Τό χιόνι σβήνει τίς γραµµές τῶν ἀγαλµάτων
καθώς γυρνᾶς στούς δρόµους ψάχνοντας ἕν’ ἀσηµένιο νόµισµα,
τιµωρηµένος ἀπ’ τή θυµωµένη Ἀφροδίτη
ἤ τήν παιδίσκη µέ τά µατογυάλια,
τή σιωπηλή Κλειώ…
Μετά τη «Στέππα» (2006), ο Δημήτρης Ελευθεράκης παρουσιάζει την πέμπτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εγκώμια», μια ενότητα είκοσι εννέα ποιημάτων που «ανακαλύπτουν» και αξιοποιούν το υλικό μικρών και μεγάλων ιστορικών και μυθικών αφηγήσεων, από τον οδυσσεϊκό νόστο μέχρι την πτώση της Ρώμης, κι από το Βυζάντιο μέχρι τον την πρόσφατη βαλκανική και ελληνική ιστορία, τον κομμουνισμό και το Ολοκαύτωμα. Μέσα από ένα πυκνό δίκτυο αναφορών σε πρόσωπα, τόπους και κείμενα, αναδύεται ένας λόγος που αξιοποιεί τις δυνατότητες τόσο του ελεύθερου όσο και του έμμετρου στίχου, περνώντας από την προσωπική εμπειρία στον συλλογικό μύθο και την πολιτική αλληγορία.
Ο Δηµήτρης Ελευθεράκης γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Ποιήματά του πρωτοδηµοσιεύθηκαν το 1998 στο περιοδικό Νέα Εστία. Από το 2001 έως το 2006 εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές. Επιµελήθηκε τις εκδόσεις των ποιηµάτων του Κ. Γ. Καρυωτάκη (2010) και του Κ. Π. Καβάφη (2011) και δηµοσίευσε, µαζί µε τους ποιητές Δηµήτρη Αγγελή και Σταµάτη Πολενάκη, το βιβλίο Με το περίστροφο του Μαγιακόφσκι: μια συζήτηση για την ποίηση (2010).
πηγή: culturenow.gr
