σύμφωνα με νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τη Σχολή Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Griffith στην Αυστραλία.
Για την ακρίβεια, η προσωπικότητα του παιδιού –και όχι η εξυπνάδα του– μπορεί να προβλέψει με μεγαλύτερη ακρίβεια την ακαδημαϊκή του πορεία.
Για παράδειγμα, ένα παιδί που είναι πολύ έξυπνο αλλά ταυτόχρονα πολύ συγκρατημένο και εσωστρεφές ή ακόμη και αντικοινωνικό ίσως δε συμμετέχει αρκετά ενεργά στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Η σχετική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Learning and Individual Differences αναφέρει πως τα παιδιά που πετυχαίνουν υψηλότερες βαθμολογίες στα τεστ προσωπικότητα κυρίως σε δύο στοιχεία –την εξωστρέφεια και τη σχολαστικότητα– είναι πιο πιθανό να παίξουν ενεργό ρόλο στη διαδικασία της μάθησης, για παράδειγμα να συζητούν με τους δασκάλους τους, να βοηθούν τους συμμαθητές τους και να εργάζονται πιο σκληρά για να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Συμπληρωματικά προς τα παραπάνω, παλαιότερες μελέτες έχουν υποδείξει επίσης ότι ορισμένα παιδιά δεν προσπαθούν αρκετά να πετύχουν στο σχολείο ακριβώς επειδή πιστεύουν ότι είναι πολύ έξυπνα.
Έτσι, τόσο οι γονείς και οι δάσκαλοι όσο και τα ίδια τα παιδιά δεν πρέπει να εστιάζουν αποκλειστικά και μόνο στις πνευματικές δυνατότητες ως εχέγγυο για την επιτυχία, καθώς και άλλα στοιχεία είναι εξίσου σημαντικά ή και πιο σημαντικά ακόμη για τη μετέπειτα ακαδημαϊκή πορεία.
πηγή: onmed.gr