Οι εφορμήσεις του υπαρξιακές, κοινωνικές, αιμορραγικές, εκθέτουν την αθέατη πλευρά του ανθρώπου. Απλώνει τις ευαισθησίες του, τις εμπειρίες του στα μανταλάκια του νου μας, χωρίς να φοβάται την επίκριση.
Είναι λες και μας παρασύρει σε ένα ταξίδι μαζί του , στο ταξίδι της ζωής του, στις λύπες του, στις χαρές του, σε αυτά που δεν τον αφήνουν ασυγκίνητο.
Δεν απομονώνεται, δεν αποστασιοποιείται από την κοινωνία, γίνεται η κοινωνία. Οι στίχοι του αντανακλούν τις τραγικότητες γύρω του, τη βουρκωμένη ψυχή του και μας τους προσφέρει απλόχερα για προβληματισμό.
Λυρικός και βαθύτατα συναισθηματικός προκαλεί τη φαντασία μας να κοιτάξει μες στα αρνητικά της ζωής και να χορέψει σε ένα βαλς ανησυχίας για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Δεν μπαίνει σε καλούπια. Πειραματίζεται με τον τόπο, το χρόνο, με τα ορθά και τα ανάποδα, με τα στερεότυπα και την ανατροπή. Ευαγγελίζεται την ομοψυχία τη συλλογικότητα, τα όσα λείπουν από αυτόν τον κόσμο που μας έχει καταστήσει ξένους κι εχθρούς και κανίβαλους.
Αφετηρία του είναι τα κοινωνικά βιώματα της εποχής που ζεί. Αφουγκράζεται τις αγωνίες, τους πόνους, δεν ικανοποιείται με το ρόλο του θεατή σε μία τραγωδία, πάιρνει το όπλο του, την πένα του κι αγωνίζεται. Mιλά για τις ασχήμιες και τα βάσανα, την αγωνία των ανθρώπων να ζήσουν καλύτερα.
Κοινωνεί την κοινωνία βουλιάζοντας στις σκοτεινές φυλακές των ατομικών δραμάτων, στα παραπήγματα του περιθωρίου. Σηκώνει την πένα σαν λόγχη να τρυπήσει την αδικία να ξεράσει όλο το αίμα των ανθρώπινης σάρκας που βούτηξε στα δόντια της.
Η ποίηση δεν είναι καταφύγιο για τον Αντώνη Θαλασσέλη, αλλά μία πολεμική τέχνη που επιτίθεται στα ανθρώπινα πάθη. Καταπιάνεται με σκληρά θέματα που αποκαλύπτουν πόσο αιχμηρές είναι οι γωνίες της ζωής που καλύπτονται από ψέμματα και πόσο βαθιά κόβουν όσους τολμούν να είναι διαφορετικοί.
Η ποιητική του αρχιτεκτονική έχει ψηλό ταβάνι, για να φτάνουν οι εξομογήσεις του στον ανώνυμο Θεό που κρύβει μέσα του, να τον καλεί να λάβει θέση.
Προς εναντίωση στον κοινωνικό κονφορμισμό, προς απογύμνωση τών πραγμάτων, προς κατάκτηση και εφαρμογή της αλήθειας, προς λύτρωση των συναισθημάτων που κατέρρευσαν και της φωνής που τρέμει.
Τα ποιήματα του αποπνέουν βαθύ ανθρωπισμό και μια ευγένεια που λυγάει τους στίχους, σαν εισβολή καινούργιων αξιών σε ένα κόσμο που δεν χρειάζεται σάβανο, αλλά αγάπη και αλληλεγγύη.
Ευαγγελίζεται την Ανάσταση μέσα από την συλλογικότητα και την αδελφοσύνη. Παλεύει να ξανατραγουδήσουν τα σ’ αγαπώ σε όλες τις γλώσσες, να αλλάξουνε μέγεθος οι καρδιές μας να απλώσουν τα χέρια τους έξω από το σώμα μας, να βγάλουνε γλώσσα να γευτούν τον ιδρώτα του συνάνθρωπου.
Εβίβα λοιπόν στην ποιητική των μεταβάσεων, από το εγώ στο εμείς, από το εμείς στο σύμπαν.
Παναγιώτα Μπλέτα
Συγγραφέας/Διανοήτρια
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Facebook/Twitter: Panagiota Bletas
