Ειδήσεις-Ενημέρωση και συνετεύξεις από σημαντικούς Έλληνες και ξένους. MCNEWS ειδήσεις-πολιτική όλο το 24ωρο. Ενημέρωση για Οικονομία, Αθλητισμό, Διασκέδαση, Ψυχαγωγία, Γυναίκα και Ταξίδια.

Η ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ

“Dukunt volentem fanta, volentm trahunt”

«Γίνε ο Αδάμ μου, εγώ θα είμαι η Εύα σου. Δίχως μήλο. Αυτή τη φορά θα σου δώσω ένα ξυράφι να γράψεις για μένα με αίμα την πιο όμορφη ιστορία σου...».

Ο ανακριτής σήκωσε για λίγο το βλέμμα απ’ τα χαρτιά του γραφείου του, ανάβοντας συγχρόνως ένα τσιγάρο.
- Μπορείς να μου πεις τα καθέκαστα; Σ’ ακούω.

Όσο πιο πολλούς Φιλοξενούμε στο δωμάτιο της καρδιάς μας, τόσο και πιο πολύ πρέπει να καθαρίζουμε και ν’ αερίζουμε το δωμάτιο αυτό. Τούτο όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να το κρατάμε κλειδωμένο.

Έξι (6) χρόνια στρατιώτης της Μικρασίας μέχρι σήμερα! Πολεμούσα στην πρώτη γραμμή τον περισσότερο χρόνο των έξι (6) αυτών χρόνων!

Μια φορά κι έναν καιρό... ήταν ένας ποιητής. Ή καλύτερα, ένας νέος που νόμιζε ότι ήταν ποιητής, αφού τόσοι και τόσοι γύρω του, για να πουλήσουν φτηνά κοπλιμέντα τον φώναζαν έτσι.

«Γρίβα μ’ σε θέλει ο βασιλιάς, όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς. / Σαν τι με θέλει ο βασιλιάς, όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς; / Άμα με θέλει για κακό, να ζώσω τ’ άρματα κι εγώ, / άμα με θέλει για καλό, ν' αλλάξω και να στολιστώ./ Θέλ' να σε κάνει στρατηγό, να διευθύνεις το στρατό…». Οι στίχοι του τραγουδιού αυτού εξυπηρετούν τους φιλοβασιλικούς κύκλους.

Εκείνο το καλοκαίρι θαρρώ, πως ήτανε ένα από τα πιο ζεστά που είχα ζήσει ως τότε, μετά από μια πεντάχρονη απουσία μου στην Ευρώπη κι ως εκ τούτου ασυνήθιστη, αλλά κύρια ανυπόφορη για μένα, αν και η Καλαμάτα πλευρισμένη νότια από τον πανέμορφο Μεσσηνιακό,

Φύσαγε λυσσασμένη τραμουντάνα. Ξημέρωνε! Η θάλασσα βούιζε καθώς σπούσε τα κύματα της στα βράχια τ' Αγριλιού, στο μόλο και σ' όλη τη παραλία, από Κυπαρισσία, Φιλιατρά μέχρι τη Μάραθο!

Ένα παράθυρο! Ένας φεγγίτης! Μια ηλιαχτίδα! Αυτό μόνο είχε απομείνει σαν η μοναδική ελπίδα σε μας τα χωριατόπουλα για να κατακτήσουμε τον κόσμο! Τα χρόνια ήταν πιο δύσκολα το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα.

Είχε ξημερώσει πια κι η ομίχλη, σαν τελευταίο εφήμερο ένδυμα της νύχτας, βιάζονταν να αποδράσει, διωγμένη απ’ τη μέρα.

Η αρχή του εικοστού αιώνα ήταν περίοδος θεμελιακών αλλαγών στις Τέχνες και τις Επιστήμες που άφησε
κληρονομιά με μεγάλη απήχηση. Καινούργιες εφευρέσεις και ανακαλύψεις δημιούργησαν επαναστατικές
αλλαγές και αναστάτωσαν τον τρόπο ζωής της πολυτάραχης αυτής περιόδου.

Στέκεσαι ακίνητος και κοιτάς το φως που λίγο-λίγο χάνεται πίσω απ' τις στέγες, μπερδεύεται με το μαύρο καπνό που αφήνουν τα φουγάρα των πλοίων, και χαίρεσαι γι’ αυτό.

Εκείνο το Πάσχα ήρθε αργά στην Πράγα και ω, του θαύματος συνέπιπτε με το ορθόδοξο κι έτσι είχα την ευκαιρία να δεχτώ πολλές επισκέψεις από συμπατριώτες μου κι ήταν αυτό για μένα λυτρωτικό, αφού για πέντε μήνες, δεν είχα πέρα από τις τηλεφωνικές μου επαφές τίποτα άλλο από την ιδιαίτερη πατρίδα μου.

“ Θέρισο στα χαράκια σου που πάσα γης το ξέρει / ο Βενιζέλος έστεσε το πρώτο το λημέρι”.
Η Κρήτη από το 1821 και μετά, μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, συνεχώς πολεμούσε και αγωνιζόταν για την ελευθερία.

Πάλι αχάραγο στο ποδάρι. Μ’ αφήνουν το άγχος κι η ανασφάλεια να ηρεμήσω μια στάλα; Ψαχουλεύω στα σκοτεινά να βρω τον αναπτήρα.

Τι έχουνε τα Γιάννενα και βαριαναστενάζουν;
Μήνα χαλάζι τα βαρεί, μήνα χιονιάς τα ζώνει;
Ουδέ χαλάζι τα βαρεί, ουδέ χιονιάς τα ζώνει.

Μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς της Καλαμάτας είναι αλήθεια πως στην κοντινή Στούπα, βρήκα ένα μέρος να απιθώσω τη βάσανο που με ταλαιπωρούσε πολλές βδομάδες, μετά τον κατακερματισμό του ιστού της πόλης και παρόλο τον φόρτο της νυχτοήμερης δράσης μου στα πλαίσια των καθηκόντων μου,

Ο Μάρτιος είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης. Ένας μήνας που η Μαρίκα δεν ξέχασε ποτέ. Έναν Μάρτη ξεκίνησε το όνειρο της και πραγματοποιήθηκε έναν άλλο Μάρτη, ακριβώς σε ένα χρόνο.

Η οροσειρά της Ιθώμης, τριγυρισμένη στη κορυφή με φωτοστέφανο, προμηνά τον ερχομό εκείνου που σπάταλα θα σκορπίσει έως εδώ κάτω, το «Μερολίθι» το φως! Κάποιο τζιτζίκι άρχισε κι όλα…

Η δεκαετία 1940-50 υπήρξε η πιο τραγική δεκαετία της Νεοελληνικής Ιστορίας. Η Κατοχή και ο Εμφύλιος στοίχισαν πολύ αίμα και προκάλεσαν ψυχικά τραύματα που μόλις τώρα τελευταία άρχισαν να επουλώνονται.