Το περιεχόμενο των ιστορικών ντοκουμέντων συμβάλει στο να αποκτήσει ο αναγνώστης τη δική του οπτική απέναντι στα συγκεκριμένα δραματικά γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορεί να παρακάμψει καθοριστικούς παράγοντες διαμόρφωσης των ιστορικών εξελίξεων όπως ο ρόλος των ΗΠΑ (η στάση των οποίων παρουσιάζεται μέσα από τη χρήση των αρχείων του Foreign Office) το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκε η ηγεσία του ΚΚΕ, και ιδιαίτερα ο Ν. Ζαχαριάδης αμέσως μετά την ήττα στον εμφύλιο, η αμφιθυμική στάση των κομμάτων του Κέντρου και προσωπικά του Ν. Πλαστήρα, ο ρόλος του Θρόνου και του Στρατού.
Η πρωτοτυπία της μελέτης των παραπάνω είναι πως σε ορισμένες περιπτώσεις το αρχειακό υλικό οδηγεί σε διαπιστώσεις εικονοκλαστικού χαρακτήρα. Οι ΗΠΑ μόνο μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Κορέα βρέθηκαν να πρωτοστατούν στην επιβολή του αυταρχικού μετεμφυλιακού πλαισίου, η δράση του ΚΚΕ απείχε παρασάγγας από την πολιτική του «όπλου παραπόδα», η κυβέρνηση Πλαστήρα είχε πολύ σοβαρές ευθύνες για τις εκτελέσεις, το Παλάτι διαδραματίζει υποδεέστερο ρόλο σε σχέση με αυτό των ΗΠΑ και του Στρατού.
Στις ίδιες τις δίκες από τη μια εντυπωσιάζει ο ηρωισμός του Ν. Μπελογιάννη, και αρκετών άλλων που υπερασπίζονται τα ιδανικά τους. Από την άλλη η σπουδή πολλών κατηγορούμενων να αποποιηθούν τη σχέση τους με το κομμουνιστικό κίνημα συμπυκνώνει τους όρους της ήττας στον Εμφύλιο για την ελληνική Αριστερά στο πλαίσιο της κρατικής τρομοκρατίας της εποχής.
Ο Γρηγόρης Σακελλαρόπουλος (1933-2009) σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο Σχολή. Εργάστηκε στο Σώμα Ορκωτών Λογιστών και στη συνέχεια σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Μόλις συνταξιοδοτήθηκε ασχολήθηκε ενεργά με την έρευνα για τις δίκες Μπελογιάννη και την ανεύρεση των πρακτικών τους.
Ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος σπούδασε στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1989) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris VIII (DEA στην Πολιτική Κοινωνιολογία, 1992, και Ph.D. στην Πολιτική Κοινωνιολογία, 1995). Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου, στο γνωστικό αντικείμενο Κράτος και Πολιτική Θεωρία. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται στη θεωρία του κράτους, στη μελέτη της νεοελληνικής και κυπριακής κοινωνίας και στη θεωρία
της ανάπτυξης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Πάνω στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα έχει συγγράψει τα βιβλία: Pouvoir Politique et Forces Sociales en Grιce d`Aujourd` hui (1974-1988), (Septentrion, 1999), Τα αίτια του απριλιανού πραξικοπήματος. 1949-1967: Το κοινωνικό πλαίσιο της πορείας προς τη δικτατορία (Νέα Σύνορα- Α.Α. Λιβάνης, 1998). Η Ελλάδα στη μεταπολίτευση (1974-1988). Πολιτικές, Οικονομικές, Ιδεολογικές όψεις της ελληνικής πραγματικότητας (Νέα Σύνορα- Α.Α. Λιβάνης, 2001). Αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμός. Κοινωνικοί και πολιτικοί μετασχηματισμοί στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1990 (σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Σωτήρη) (Παπαζήσης, 2004). Ο Μύθος της Παγκοσμιοποίησης και η πραγματικότητα του Ιμπεριαλισμού (Gutenberg, 2004). Επίσης έχει γράψει σειρά άρθρων στα ελληνικά, στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα ισπανικά.
Μαζί με τον Αντώνη Μωυσίδη έχουν επιμεληθεί το συλλογικό τόμο Η Ελλάδα στο 19ο & 20όν αιώνα (Τόπος, 2010). Είναι Επιστημονικός Διευθυντής της σειράς Σύγχρονη Ριζοσπαστική Θεωρία των εκδόσεων Τόπος.
Από τις εκδόσεις Τόπος κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του: Νεπάλ: Εθνότητες, κάστες, τάξεις στην κορυφή του κόσμου, 1769-2008 (2013) και Κρίση και κοινωνική διαστρωμάτωση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα (2014)
Παρασκευή 7 Απριλίου 2017, στις 7.30 μ.μ.
