Το ποιητικό του εγχείρημα διαθέτει τη μορφή και τον χαρακτήρα ενός ολοκληρωμένου έργου, με προβληματισμούς που ανοίγουν διαφορετικά πεδία έρευνας, ως προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον του.
Οι θεματικές του και ο έντονος εσωτερικός διάλογος υποδηλώνουν τις υπαρξιακές αναζητήσεις του δημιουργού.
Τα ποιήματα του διαθέτουν αέρινη, κομψή δομή, που επικοινωνεί με λεπτότητα και γοητεία τα μηνύματα τους, τα οποία πέρα από την ερωτική διάσταση εκφράζουν μια κοινωνική αγωνία για την ματαιοδοξία που διακρίνει στα μάτια του κόσμου που τον περιβάλλει.
Με ιδιαίτερη φυσικότητα εκφράζει μέσα από την ποίηση τα βιώματά του, τις αισθητικές του εμπειρίες , σαν μια πράξη αλληλεγγύης και επικοινωνίας με τους άλλους.
Ο Στάθης Λιώτης επιχειρεί ένα μακρύ ταξίδι στην Ελλάδα μέσα από την Ελλάδα, μέσα από τις μνήμες και τους ανθρώπους της.
Ένα ταξίδι στα πρωινά, τα μεσημέρια και τα δειλινά της. Ένα ταξίδι στην ερωτική, αλλά και την κοινωνική Ελλάδα. Ένα μακρύ ταξίδι, που στόχο έχει τον άνθρωπο και τις διάφορες στάσεις του στη ζωή.
Βαθιά υπαρξιακή, αλλά και ταυτόχρονα λυρική, αυτή η ποιητική συλλογή αποτελεί τροφή για προβληματισμό και περισυλλογή, καθώς ισορροπεί περίτεχνα μεταξύ της ομορφιάς και της ασχήμιας, που ενίοτε δεν διαφέρουν, απλά αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Η αναψηλάφηση των τοπίων θεμελιώνει τον πειραματισμό και την ανατροπή ως μια πράξη ανακατάταξης του δήθεν και διεκδίκησης του αυθεντικού, του ασυμβίβαστου παρονομαστή που αλλάζει τις σταθερές στη ζωή και κάνει το θάνατο αθάνατο και τη ζωή προσβάσιμη από τη γη προς τον ουρανό και από τον ουρανό προς τη γη.
Η διεπαφή του ποιητή με τον εαυτό του, όπως αυτός διαμορφώνεται και υπάρχει μέσα από τις συνθήκες, αποτελεί και τον πυρήνα του ποιητικού του λόγου, που πολλές φορές καταλήγει σε ένα παρορμητικό μονόλογο.
Στόχος είναι να παρασύρει τον αναγνώστη σε μια εμπειρία αποκάλυψης των όσων κρύβονται βαθιά μες στην ακινησία του κόσμου και του χρόνου, όσων επιθυμούν να δουν το φως, χωρίς τη μόνωση της επιφάνειας.
Μας μιλάει για το βυθό, της αγάπης, της φιλίας, της πατρίδας, εκεί που όλοι συναντιόμαστε με το βάρος της ψυχής μας, με τα ερεθίσματα της απόπειρας να ζήσουμε ως άνθρωποι που καθορίζονται από την ένταση της ενσυναίσθησης.
Μας καλεί να προεκτείνουμε τη σκέψη μας στην ποίηση, σαν μια πρακτική αντίστασης-ανάστασης, που προάγει το μικρό μας εαυτό σε μεγάλο.
Παναγιώτα Μπλέτα
Συγγραφέας/Διανοήτρια
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Facebook/Twitter: Panagiota Bletas
