Ειδήσεις-Ενημέρωση και συνετεύξεις από σημαντικούς Έλληνες και ξένους. MCNEWS ειδήσεις-πολιτική όλο το 24ωρο. Ενημέρωση για Οικονομία, Αθλητισμό, Διασκέδαση, Ψυχαγωγία, Γυναίκα και Ταξίδια.

Το να μη σ’ αρέσει κάτι και να το κάνεις σε μειώνει σαν άνθρωπο. Πολλές φορές υπάρχει περίπτωση να σε κάνει να ντρέπεσαι.

Είδα μια μέρα το φίλο μου το Μηνά να χτυπάει με αγανάχτηση το χέρι του πάνω στο τραπέζι και να φωνάζει τόσο δυνατά, σαν να ήθελε να τον ακούσει ακόμα και ο Θεός.

Μια γκαζιέρα να παλεύει την μελαγχολία του κυριακάτικου απογέματος. Μια μουσική γι αγάπες που σβήσαν χωρίς ανταπόκριση.

ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΟΜΑΤΑ
Μια ψυχή με δυο στόματα,
μα ξένες γλώσσες μιλούν μεταξύ τους…

Η ατιμωρησία κυρίως στην πολιτική έχει επικρατήσει. Δεν θέλω ν΄ αναφερθώ σε παραδείγματα, διότι είναι γνωστά σ΄ όλους. Βέβαια, για να είμαι και δίκαια και οι πολίτες κάνουν αξιόποινες πράξεις, αλλά καταφέρνουν ν΄ απαλλάσσονται των ευθυνών τους, χωρίς την παραμικρή παραδειγματική τιμωρία.

Ζωή βασανισμένη. Εφιάλτης. Ένας εφιάλτης ζωντανός απ’ τον οποίο δεν μπορείς να ξυπνήσεις. Γιατί ξέρεις ότι, αν ξυπνήσεις, την ίδια στιγμή θα πάψεις να ζεις. Εξήντα πέντε χρόνια να ανεβαίνεις μια ανηφόρα, κι όταν φτάσεις στο τέρμα, να σου δίνουν μια κλωτσιά για να πέσεις στον γκρεμό.

Έτρεχε με ενενήντα περίπου χιλιόμετρα στην παραλιακή λεωφόρο Ποσειδώνος με κατεύθυνση από Φάληρο προς Βουλιαγμένη. Ξημέρωνε και ο δρόμος ήταν άδειος, τα αυτοκίνητα πήγαιναν με κάποια ταχύτητα.

Νάτη πάλι!
Με προσμένει θαρρώ.

Τι εννοούμε όταν λέμε, ότι σαν πολίτες έχουμε κοινωνική ευθύνη; Εννοούμε σεβασμό προς κάθε κατεύθυνση. Την έχουμε όμως; Αφού όλοι την επικαλούμαστε και διατυμπανίζουμε, ότι όλα αυτά είναι δικό της θέμα.

Ακίνητος στην αμμουδιά και άρχισα να βουλιάζω σιγά σιγά στη ρόγα ενός σταφυλιού που την κρατούσε στα χέρια της η άπνοια του λόγου.

Ανέβηκα τις σκάλες όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Μπήκα στη σοφίτα και ακούμπησα τα δάκτυλά μου πάνω στο τζάμι του παραθύρου. Έβρεχε. Όλα μου φαίνονταν πως ήταν βυθισμένα μέσα σε μια λίμνη κι εγώ απλά τα κοίταζα, τίποτε άλλο.

Η διαφθορά στην ουρά της φθοράς και η φθορά στην ουρά της διαφθοράς του δημοσίου και ιδιωτικού βίου.

Ήταν ένα από κείνα τα συννεφιασμένα μεσημέρια που ναρκώνουν τις σκέψεις και κάνουν τα βήματα νωχελικά. Μερικές δεκάδες μέτρα μπροστά του ήταν το λιμάνι.

Τούτο το μοναστήρι ακουμπά στο ακρογιάλι, πλάι στο κύμα.

Ποτέ του δεν είχε πατήσει σε δικαστήριο, ποτέ του δεν είχε πάρει όρκο και το ’χε καύχημα. Και τώρα του λέγανε να τον εξετάσουν για μάρτυρα, να τον ορκίσουν και να πει σώνει και καλά ψέματα. Και τι ψέματα!

Η συνείδηση καμιά φορά ξεφεύγει απ΄ την τροχιά της. Όταν είναι καθηλωμένη στα πρέπει και στα ξέρω, ακολουθείς ένα δρόμο ίσιο, που σπάνια τον απαρνιέσαι.

Ήταν, λέει, χειμώνας. Κόντευε μεσημέρι και βρισκόταν στο κέντρο μιας μεγάλης πόλης. Δίπλα του έβλεπε πεινασμένα παιδιά με κόκκινα μάτια απ’ το κλάμα.

Σάββατο βράδυ. Προχώρησε με γρήγορα βήματα και κάθισε στο κοντινότερο παγκάκι του πάρκου. Έβγαλε από την τσέπη του πουκαμίσου του ένα τσαλακωμένο πακέτο τσιγάρα, έβαλε ένα στο στόμα του και το άναψε. Ρούφηξε αργά, ηδονικά τον καπνό μέσα του.

Ο Μανώλης μπήκε φουριόζος στο σπίτι του για να ανοίξει την τηλεόραση και να προλάβει τον αγώνα Απόρθητου και Πανδαιμονικού.

Το φως, είναι το αρχέγονο εκείνο στοιχείο της φύσης το οποίο έχει τη μαγική ιδιότητα να μας φανερώνει τον κόσμο των επιστητών πραγμάτων.