Είναι ο δρόμος που μας οδηγεί στην λύτρωση απαλλαγμένος από κάθε τι κακό που μας περιβάλλει. Ένα συναίσθημα ανακούφισης ότι προσφέραμε σε ανθρώπινο επίπεδο συμπεριφοράς. Είναι πολύ δύσκολο για τον καθένα από εμάς, να αντιμετωπίσει με δυσκολία τον πόνο που του προκαλέσαν οι άλλοι και όχι μόνο τον πόνο, αλλά και το κακό που προέρχεται από αυτή την επιζήμια κατάσταση συνειδητοποιώντας ότι έχουν γίνει λάθη και από τις δυο πλευρές… γιατί σε κάθε ανθρώπινη πτυχή υπάρχει το δίκιο του καθενός από την δική του πλευρά…άρα και η συγγνώμη που έπεται ως συνέχεια. Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι σε μια διένεξη η ισορροπία του θύματος και του θύτη κλονίζεται σε μια λεπτή γραμμή… που ανατρέπεται ταυτόχρονα μέσα από έντονα πάθη μνησικακίας και εγωισμού.
Η παραδοχή ενός λάθους είναι σημαντική, είναι το πρώτο βήμα για την επίτευξη μιας ομαλής συνύπαρξης. Όμως το να αφήσεις πίσω σου ότι σε πλήγωσε εκφράζοντας ότι δεν αισθάνεσαι πλέον τίποτε…είναι ουτοπία. Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι αφήνει πίσω του σημάδια…. κάνοντας ο καθένας μας τις επιλογές του συνειδητά πλέον όσο μπορεί είναι μια διέξοδος ….
Όταν οι πληγές είναι νωπές….
Όταν οι πληγές είναι νωπές είναι πολύ σημαντικό να εκφράσετε αυτό που αισθάνεστε ανοιχτά χωρίς αναστολές. Συναισθήματα έντονα όπως η οργή, ο θυμός, η νευρικότητα, η αμηχανία θα αρχίσουν να φαντάζουν όλο και λιγότερο σημαντικά όχι μόνο στα δικά σας μάτια αλλά και στου άλλου που έχει βιώσει αντίστοιχα αρνητικά συναισθήματα, ένας εποικοδομητικός διάλογος αρκεί για μια νέα αρχή. Για να μπορέσετε να προχωρήσετε δώστε την ευκαιρία στον άλλο να επιλύσετε τα προβλήματα σας αρμονικά. Μια αμοιβαία ειλικρινής συγγνώμη αρκεί για τον δρόμο προς την ευτυχία.
Πολλές φορές οι άνθρωποι τρέχουμε να κρυφτούμε πίσω από τον ίδιο μας τον εαυτό….θέτοντας σε τροχιά πλήρης άρνησης γεγονότα που μας σημάδεψαν και μας σημαδεύουν καθημερινά….δεν είναι λύση η φυγή… αντιμετωπίστε τα προβλήματά σας…ακόμα και αν χρειαστεί να συγκρουστείτε….
Μαθαίνοντας να Συγχωρούμε
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αφήνει κανείς πίσω του συναισθήματα που προκλήθηκαν από έντονο πόνο και να συνεχίσει την ζωή του με περισσότερη μετριοφροσύνη, σύνεση και αρετή, έτσι ώστε η ζωή να έχει εκείνη την ανοδική πορεία που θα επιτρέψει… ψυχική αγαλλίαση και ισορροπία.
Εάν δεν είστε σε θέση να συγχωρείτε τότε δεν μπορείτε να αγαπάτε πραγματικά. Τέτοιου είδους συναισθήματα θα σας καθηλώνουν διαρκώς σε ένα φαύλο κύκλο μίσους και οργής που δύσκολα θα απαλλαγείτε και ακόμα πιο δύσκολα θα συνεχίσετε την ζωή σας γιατί και μόνο η αρνητική σκέψη αρκεί για να επιτρέψει την διαιώνιση της.
Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες ανθρώπων για το πώς αντιμετωπίζουν τα εσωτερικά τραύματα τους α) αυτούς που πιστεύουν ότι η πηγή του κακού είναι οι άλλοι… δεν ωφελεί πραγματικά τέτοιου είδους παραισθήσεις, πάψτε να κατηγορείτε τους άλλους και αναρωτηθείτε για το τι πράξατε… αναλάβετε τις ευθύνες σας ως μερίδιο ισότιμο απέναντι στον συνάνθρωπο σας, διαφορετικά ξεκινάει μια καθοδική πορεία πτώσης μειώνοντας την αυτοπεποίθηση και κατά συνέπεια δημιουργώντας συναισθηματικές ελλείψεις που μας παγιδεύουν στο να μένουμε προσηλωμένοι στο παρελθόν και να συντηρούμε τέτοιου είδους συναισθήματα μνησικακίας και β) αυτούς που εξελίσσονται θετικά παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν γιατί έχουν εκείνη την δύναμη που θα κάνει την διαφορά στην ζωή τους. Είναι στο χέρι μας να ορίσουμε αυτό που μας ταιριάζει…
Συμφιλιωθείτε με τον εαυτό σας και απελευθερώστε τον.
Εάν θέλετε να ελευθερωθείτε τότε θα πρέπει να μάθετε να συγχωρείτε όσο πληγωμένοι και αν υπήρξατε…. Όσο έντονη και αν είναι η δυσαρέσκεια σας προς τον άλλο, ΣΠΑΣΤΕ τις ΑΛΥΣΙΔΕΣ του ΠΟΝΟΥ, του θυμού, της ντροπής, της οργής, του μίσους, της αλαζονείας, του εγωισμού, ΠΑΛΕΨΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΑΣ- ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ…
Απελευθερώστε όλον τον θυμό και την οργή που νιώσατε και κάντε μια νέα αρχή πιο ουσιαστική αφήνοντας πίσω όλα αυτά που σας πόνεσαν. Εάν καταφέρετε να βάλετε πίσω σας ότι οδυνηρό έχει συμβεί τότε θα είστε σε θέση να επανακτήσετε ψυχική γαλήνη και ισορροπία διαχέοντας την θετική σας ενέργεια παντού.
Μάθετε να συγχωρείτε πρώτα και πάνω απ’ όλα τον εαυτό σας…για τα λάθη που διέπραξε… αγαπάτε τον εαυτό σας, τότε θα ’στε πραγματικά ευτυχισμένοι και έτοιμοι να συγχωρέσετε όσους σας πλήγωσαν!
Θα ανακαλύψετε μέσα από τα ίδια σας τα λάθη, πτυχές του χαρακτήρα σας που δεν γνωρίζατε….συνειδητά ή μη, επικοινωνείστε με αμεσότητα στον συνάνθρωπο σας, εκφράστε τα συναισθήματα της λύπης και της παρηγοριάς σας απλόχερα… η βαθύτερη αυτογνωσία του εαυτού σας θα ενισχύει την ψυχική σας δύναμη.
Η δύναμη της Συγγνώμης είναι καταλυτική, συντελεί στην ψυχολογική και ηθική απελευθέρωση του ανθρώπου απαλλαγμένη από κάθε είδους τύψεις ή ενοχές που προκάλεσαν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις όπου άνθρωποι έχουν φύγει από την ζωή και δεν προλάβαμε να ζητήσουμε ούτε καν συγγνώμη…. συνειδητοποιώντας την ανεκπλήρωτη επιθυμία της λύτρωσης από το ψυχολογικό φορτίο που μας βαρύνει.
Σημασία όμως έχει η πρόθεση της μεταμέλειας να είναι ειλικρινής και αυτή είναι που κάνει την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα σε εμάς και στους άλλους.
Αισθανθείτε ότι μπορείτε να ξανακερδίσετε τον κόσμο ελεύθεροι, και ανάλαφροι.
Σύμφωνα με την Χριστιανική Παράδοση της Εκκλησίας Μας
Σύμφωνα με την Χριστιανική μας Πίστη και όπως ορίζεται στην Αγία Γραφή και στα κείμενα της Εκκλησίας μας, ο δρόμος που οδηγεί στην θέωση, στην τελειότητα… είναι εκεί που δεν υπάρχει δυστυχία παρά μονάχα ευτυχία…και κατά την Καινή Διαθήκη ορίζονται ως εξής:
• “Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν”
• “Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι.-κατά Λουκάν κγ'”
• “Αγαπάτε Αλλήλους”
Ως πράξεις Απόλυτης Μεταμέλειας και Συγγνώμης
Υπάρχει βέβαια και η ανθρωποκεντρική προσέγγιση εκφρασμένη μέσα σε αποκρυσταλλωμένα λόγια σοφίας που αναφέρουν οι παρακάτω σημαντικοί άνθρωποι:
• Ο Μαχάτμα Γκάντι (869-1948, Ινδός ηγέτης) έλεγε: “Η ικανότητα να συγχωρείς είναι προσόν του δυνατού. Οι αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούν.”
• Ο Βολταίρος (1694-1778, Γάλλος φιλόσοφος & συγγραφέας) έλεγε: “Να αγαπάς την αλήθεια αλλά να συγχωρείς το λάθος.”
• O Alexander Pope, (1688-1744, Βρετανός ποιητής) έλεγε: “Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς είναι θεϊκό.”
• Και ο μεγάλος μας Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957, Έλληνας συγγραφέας-«Αναφορά στον Γκρέκο») έλεγε: “Δεν τον φοβάμαι το Θεό, αυτός καταλαβαίνει και συχωρνάει. Τους ανθρώπους φοβάμαι. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συχωρνούν.”
“Συγγνώμη αν σε πλήγωσα….”
“Συγγνώμη που δεν ήμουν δίπλα σου όταν με χρειάστηκες!”
Η δύναμη της Συγγνώμης οδηγεί στον δρόμο της Θέωσης, της Λύτρωσης και της Τελειότητας της Ψυχής μας. Ας την αναζητήσουμε…..
Μίνα Μπουλέκου
