράδυ της Πέμπτης (3/12).
Το βράδυ της Τρίτης (1/12) έλαβαν μέρος σε ένα πρώτο «ντιμπέιτ 2.0» στο Διαδίκτυο το οποίο οργάνωσε η εφημερίδα El País: ο καθηγητής Πάμπλο Ιγκλέσιας, 37 ετών, επικεφαλής του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς Podemos («Μπορούμε»), ο δικηγόρος Άλμπερτ Ριβέρα, 36 ετών, ιδρυτής του κεντροδεξιού, φιλελεύθερου και σχετικά προοδευτικού σε κοινωνικά ζητήματα κόμματος Ciudadanos («Πολίτες») και ο Πέδρο Σάντσεθ, ο λεγόμενος και «ωραίος», 43 ετών, ο γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE), που ενσαρκώνει την διαδικασία ανανέωσης του κόμματος αυτού.
Απέναντί τους είναι ο Μαριάνο Ραχόι, 60χρονος νομικός, επικεφαλής της απερχόμενης κυβέρνησης, που μοιάζει να έχει φθαρεί από την κρίση, την ακόμη πολύ υψηλή ανεργία —πλήττει πάνω από το 21% του ενεργού πληθυσμού— και τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα διαφθοράς τα οποία σπίλωσαν την εικόνα του Λαϊκού Κόμματος (PP) κι ολόκληρου του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου.
Σύμφωνα με τη Sigma Dos, το PP παραμένει μολαταύτα το επικρατέστερο (27,1% των προθέσεων ψήφου, από 44,6% το 2011), ακολουθούμενο από το Σιουδαδάνος (23%), το PSOE (20,2%) και το Ποδέμος (16,2%). Μια άλλη δημοσκόπηση, της εταιρείας Metroscopia, αποτυπώνει μια πολύ διαφορετική εικόνα, με τις διαφορές των τριών κομμάτων να είναι οριακές όσον αφορά τις προθέσεις ψήφου: 22,7% για το PP, 22,6% για το Σιουδαδάνος, 22,5% για τους Σοσιαλιστές, και 17,1% για το Ποδέμος.
Η σεναριολογία για την επομένη των εκλογών ήδη δίνει και παίρνει: το αποτέλεσμα ενδέχεται να αναγκάσει κάποια από τα κόμματα αυτά να σχηματίσουν συμμαχίες για να κυβερνήσουν, ένα σενάριο α λα ιταλικά, με το Σιουδαδάνος να αναμένεται ότι ουσιαστικά θα κρίνει εάν θα κυβερνήσει το PP ή το PSOE—παρότι ο ηγέτης του διαψεύδει κατηγορηματικά κάθε τέτοιο ενδεχόμενο.
Η κατάσταση που διαμορφώνεται δεν έχει προηγούμενο στην Ισπανία, όπου η κυριαρχία του δικομματισμού ουδέποτε είχε αμφισβητηθεί από το 1982. Σ' αυτήν προστίθενται αστάθμητες μεταβλητές, όπως οι ενδεχόμενες συνέπειες των επιθέσεων στο Παρίσι στις διαθέσεις των ψηφοφόρων, ή ο αυτονομιστικός πυρετός που ανεβαίνει στην Καταλονία, όπου το τοπικό κοινοβούλιο ενέκρινε την 9η Νοεμβρίου μια απόφαση υπέρ της αυτονόμησης της περιοχής.
πηγή: newsbomb.gr
