Ειδήσεις-Ενημέρωση και συνετεύξεις από σημαντικούς Έλληνες και ξένους. MCNEWS ειδήσεις-πολιτική όλο το 24ωρο. Ενημέρωση για Οικονομία, Αθλητισμό, Διασκέδαση, Ψυχαγωγία, Γυναίκα και Ταξίδια.

«Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,
πουλάκι της φτωχειάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου

Το κορίτσι και το άλογο! Μεγάλωσαν μαζί! Σ’ ένα μικρό χωριουδάκι που βρίσκεται ξαπλωμένο στα πόδια του μεγάλου βουνού. Τα φτωχικά του σπιτάκια, κολλητά το ένα στο άλλο, σιγομουρμουρίζουν αιώνια μυστικά.

Μία ζωή ολόκληρη, νοικοκυρά με σύνεση  και αξιοπρέπεια. Τα πάντα με αγάπη και στοργή…Από τα δικά της άοκνα χέρια κάθε προσφορά για την οικογένεια. Κάθε φροντίδα γινόνταν με αγάπη από την αστείρευτη στοργική καρδιά της.

O Μεγάλος Ιταλός Ντ΄ Ανούντσιο ποιητής γεννήθηκε στη Πεσκάρα το 1863. Πληθωρικός, επαναστατικός, δημεγέρτης και πατριώτης κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πόλεμου, αφού με δικές του παρορμήσεις κατάφερε να πείσει πολλούς νεολαίους της πατρίδας του να γιγαντώσουν την αγωνιστικότητά τους να μπει η Ιταλία στην Αντάντ,

Ένα παράθυρο ανοίγει στην καρδιά του Αιγαίου. Η θέα μαγευτική! Καλοκαίρι! Το γαλάζιο της θάλασσας σμίγει με το γαλάζιο του ουρανού. Τα άσπρα σπιτάκια των νησιών μας λούζονται από το φως του μεσημεριάτικου ήλιου. Η θάλασσα λικνίζεται νωχελικά και τα κύματα γλείφουν τη ζεστή αμμουδιά.

Ο Ζαν Πωλ πρόκειται για το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γερμανού ποιητή Friedrich Richter(1763-1825), γιος ιερωμένου, σπούδασε στη Λειψία κι ανήκει στο κύκλο του Σίλλερ και αρκετά χρόνια της ζωής του  έκανε τον οικοδιδάσκαλο σε οικογένειες  ευγενών.

Εγώ και η Ελπίδα γνωριστήκαμε και αγαπηθήκαμε για πρώτη φορά όλως τυχαία, όταν ήμουνα δεκαοχτώ χρονώ. Ανήκα τότε σε μια ερασιτεχνική ομάδα και έκανα ορειβασίες στα ψηλά βουνά και απολάμβανα τον ίλιγγο των γκρεμών και την όμορφη θέα που αντίκριζα σε μεγάλες αποστάσεις.

Μια από τις σημαντικότερες ,γυναικείες μορφές, της  Ευρώπης  υπήρξε η αυτοκράτειρα της Ρωσίας Αικατερίνη ΙΙ, η επονομαζόμενη και Μεγάλη, που γεννήθηκε το 1729 στο Στέτιν της τότε Πρωσίας και σήμερα Πολωνίας και της δόθηκε το όνομα Σοφία.

«Λαμποκοπούν χρυσά σπαθιά / πέφτουν ντουφέκια ανάργια / Σπύρο Κρομμύδας πολεμά / με ογδόντα παλικάρια…».

Γάϊος Ιούλιος Καίσαρας. Πολέμαρχος και Αυτοκράτορας – ΄΄Θεός΄΄. Ο΄΄Ρωμαϊκός θρίαμβος΄΄ και το μεγαλείο της ΄΄Αιώνιας πόλης΄΄, της Ρώμης.

Πόσες, αλήθεια, διαδρομές μπορεί να κάνει μια ματιά; Πόσα ταξίδια, μακρινά, κοντινά; Και τι φέρνει απ’ τα ταξίδια της; Εικόνες, λέξεις, πρόσωπα ταξιδεύουν μαζί της με το εισιτήριο των αναμνήσεων και έρχονται να μας θυμίσουν τα περασμένα.

Μέρες τώρα την παιδεύει ο λογισμός της. Δεν μπορεί να  βρει  λίγη γαλήνη. Μπαινοβγαίνει μέσα έξω στην αυλή, μα ο νους της να ησυχάσει δεν μπορεί.

Φλώρινα, Απρίλιος 1941. Ξημέρωνε η Μεγάλη Δευτέρα, όταν με μεταφέρανε τραυματισμένο στο δεξί μου πόδι στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης. Γιατρός δεν υπήρχε εύκαιρος εκείνη την ώρα.

Να 'μαι λοιπόν εδώ ψηλά στη μοναξιά μου. Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι μόνος! Σκέφτομαι...

Από τη χώρα του πουθενά γεννιέται μία καινούρια φωτιά. Οι ρίζες της χαμένες στην "αχλύ" του χρόνου. Με μεγάλα βήματα, σκαλοπάτι σκαλοπάτι, έφτασε στο τώρα, στο παρόν.

Ημέρα Παρασκευή.

Σαν ήμουν μικρός, πριν λίγο καιρό... ζούσα σε μια γειτονιά που αγαπούσα πολύ.

Υπηρετούσα στην εφορία με το βαθμό του τμηματάρχη.

Ο σημαντικότερος  Αυστριακός συγγραφέας του εικοστού αιώνα, θεμελιωτής της σύγχρονης  σχολής των Σκοτεινών Συγγραφέων.

-Γιαγιά! φώναξε η μικρή, καθώς άνοιξε την πόρτα της γιαγιάς και όρμησε σα σίφουνας μέσα στο σπίτι.