Το πρωκτικό συρίγγιο μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία και εκκρίσεις με πύον και μπορεί να είναι πολύ επώδυνο. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί μετά από χειρουργική επέμβαση για να στραγγίξει ένα πρωκτικό απόστημα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα πρωκτικό συρίγγιο προκαλεί επίμονη αποστράγγιση. Σε άλλες περιπτώσεις, όταν το εξωτερικό άνοιγμα του καναλιού κλείνει, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η εμφάνιση πολλών πρωκτικών αποστημάτων. Η μόνη θεραπεία για το πρωκτικό συρίγγιο είναι η χειρουργική επέμβαση.
Συμπτώματα
-Οξύς πόνος, ο οποίος είναι συνήθως διαρκής, και γίνεται πιο έντονος όταν κάθεστε
-Ερεθισμός του δέρματος γύρω από τον πρωκτό και εμφάνιση οιδήματος, ερυθρότητας και ευαισθησίας
-Εκκρίσεις με πύον ή/και αίμα
-Δυσκοιλιότητα ή πόνος που σχετίζεται με την εντερική λειτουργία
-Πυρετός
Αιτίες
Συνήθως, μια κλινική εξέταση -συμπεριλαμβανομένης μιας δακτυλικής εξέτασης- αρκεί για να διαγνώσει ένα πρωκτικό συρίγγιο, αλλά ορισμένοι ασθενείς ενδέχεται να χρειάζονται πρόσθετες εξετάσεις αφού το συρίγγιο μπορεί να έχει προκληθεί από:
-Σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις
-Φλεγμονώδη νόσο του εντέρου
-Εκκολπωμάτωση
-Καρκίνο του ορθού
Σε σπάνιες περιπτώσεις, για την εξέταση μπορεί είναι απαραίτητη η αναισθησία. Ο γιατρός μπορεί επίσης να ζητήσει υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία.
Αντιμετώπιση
Το συρίγγιο αντιμετωπίζεται μόνο με χειρουργική επέμβαση, ωστόσο, υπάρχουν μερικές διαφορετικές επιλογές σε αυτή την περίπτωση:
Τομή: Εφαρμόζεται στο 85-95% των περιπτώσεων και περιλαμβάνει την τομή σε όλο το μήκος του συριγγίου, προκειμένου ο χειρουργός να καθαρίσει το περιεχόμενο. Η πλήρης θεραπεία έρχεται μετά από ένα με δύο μήνες και αφήνει μια ορατή ουλή.
Επίθεμα: Ένα επίθεμα είναι ένα κομμάτι νήματος που τοποθετείται μέσα στο συρίγγιο. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ενδεδειγμένη μέθοδος, αν είστε σε υψηλό κίνδυνο να αναπτύξετε ακράτεια, επειδή το συρίγγιο "διασχίζει" τους μυς του σφιγκτήρα. Μερικές φορές περισσότερες από μία επεμβάσεις είναι απαραίτητες.
"Πτερύγιο" με τη χρήση δέρματος: Αυτή η μέθοδος επιλέγεται συνήθως όταν το συρίγγιο θεωρείται σύνθετο, ή υπάρχει υψηλός κίνδυνος ακράτειας. Το πτερύγιο είναι ένα κομμάτι του ιστού που έχει αφαιρεθεί από το ορθό ή από το δέρμα γύρω από τον πρωκτό. Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, το συρίγγιο απομακρύνεται και το πτερύγιο τοποθετείται στο σημείο όπου βρισκόταν το άνοιγμα του συριγγίου. Η επέμβαση αυτή είναι αποτελεσματική στο 70% περίπου των περιπτώσεων.
Ινώδης κόλλα: Αυτή είναι σήμερα η μόνη μη-χειρουργική θεραπευτική επιλογή. Η κόλλα εγχέεται στο συρίγγιο για να σφραγίσει το "κανάλι/σωλήνα", και στη συνέχεια το άνοιγμα του συριγγίου ράβεται. Είναι μια σχετικά απλή, ασφαλής και ανώδυνη διαδικασία, αλλά μακροπρόθεσμα τα αποτελέσματά της δεν είναι το ίδιο καλά με τις υπόλοιπες χειρουργικές επιλογές. Τα ποσοστά επιτυχίας φτάνουν στο 77% αρχικά, αλλά πέφτουν στο 14% ύστερα από 16 μήνες.
Βιοπροσθετικό βύσμα: Αυτό είναι ένα "βύσμα" σε σχήμα κώνου, κατασκευασμένο από ανθρώπινο ιστό και το οποίο χρησιμοποιείται για να κλείσει το εσωτερικό άνοιγμα του συριγγίου. Τοποθετούνται ράμματα για να το κρατήσουν στη θέση του. Ωστόσο, αυτό δεν σφραγίζει εντελώς το συρίγγιο, με σκοπό να μπορεί να συνεχίσει να αποστραγγίζει. Νέος ιστός αναπτύσσεται συνήθως γύρω από το βύσμα για να θεραπεύσει το συρίγγιο. Έρευνες έχουν δείξει ποσοστά επιτυχίας άνω του 80% για τη μέθοδο αυτή, αλλά μακροπρόθεσμα τα ποσοστά επιτυχίας είναι αβέβαια.
Πηγή:onmed.gr