Οι αποκλεισμένοι ή το Σύστημα των μυρμηγκιών.
Σάββατο, 19 Σεπτεμβρίου 2015, στη 1 το μεσημέρι, στον χώρο του βιβλιοπωλείου, Κανακάρη 147, Πάτρα.
ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ:
Μιχάλης Καραγεωργίου, φιλόλογος
Νικολέτα Παλαιολόγου, αρχαιολόγος, μουσειολόγος
Λίγα λόγια για το βιβλίο…
Ένα νησί αποκλείεται από τον υπόλοιπο κόσμο πέντε μήνες τον χρόνο.
Μια βιβλιοθήκη κληροδοτείται από τον μεγιστάνα του νησιού, τον μεγάλο ευεργέτη, ο οποίος με ύποπτο τρόπο το έσκασε όσο ήταν ακόμα νέος και έφυγε στην Αμερική για να φτιάξει την τύχη του. Ένας δήμαρχος συνωμοτεί με τη βιβλιοθηκονόμο, για να αρχίσουν να διαβάζουν οι νησιώτες βιβλία. Ένας πρώην αναρχικός έχει βρει καταφύγιο στο νησί και στην καθημερινότητα του οικογενειακού μπακάλικου. Και στη μέση οι κάτοικοι του νησιού που έχουν να αντιμετωπίσουν τον πεντάμηνο αποκλεισμό μαζί με τις επιπτώσεις του διαβάσματος. Θα μπορέσει να επιβιώσει το νησί και η βιβλιοθήκη αυτό τον χειμώνα;
Η Μαρία Σούμπερτ γράφει με χιούμορ, αποκαλύπτοντας μέσα από τους διαλόγους τους χαρακτήρες του βιβλίου της. Η αφήγηση είναι συμβολική: το νησί δεν είναι παρά μικρογραφία μιας κρίσης: οικονομικά προβλήματα, απαισιοδοξία, αδιέξοδο, διαφθορά, φασισμός και προβλήματα με τους μετανάστες που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Η Σούμπερτ προσεγγίζει τους χαρακτήρες της μέσα από μια βαθιά συμπαθητική οπτική γωνία και προτείνει πως μια κρίση μπορεί να γίνει δημιουργική και να οδηγήσει τους ανθρώπους σε μια αλλαγή -ακόμα και όταν οι ίδιοι είναι στην αρχή διστακτικοί.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα…
Η Μαρία Σούμπερτ γεννήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας το 1979. Σπούδασε Θεατρολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Δραματοθεραπεία στο Ινστιτούτο ΑΙΩΝ και παρακολούθησε το ΠΜΣ του Παντείου Πανεπιστημίου «Πολιτιστική Πολιτική, Διοίκηση και Επικοινωνία». Εργάζεται στον χώρο της επικοινωνίας πολιτιστικών γεγονότων και ως δραματοθεραπεύτρια. Το 2012 εκδόθηκε το πρώτο της παραμύθι, Του φεγγαριού η κόρη (εκδόσεις Διάπλαση). Γράφει και μεταφράζει παραμύθια από τα γερμανικά.
Για το βιβλίο έγραψαν…
«Γιατί εδώ κυριαρχεί η βαθιά κοινωνιολογική ματιά, η ερευνητική ικανότητα της συγγραφέως, η ψυχογραφική της τόλμη, η αντικειμενική αγριότητα των μικρών απομονωμένων κοινωνιών. Ο άνθρωπος γίνεται θηρίο, όταν τα βασικά ένστικτα, της επιβίωσης, της διαιώνισης του είδους και του θανάτου, συγκρούονται, συμπλέκονται, διαπλέκονται και συνθέτουν το κωμικοτραγικό αμάλγαμα της πραγματικότητας, έτσι όπως τη βιώνουμε όλοι εκόντες-άκοντες».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ
«Το γεγονός ότι όλα αυτά τα αφηγηματικά υλικά, άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερο απτά, με την πυξίδα μιας σταθερής πολιτικής ματιάς, η Μαρία Σούμπερτ κατάφερε να τα “δέσει”, να τα εντάξει σε μια αυτόνομη, ρέουσα και καλά δομημένη αφήγηση, με ευρηματικότητα, δράση και σασπένς, χιούμορ και ανθρωπιά, κι όλα αυτά στις σωστές δόσεις, είναι αναμφίβολα ευτύχημα και απόλαυση για κάθε αναγνώστη, εντός και εκτός Αχλαδονησιού».
ΕΡΙΦΥΛΗ ΜΑΡΩΝΙΤΗ
«Η ιδέα είναι ότι οι αποκλεισμένοι κάτοικοι του νησιού εντρυφούν στους τόμους μιας κληροδοτημένης βιβλιοθήκης κι αλληλεπιδρούν με τα κείμενα: ανάλογα με τη διάσταση και το ρόλο τους επιλέγουν αντίστοιχα πεζογραφήματα, αλλά και η λογοτεχνία επιδρά στις προσωπικότητες και καθορίζει τις συμπεριφορές και την εξέλιξή τους. Έτσι, το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι μια κλασική τοιχογραφία, στα πρότυπα των ρεαλιστών του 19ου αιώνα, αλλά κι ένα “κρυφό” μεταμοντέρνο παιχνίδι ανάμεσα στη λογοτεχνία και την πραγματικότητα, όπου η αφήγηση αντανακλά αλλά κι επηρεάζει το γίγνεσθαι».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ