Το διεθνούς κύρους αγγλικό επιστημονικό περιοδικό «New Scientist», αναφέρει ότι κοιτίδα του ανθρώπου είναι η Ελλάδα: «Humans may have come from Greece, not Africa».Ο Πλάτων (Τίμαιος 23) παραθέτει τους λόγους Αιγυπτίων Ιερέων προς τους Έλληνες: «Στην χώρα σας γεννήθηκε το ωραιότερον και άριστον μεταξύ των ανθρώπων γένος», «Ότι φρονιμοτάτους άνδρας οίσοι πάσιτε πάντας ανθρώποις υπερρεβληκότας αρετήν». Ο δε Διογένης ο Λαέρτιος γράφει ότι από τους Έλληνες, των ανθρώπων το γένος ξεκίνησε. Ο Βιργίλιος στο έργο του «Αινειάδα» γράφει ότι οι μετανάστες Έλληνες ήταν πρόγονοί των. (Αινειάδα, στιχ. 163-166).
Κατά τον Ανρί-Λουί Μπερξόν η κατασκευή γεωργικών εργαλείων που είναι τα αρχαιότερα όλων, δηλώνουν και την πρώτη γεωργική ανάπτυξη και η ανεύρεση σπόρων σιταριού ηλικίας των 7.000 ετών συνηγορεί και επαυξάνει προς αυτό. Εφευρέτης/εμπνευστής της καλλιέργειας του σιταριού φέρεται ο Ιάσωνας, εραστής της Δήμητρας και πατέρας του Πλούτωνα καθώς και ιδρυτής των μυστηρίων της Σαμοθράκης.
Ο γνωστός καθηγητής του Cambridge, C. Renfrew τονίζει ότι οι πρώτοι γεωργοί της Ευρώπης ήταν οι κάτοικοι της Ελλάδας και της Κρήτης πριν από 7.000 και πλέον χρόνια.
Η οικοδομική αρχιτεκτονική είναι αρκετά προηγμένη. Στο Σέσκλο της Θεσσαλίας απαντάμε τον πρώτο ολοκληρωμένο οικισμό με Ακροπόλεις, μεγαλολιθικές κατασκευές,14 μαιάνδρους, γεωμετρικά σχήματα προδρόμων των θολωτών Μυκηναϊκών τάφων ηλικίας 7.000 π.Χ. Ο Sir Arthur Evans στην Κρήτη βρήκε κτίσματα που χρονολογούνται στα 12.000 π.Χ. Στο Διμηνιό Θεσσαλονίκης, Λήμνο, Ψαρά, Μήλο, Σύρο, Ρόδο, Κεφαλονιά, Μακεδονία και αλλού βρέθηκαν μεγαλόσχημα λιθόκτιστα συγκροτήματα. Επίσης στα Τρίκαλα, Πήλιο, Μεθώνη, Βόλο, Μαγούλα βρέθηκαν κεραμικά ειδώλια, ενώτια, ηλικίας 8.000 ετών π.Χ. Στην Κνωσσό μαρμάρινο ανδρικό ειδώλιο, αληθινό αριστούργημα ηλικίας επίσης 8.000 ετών.Στην Κύπρο έργα τέχνης της ίδιας ηλικίας, 8.000 π.Χ. Στην Θράκη, Κρήτη, Ραφήνα Αττικής έχουμε ευρήματα της 4ης χιλιετίας π.Χ. που πείθουν ότι η εποχή του Χαλκού για την Ευρώπη, και πιθανόν για όλον τον κόσμο, ξεκίνησε από το Αιγαίο (C. Renfrew). Στην Ραφήνα υπάρχουν χυτήρια χαλκού από το 4.000 π.Χ.
Πληθώρα μεταλλείων στην αρχαιότητα συναντούνται στον Ελλαδικό χώρο, όπως χρυσού, αργύρου και χαλκού στην Σπάρτη, στην Ρόδο, στην Κρήτη, στο Λαύριο, στην Μαντινεία, στην Βάρη, στο Παγγαίο, στην Θάσο, στην Ποτίδαια κ.α. Το 1987 ο Ιταλός καθηγητής ανθρωπολογίας Τζ. Φατσίνι ανακοίνωσε στο 2ο Ανθρωπολογικό Συνέδριο στο Τορίνο την ύπαρξη ανθρωπίνου σκελετού, ηλικίας 50.000 ετών, που ανήκε σε έφρονα άνθρωπο. Στις χώρες της Ανατολής δεν βρέθηκαν ποτέ χυτήρια της 3ης χιλιετίας π.Χ., ούτε καν χαλκού. Το αρχαιότερο χάλκινο κράνος στον κόσμο βρέθηκε στην Κνωσσό και ο αρχαιότερος χάλκινος θώρακας στην Αργολίδα, και τα δυο του 15ου π.Χ., αιώνα. Επίσης ας σημειωθεί ότι ο ορείχαλκος (μίγμα χαλκού και κασσίτερου) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στον Ελλαδικό χώρο,
αργότερα στην Αίγυπτο και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες της εποχής.
Παρ’ ότι το 3.000 π.Χ. ο ορείχαλκος επεξεργάζεται στην Κρήτη ούτε ο κασσίτερος μήτε ο χαλκός υπάρχουν στο νησί. Τον μεν χαλκό προμηθεύονται από την Κύπρο, τον δε κασσίτερο από την ΒΔ Ιταλία, την Ισπανία και τα Βρετανικά νησιά Κασσετερίδες, μια αδιάψευστη δήλωση ότι οι Κρήτες ταξίδευαν σε όλη την Μεσόγειο και τον Ατλαντικό.
Ο R. Furom γράφει ότι από την Πρωτομινωική Περίοδο 6.400-2.800 π.Χ., οι Κρήτες έχουν φτάσει στην Σικελία και την Αδριατική. Έχουν συνάψει εμπορικές συναλλαγές με όλη την Ανατολική Μεσόγειο, τις παραδουνάβιες χώρες, την Βαλτική και προμηθεύονται κασσίτερο από την Αγγλία, λαζουλίτη από το Αφγανιστάν και χαλκό από την Κύπρο. Την ίδια άποψη με τον R. Furom εκφράζουν και οι: Leroux (Les premieres civilisations de Mediterranne), Childe (From the Prehistory to the History), Briand (L’ age de bronze), Remin (Les problems des cassiterides) κ.τ.λ.
Ο W. Durant στο βιβλίο του «Παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού», δίνει τις εξής χρονολογίες για την εμφάνιση του ορείχαλκου: Κρήτη από το 3.000 π.Χ., η Αίγυπτος από το 2.800 π.Χ., η Τροία από το 2.000 π.Χ., και η Κίνα από το 1.700 π.Χ. Ο Γερμανός G. Buchholz έρχεται να μας επιβεβαιώσει ότι από την πρώιμη εποχή
οι Αιγαιοί κυριαρχούν σε όλη την Μεσόγειο. Το 1965 στις πύλες του Δούναβη βρέθηκε Αιγαιακός οικισμός 5.600 ετών π.Χ. Ο καθηγητής της αρχαιολογίας Σ. Σπυρόπουλος κάνει αναφορά για εξαιρετικές μεταλλουργικές εγκαταστάσεις στην Μαντινεία της Αρκαδίας με πλυντήρια, δεξαμενές και εργαστήρια για τον εμπλουτισμό και την τήξη των μεταλλευμάτων περί το 2.500 π.Χ.
Στο Φράγχθι της Ερμιονίδας, όπως και προανέφερα, βρέθηκε οψιδιανός λίθος που έφτασε εκεί από την Μήλο πριν 10-12 χιλιάδες χρόνια π.Χ., και που έρχεται κι αυτό να μας δηλώσει πως στο Αιγαίο υπήρχαν λατομεία, εμπόριο και ναυσιπλοΐα. Ο C. Renfrew αυτή την διαπίστωση την χαρακτηρίζει άκρως συνταρακτική και τονίζει ότι οι κάτοικοι του Αιγαίου είναι οι πρώτοι θαλασσοπόροι. Κι αυτό βέβαια έγινε μετά την καταβύθιση της Αιγαιΐτιδας για την επικοινωνία των διαφόρων νήσων.
Κατά τον Διόδωρο οι πρώτοι που τελειοποίησαν την ναυσιπλοΐα ναυπηγώντας μεγάλα πλοία ήταν οι αδελφοί Μάκαρ από την Ρόδο. Πανάρχαιες λιμενικές εγκαταστάσεις εντοπίζονται στον Μαραθώνα, στην Νάξο, στην Άνδρο καθώς και στην Δήλο. Εφευρέτης των πολεμικών πλοίων θεωρείται ο Αιγών ή Αιγαιών, βασιλιάς των Αιγών (Λίμνη Ευβοίας) που τότε κυριαρχούσε στο Αιγαίο, κατά μερικούς πιθανολογείτε ότι ήταν αυτός από τον οποίο πήρε το όνομά του το Αιγαίο μιας και πνίγηκε στα νερά του. Αυτός ο βασιλιάς, ο Αιγών ή Αιγαιών ήταν γιός του Ουρανού και της Γαίας, και ήταν αρκετά παλαιότερος του Μίνωα, πρίν το 5.000 π.Χ.
Κατ’ άλλους το Αιγαίο πήρε το όνομά του από την μορφή των κυμάτων του ή από το ρήμα «αίσσω» που σημαίνει εισορμώ, πλημμυρίζω. Ας μην ξεχνάμε πως και το αρχαιότερο γραπτό κείμενο σ’ όλον τον κόσμο είναι επίσης Ελληνικό. Ο Γ. Χουρμουζιάδης στο Δισπηλιό της Καστοριάς βρήκε μια ξύλινη επιγραφή
ηλικίας 5.250 ετών π.Χ., που αναγράφει: «Στον Κάστορα της Θεσπρωτίας λίμνης της δύσης (δυο λιμνών) τον ήρωα». Ακόμη αρχαιότερη είναι η λίθινη επιγραφή των Γιαννιτσών, ηλικίας 7.000 ετών π.Χ., καθώς επίσης και ο παγκοσμίου φήμης δίσκος της Φαιστού.
Στο Δισπηλιό βρέθηκε επίσης και το αρχαιότερο μουσικό όργανο σ’ όλο τον κόσμο, μια οστέινη φλογέρα ηλικίας 8.000 π.Χ., ετών όπως κι ένας οικισμός 5.700 ετών, εκατοντάδες εργαλεία και οψιδιανός λίθος, δείγμα επικοινωνίας, εμπορικής συναλλαγής με την Μήλο. Στον συγκεκριμένο οικισμό στο Δισπηλιό χρησιμοποιήθηκε ίσως για πρώτη φορά το ‘νήμα της στάθμης’ «Πρώτον μεν πελέκας στην δια τάφρον ορύξας πάσι μίαν μακρήν και επί στάθμης ιθύνεις». Βλέπουμε λοιπόν πως το νήμα της στάθμης είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων. Τα ευρήματα στο Δισπηλιό δηλώνουν ότι οι κάτοικοι ασχολούνταν με το ψάρεμα
την γεωργία-κτηνοτροφία-υφαντουργία-καλλιτεχνία (περιδέραια-βραχιόλια κ.α.).
Επίσης βρέθηκαν και τα κάτωθι:
α) Λίθινη επιγραφή των Γιαννιτσών, 7.000 ετών, διαστάσεων 2,5x5,5 εκατοστών.
β) Ελληνική αλφαβητική γραφή στην βυθισμένη υποβρύχια πόλη των Ινδιών Γκαμπάϋ,
9.500 ετών.
γ) Ενεπίγραφη πέτρα με κεφαλαία ελληνικά γράμματα στην Σουμάτρα, ηλικίας 9.000 ετών.
δ) Ελληνική πόλη στον Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στο νησί Τζοναγκούντι της Okinawa
(Ωκεία ναός), ηλικίας 10.000 ετών.
ε) Ο Ιάκωβος Θωμόπουλος στο βιβλίο του «Πελασγικά» αναφέρει επιγραφή των ελληνικών φύλων Ιωνίας-Μυσών-Καρών-Χετταίων-Λήμνου-Κρήτης-Τυρρηνών-Ετεών-Ετρούσκων, στην ελληνική πελασγική γλώσσα.
στ) Ο Ιωάννης Πασσάς στο βιβλίο του «Η Αληθινή Προϊστορία» παραθέτει τέσσερες αρχαίες ανάγλυφες επιγραφές σε πέτρες πριν του 2.000 π.Χ, και που βρέθηκαν από την Μέρτζ στα σύνορα Ουρουγουάης και Βραζιλίας, όπου είχαν φτάσει εκεί κατά την Προϊστορική Περίοδο οι Αργοναύτες. Το 1965 επίσης στο Πεπένσκι του Β. Δούναβη βρέθηκε Αιγαικός οικισμός του 5.600-5.000 π.Χ., αλλά και στην Αυστραλία έχουν βρεθεί παραστάσεις με ελληνικά σύμβολα.
Όπως έχω προαναφέρει ανάλογοι οικισμοί υπάρχουν στην Κορυτσά της Αλβανίας καθώς επίσης και στην Ιεράπετρα της Κρήτης. Έχει επίσης βρεθεί πέτρα με Γραμμική Γραφή ηλικίας άνω των 5.200 ετών π.Χ., και γραπτή Κεραμεική Γραφή της Ελατείας που χρονολογείται από το 6.300-6.400 π.Χ.
Ιταλοί αρχαιολόγοι στην Λήμνο απεκάλυψαν Βουλευτήριο και πόλη 5.000 ετών καθώς και μεταλλοτεχνία του 2.100 π.Χ. Εκεί υπήρξε και το εργαστήριο του Ηφαίστου.
Οι καθηγητές P. Faure και ο M. Ventris αποκρυπτογράφησαν ενεπίγραφες πινακίδες του 3.000 π.Χ., οι οποίες είναι γραμμένες στα Ελληνικά.
Ο Γάλλος Rene Nissau (Journal Assatique 1905) βεβαιώνει ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν το αλφάβητο από τους Έλληνες και ο Keith Irwin στο έργο του «The Romance of Writing» ομολογεί ότι η Φοινικική Γραφή είναι Ελληνική, αφού όπως και ο ίδιος αναφέρει οι πρώτοι Φοίνικες είναι οι Κρητοφοίνικες. Το ίδιο ακριβώς πιστεύει και ο Rhys Carpenter στο βιβλίο του «Letters of Cadmus» και χαρακτηρίζει το αλφάβητο Ελληνικό, ο δε Βούλγαρος ακαδημαϊκός Βλαδίμηρος Γκεόργκιεφ απέδειξε μετά από μακροχρόνιες έρευνες ότι η Φοινικική Γραφή είναι Κρητικής καταγωγής καθώς οι Φοίνικες έγραφαν μόνο με σύμφωνα και όχι με φωνήεντα.
Κατά της ύπαρξης Φοινικικού Αλφάβητου είναι και ο Ελβετός Αιγυπτιολόγος Έντουαρντ. Στο άκρως επιβλητικό ανάκτορο του Ραμσή ΙΙΙ, πού ήρθε στο φως το 1885 διαπιστώνονται εγκαταστάσεις προ του 1.200 π.Χ., δυο αδελφοτήτων κεραμοποιών και μεταλλουργών από το Αιγαίο οι οποίο χρησιμοποιούσαν γράμματα του Ελληνικού αλφάβητου όπως τα: Α-Ε-Ι-Λ-Ο-Τ-Υ.174 Επομένως νομίζω πως είναι πλάνη και κακοσυστημένο ψέμα κάποιοι να επιμένουν περί Φοινικικού Αλφάβητου, ενώ είναι εξακριβωμένο και παγκοσμίως όχι μόνο γνωστό αλλά κι αποδεκτό ότι οι Έλληνες πολύ πριν των Τρωικών ήταν κυρίαρχοι της Φοινίκης. Εξ’ άλλου χιλιάδες χρόνια πριν της εμφάνισης των Φοινίκων, υπάρχει σωρεία ελληνικών γραφών. Θυμηθείτε την γραφή Χαράπα στην Β. Ινδία με ελληνικά σύμβολα ηλικίας 5.500 ετών.
Η Ελληνική Γραφή προήρθε από την Πελασγική στην οποία έγραφαν ο Λίνος και ο Ορφέας (Διόδωρος 67). Πληθώρα επιγραφών στην Πύλο-Αχαρνές-Θήβα-Μυκήνες-Κνωσός-Ilium-Δισπηλιό, αρκετές χιλιάδες χρόνια αρχαιότερες της εμφάνισης των Φοινίκων 1.300 π.Χ. Τόσο ο A. Evans όσο και η διεθνής αυθεντία Πωλ Φωρ της προϊστορικής αρχαιολογίας τονίζουν απόλυτα το αυτόχθον του Ελληνικού Αλφάβητου.
Ο Απολλόδωρος, ο Οβίδιος, ο Μανέθων κ.α. ισχυρίζονται ότι οι βασιλείς της Περσίας, οι Αχαιμενίδες, ήταν Ελληνικής καταγωγής «ο Ορχαμός του Αχαιμένους γόνος, ο των Περσίδων πόλεων επιφανών ανάσσων από τον Βήλον =Κρόνος, έβδομος το μέγα γένος ήλκεν». (Βίβλος Μεταμορφώσεως βιβλ. Δ. στιχ. 325-335).
Ο Πέρσης ήταν γιός του Περσέα και της Ανδρομέδας, μέλος της δυναστείας των Αχαιμενιδών και που εκπολίτισε την Περσία. Η Ησιόνη, η κόρη του βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντα που δόθηκε ως σύζυγος στον Τελαμώνα, διάλεξε ως αιχμάλωτό της τον αδελφό της Ποδαρίκη, τον επονομασθέντα Πρίαμο, από το «πρίαμαι»= αγοράζω. Ο Πρίαμος ήταν ο βασιλιάς της Τροίας.
Επίσης για πολλούς αιώνες στην Άπω Ανατολή και Περσία πριν την εμφάνιση εκεί του Μεγάλου Αλεξάνδρου βασίλευαν και κυριαρχούσαν Έλληνες βασιλείς. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν στις προαναφερθείσες περιοχές πανάρχαιοι ελληνικοί οικισμοί όπως και πάρα πολλές Ελληνικές πόλεις όπως Κανταχάρ, Αλεξάνδρεια Καυκάσου, Εσχάτης, Βακτριανής κ.τ.λ. με ναούς, θέατρα, γυμναστήρια, αγορές και ελληνικά νομίσματα. Το πρώτο γραπτό κείμενο που βρέθηκε στο Κανταχάρ του Αφγανιστάν την περίοδο των ανασκαφών το 1958 ήταν γραμμένο στα Ελληνικά. Να σας θυμίσω επίσης πως τα πρώτα Τάγματα ΛΟΚ και το πρώτο πεδινό πυροβολικό είναι έργα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο ίδιος ο Αιγύπτιος ιερέας Μανέθων κατέγραψε τις γενεές των Θεών και των ημίθεων, 15 στον αριθμό, οι οποίοι έδρασαν στην Αίγυπτο προ του Φαραώ. Η Πρώτη Δυναστεία ήταν ο Μίνωας, ο Απόλλωνας ή ο Ηρακλής. Οι Πυραμίδες της Γκίζας, η Σφίγγα και πιθανότατα το Οσίρειο είναι προ-κατακλυσμιαία οικοδομήματα του απώτατου παρελθόντος.
Η Σφίγγα είναι έργο του 10.450 π.Χ. και βλέπει τον αστερισμό του Λέοντος καθ’ ότι η ενδέκατη χιλιετία είναι η εποχή του Λέοντος. Οι Αιγύπτιοι δεν γνώριζαν το ακριβές ύψος των Πυραμίδων και το προσδιόρισαν από το μήκος της σκιάς τους ο Θαλής ο Μιλήσιος και άλλοι Έλληνες. Άλλοι πάλι ερευνητές/μελετητές αναφέρουν ότι οι Πυραμίδες είναι έργο των πυροφόρων Αιγαιατών Ελλήνων.
Στην πόλη των Τρικάλων κατά την συνάντηση του Διεθνούς Συνεδρίου στις 6 και 7 Νοεμβρίου του 1998 ανακοινώθηκε ότι βρέθηκε οικισμός στην Θεόπετρα ηλικίας 50.000 ετών π.Χ. όπως και η ανεύρεση εργαλείων, σκελετών μεγάλων ζώων, πήλινα αγγεία, ίχνη φωτιάς και απανθρακωμένοι καρποί. Κατά τους ειδικούς τα ανωτέρω είναι η ανακάλυψη του αιώνα.
Η Νεολιθική εποχή στην Ελλάδα προσδιορίζεται γύρω στο 10.000 π.Χ., στην Ρουμανία περί το 6.000 π.Χ., στην Βουλγαρία το 5.000 π.Χ., στην Γερμανία το 4.500 π.Χ. Ο πολιτισμός του Κερέζ στην Ουγγαρία είναι στο 3.500 π.Χ., δηλ, την εποχή που εισέβαλλαν οι Μεσογειακοί.
Ο Πλούταρχος (Ρωμ.) γράφει: «Πελασγοί επί τα πλείστα της οικουμένης πλανηθέντες ανθρώπων πλείστων κρατήσαντες». Κατά τον Αριστοτέλη το όνομα Πελασγός το πήραν επειδή πήγαιναν από χώρα σε χώρα (Πελαργός), ή πέλας = πλησίον, ή παληός = ο γείτονας ή μελαχρινός
από το χρώμα της θάλασσας.
Στην Minnesota των Η.Π.Α. βρέθηκε λίθινη επιτύμβιος επιγραφή ηλικίας 2.750 ετών π.Χ., γραμμένη από Έλληνα μετανάστη της εποχής, τον Μέννυν στον φίλο του Δέοτα, εξ’ ου
και το όνομα Μιννεσότα (Μέννυς – οτα = τόπος του Μέννυς). Περίπου το 2.800-2.810 π.Χ., οι Έλληνες Πελασγοί ταξίδεψαν στην χώρα των Εσπερίδων δίπλα στον ποταμό Mississippi.
Η Αμερικανίδα αρχαιολόγος Mertz το 1968 παρουσίασε Μινωικά πιθάρια, αγγεία, πινακίδες με Γραμμική Γραφή, διπλούς πέλεκεις, το μινωικό σύμβολο στα νησιά Bahamas, Bimini, και Andrews. Ένας δίδυμος αμφορέας υπάρχει και στο Ηράκλειο της Κρήτης. Η ίδια αρχαιολόγος αναφέρεται σε Ελληνικούς αμφορείς και πινακίδες στον Αμαζόνιο και στο Rio-Della-Plata.
Στην Βόρεια Αμερική, στις όχθες του ποταμού Columbia στην Washington, βρέθηκε σκελετός λευκού ανθρώπου ηλικίας 9.000 χρόνων, ο αρχαιότερος στην Αμερικανική Ήπειρο καθώς επίσης και οικισμός με Ελληνική αρχιτεκτονική και αγγεία με Ελληνική αγγειογραφία της φυλής Ανασάζι. Βέβαια πίσω από τους Ανασάζι μπορεί κανείς να διακρίνει την πορεία των διαχρονικών ηρώων Αργοναυτών με ορμητήριο την Κρήτη.
Στο περιοδικό “Ancient American” δημοσιεύεται άρθρο του Alban Wall στο οποίο εξιστορεί με λεπτομέρεια πανάρχαιο εποικισμό Ελλήνων στην Αμερική με ποντοπόρα πλοία μήκους 120 μέτρων περίπου και με ταχύτητα 150 ναυτικών μιλίων το 24/ώρο. Με ένα τέτοιο ωκεανόπλοιο ο Έλληνας γεωγράφος Πυθέας ταξίδεψε στην μακρινή για την εποχή Σκωτία, Νορβηγία και Ισλανδία.
Την καταλυτική Ελληνική παρουσία στον Ειρηνικό αποδεικνύει ο καθηγητής της Χαϊδελβέργης Ν. Josephson. Το βασίλειο των Αμαζόνων ονομαζόταν Ανασάζι (Εγκυκλοπαίδεια Colliers – National Geographic) και μας φέρνει στην μνήμη τον άθλο του Ηρακλή όπου ο Ευρυσθέας ζήτησε για την κόρη του Αδμήτου (Άδμητη = αφιλοσόφητη) την ζώνη της Ιππολύτης των Αμαζόνων, αποτέλεσμα αυτού, οι Αμαζόνες κατέφυγαν στο ποτάμι της περιοχής για να σωθούν, κι έτσι έχουμε την ονομασία του Αμαζονίου.
Η Ινδιάνικη φυλή Navajos = Ναυαγοί διότι έσωσαν τους ναυαγούς Αργοναύτες, έτσι πήραν το όνομά τους και δημιούργησαν τους οικισμούς των Ανασάζι. Η λέξη Acha Piskan = Atha (na) Faskan = Αθ (να) φάσκων = Αθηνά, η Θεά Αθηνά κι από αυτό Athos είναι επώνυμο του Δία. Το 1996 ο Μάριο Κατόνι Τσέλι ανακάλυψε
στην Γουιάνα της Ν. Αμερικής Αιγαιοπελαγίτικο πολιτισμό Πελασγικής καταγωγής. Στην Ελληνική προϊστορία του Απολλόδωρου αναφέρεται ξεκάθαρα ότι ο πρώτος Έλληνας θαλασσοπόρος που έφτασε στην χώρα των Εσπερίδων, την σημερινή Αμερική, ήταν ο Περσέας ο οποίος μάλιστα έφτασε μέχρι και στα νησιά των Γοργόνων και των Νυμφών στον Ατλαντικό Ωκεανό για να σκοτώσει την Μέδουσα. Τον Ατλαντικό διέσχισαν και οι Αργοναύτες (Απολλώνιου, Αργοναυτικά στιχ. 1160).
Άλλοι επισκέπτες της Αμερικής ήταν ο Ηρακλής με τον άθλο «τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων», αλλά και ο Οδυσσέας, κατά τον Ορφέα βρέθηκε στον Ατλαντικό και τον Αμαζόνιο. Κατά την παράδοση που διασώζει ο Διόδωρος πριν από το 15.000 π.Χ., ο βασιλιάς Ουρανός, πατέρας του Κρόνου και παππούς του Δία, διευκόλυνε την μετανάστευση των υπηκόων του προς τον βορρά και την δύση και είχε κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος της Οικουμένης.
Ο Ουρανός ταξίδεψε στην Ινδία και η λέξη Ινδός είναι ατόφια Ελληνική. Το ΙΝ από το ΙΝΙΣ που σημαίνει γιός και το ΔΟΣ από τον ΔΙΑ, άρα Ινδός = γιός του Δία. Ο Ηρακλής και ο Διόνυσος επισκέφτηκαν την Ινδία και ταυτίζονται με τις Ινδικές προσωπικότητες των Κρίσνα και Σίβα. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στην είσοδο της πόλης Νύσσα των Ινδιών κι ετοιμαζόταν να την πολιορκήσει κατάπληκτος είδα να βγαίνει από τα τείχη της πόλης αντιπροσωπεία ιερέων του Διόνυσου και του Ηρακλή, οι οποίοι είπαν στον Αλέξανδρο ότι με την ενέργειά του αυτή θα κατέστρεφε Ελληνική πόλη ενώ του έδειξαν τα Ιερά των Θεών. Ο Αλέξανδρος απορημένος με το συμβάν τους ρώτησε από πότε βρίσκονται εκεί, και απάντησαν από την εποχή που έγιναν οι εκστρατείες του Διονύσου και του Ηρακλή.
Στα κείμενα των Ινδιών, Κίνας, Περσίας και Ινδιάνων της Αμερικής αναφέρεται και ο «Λευκός Θεός» που προήρθε από το ΙΛΑ – ΤΙΚΙ. Η λέξη ΙΛΑ είναι αρχική ονομασία της Ελλάδας, και η λέξη ΤΙΚΙ από το ΤΙΚΤΩ, άρα ΙΛΑ – ΤΙΚΙ = Ελλάς, τόπος γέννησης φυλής. Πρόσφατες μελέτες (Δεκέμβριος 2000) απέδειξαν ότι το Ελληνικό DNA απαντάται σε ψηλό ποσοστό και στους λαούς της Ανατολής εκτός από αυτούς της Δύσης.
Ο Ουρανός ήταν προσεκτικός παρατηρητής των άστρων και προέλεγε πολλά που επρόκειτο να συμβούν. Αυτός εισήγαγε στον λαό το έτος με βάση την κίνηση της Γης περί του Ηλίου και τους μήνες με βάση την κίνηση της Σελήνης, επίσης υιοθέτησε και τις εποχές του έτους. Ο γιός του ο Κρόνος υπήρξε μέγας θαλασσοκράτορας και κοσμοκράτορας, σημειωτέον ότι πολλές ψηλές κορυφές στην Δύση και στην Σικελία καλούνται Κρόνια. Ο καθηγητής Fenderal από το Rio de Janeiro μας λέει ότι η Αμερική ανακαλύφτηκε από τους Δαναούς το 2.500 π.Χ. περίπου. Ο Δαναός δε, ήταν ο ανώτερος άρχοντας της Αιγύπτου, και το όνομα Δαναός σημαίνει άνθρωπος του Νερού (Δούναβης-Δνείστερος). Λόγω της κινητικότητάς τους, οι Δαναοί, αποκαλούνται και «Αλήτες της Οικουμένης» μιας και την γνώρισαν τόσο καλά.
Οι Έλληνες τελικά γνώριζαν όλη την υφήλιο, το μαρτυρούν και το αποδεικνύουν οι χάρτες του Τούρκου ναύαρχου Πίρι Ρέις ο οποίος τους έκλεψε από έναν Ισπανό ναύτη του Κολόμβου. Ο Χριστόφορος Κολόμβος οδηγήθηκε από τους χάρτες των Αρχαίων Ελλήνων στα ταξίδια του προς την Αμερική. Αναζητώντας την Κίνα και τις Ινδίες προς τα Δυτικά, έφτασε στον Νέο Κόσμο χωρίς να το υποψιαστεί. Αυτό το παράτολμο εγχείρημα το επιχείρησε ο Κολόμβος διότι γνώριζε την θεωρία του Ερατοσθένη για την σφαιρικότητα της Γης και τους χάρτες του Πτολεμαίου καθώς και τα γεωγραφικά του Στράβωνα τα οποία είχε στην κατοχή του στην Ιταλία
ο Γεώργιος Πλήθων ή Γεμιστός στις αρχές του 15ου αιώνα. Οι χάρτες του Πίρι-Ρέι απεικονίζουν με απίστευτη λεπτομέρεια τις ακτές της Αμερικής.
Άλλοι αρχαίοι χάρτες είναι αυτοί του Ζήνωνα οι οποίοι επίσης αποδεικνύουν με τη σειρά τους ότι οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν εξερευνήσει τις χώρες του Αρκτικού Κύκλου. Επίσης γνώριζαν και για τα φαινόμενα στο τρίγωνο των Βερμούδων. Η λατρεία του Δία δεν υπήρξε μόνο Ελληνική.
Οι Ινδοί τον λατρεύουν με το όνομα Διάους Πιτάρ (πατέρα Δία), οι Λατίνοι με το όνομα Jupiter (Ζευς Πατήρ) και οι Σκανδιναβοί ως Οντίν (Δία) για το μεγάλο εκπολιτιστικό του έργο και την εισαγωγή του θεσμού της δικαιοσύνης στην ανθρωπότητα.
Για να μην παρεξηγηθώ, τελειώνοντας θέλω να επισημάνω και να τονίσω ότι δεν ισχυρίζομαι πως ΟΛΟΙ οι άνθρωποι προήρθαν από την Αιγαιΐδα κι ότι ο πρώτος γεννήθηκε σε αυτή. Τουναντίον πιστεύω ότι η ανθρωπογένεση έγινε σε πολλά σημεία-μέρη της Γης, πιθανότατα κατά διαφορετικές περιόδους ανάλογα των κλιματολογικών συνθηκών που επικρατούσαν στην όποια περιοχή καθώς και του κάθε σχηματιζόμενου διαφορετικού γονότυπου λόγω κλίματος. Κάπως έτσι προέκυψαν και οι διαφορετικές φυλές. Δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ, να κατανοήσω, γιατί η ανθρωπογένεση συντελείται σε ένα μόνο σημείο της Γης (Μονογένεση) και βεβαίως δεν μπορώ να αντιληφθώ πως οι ίδιοι άνθρωποι γίνονται βαθμιαίως Λευκοί, Κίτρινοι, Ερυθρόδερμοι και Μαύροι. Γιατί στην Άπω Ανατολή κιτρινίζουν, στην Αμερική κοκκινίζουν, στην Αφρική μαυρίζουν και στην Ευρώπη ασπρίζουν.
Συνεπώς πρέπει να παραδεχτούμε Παλιγένεση γιατί οι μεταξύ τους διαφορές είναι πολλές και εγγενείς. Εκτός από το χρώμα της επιδερμίδας οι διαφορές διακρίνονται από ένα σύνολο σωματικών, ψυχικών και πνευματικών διαφορών, όπως στο σχήμα του κρανίου – προσώπου, ανάστημα, διάπλαση, τριχοφυΐα, μεταβολισμός, χωρητικότητα πνευμόνων, καρδιακός ρυθμός, γονιμότητα, πνευματική ανάπτυξη.
Προς επίρρωση των ανωτέρω, έχουμε τα πρόσφατα απολιθώματα και τις γενετικές μαρτυρίες που έρχονται να ενισχύσουν την θεωρία ‘της εκτός Αφρικής πηγής’, που φέρει τον άνθρωπο να εξελίχτηκε σε πολλά σημεία του πλανήτη. Νέες μελέτες που αφορούν τον Homo Erectus στην Ασία, δείχνουν ότι αυτά τα είδη συνυπήρχαν με τον σημερινό άνθρωπο μέχρι και πριν το 30.000 π.Χ., και το DNA ενισχύει την άποψη ότι ο άνθρωπος εξελίχτηκε όπως ακριβώς και οτιδήποτε άλλο είδος. Όλως τελευταίως τα ίδια ευρήματα απαντούν και στην Αυστραλία (Κοτταρίδης – Stringer – Foley).
Πιθανόν οι κοιτίδες της ανθρωπογένεσης να είναι τουλάχιστον όσες και οι βασικές φυλές. Άλλωστε Παλιγένεση δεν υπάρχει στα φυτά, στα άνθη, στα δέντρα και στα ζώα; Αιτία βέβαια όλων των ανωτέρω διαφορών είναι το διάφορο γονότυπο που πιθανός να επηρεάζεται και από τις εκάστοτε τοπικές κλιματολογικές συνθήκες.
Εκείνο που μπορούμε να πούμε με αμέριστη βεβαιότητα είναι ότι η Αιγαιΐδα υπήρξε ΚΟΙΤΙΔΑ ανθρωπογενέσεως και πιθανότατα η πρώτη λόγω του πρώιμου εύκρατου, ήρεμου κλίματος και γενικώς των κλιματολογικών επικρατούντων συνθηκών που ευνοούσαν πρώιμη ανθρωπογένεση, γεγονός που ένας αρίφνητος αριθμός ερευνητών δηλώνει και υποστηρίζει. Έχει πολλάκις υποστηριχτεί ότι το Παμίρ υπήρξε η κοιτίδα της λευκής φυλής, επειδή δεν είχε καλυφθεί από παγετώνες και το κλίμα ήταν ήπιο, αλλά και η Αγαιΐδα παρομοίως δεν είχε καλυφθεί από παγετώνες και μάλιστα είχε ηπιότερο κλίμα χωρίς το μειονέκτημα του υψομέτρου των 4.000 μ. και άρα σαφώς καλύτερα προσφερόταν σαν κέντρο ανθρωπογένεσης και εξάπλωσης. Αλλά εάν το Παμίρ ήταν ο πρώτος τόπος/περιοχή ανθρωπογένεσης, θα έπρεπε να υπάρχουν και τα αντίστοιχα-σχετικά κατάλοιπα, που όμως πλημμυρίζουν το Αιγαίο. Στην ανακατανομή ενίων πληθυσμών και εξαφάνιση ορισμένων ειδών συνέτεινε και η περίοδος των παγετώνων που ξεκίνησε πριν από 700.000 χρόνια περίπου και χωρίστηκε σε 4 Περιόδους, μεταξύ των οποίων μεσολαβούν μεσοπαγετώδεις Περίοδοι.
Προέλληνες με την έννοια της φυλής άσχετη προς τους Έλληνες δεν υπήρξαν, κι αυτό, διότι ΟΛΟΙ είναι ΓΗΓΕΝΕΙΣ. Το ότι υπήρξε πρώιμη ΚΟΙΤΙΔΑ ανθρωπογένεσης η Αιγαιΐδα, συμφωνούν και μια πληθώρα ερευνητών, συγγραφείς, αρχαιολόγοι σε τέτοιο βαθμό που να θεωρείται περιττή περαιτέρω μελέτη του DNA. Άλλωστε το DNA των Neanderthal είναι διαφορετικό από των σημερινών ανθρώπων, άρα επήλθε όχι μείξη αλλά α ν τ ι κ α τ ά σ τ α σ η.
Ο άνθρωπος εξελίχθηκε όπως ακριβώς και οποιοδήποτε άλλο είδος (Κοτταρίδης – Stringer – Foley).
Άρα έχουμε κάθε αναφαίρετο δικαίωμα να επαναλάβουμε με υπερηφάνεια τη φράση του Ισοκράτη: «Είμεθα γνήσιοι Έλληνες, ευγενές γένος αυτής της γης που μας εγέννησεν από τα σπλάχνα της και εις αυτήν εξακολουθώμεν άνευ διακοπής να κατοικούμε διότι είμεθα αυτόχθονες».
Αυτό βεβαίως ενισχύεται περίτρανα όπως προανέφερα και από την μελέτη των ημερών μας του DNA, που δηλώνει ότι οι πρόγονοι των Ευρωπαίων έχουν ρίζες από εμάς σε πολύ μεγάλο ποσοστό από τον ευρύ αποικισμό των Ελλήνων. Και πράγματι όχι μόνο είμαστε αυτόχθονες αλλά κατέχουμε και προεξάρχουσα θέση
στον πλανήτη μας που αδιαφιλονίκητα το δηλώνει η ίδια μας η ιστορία και τα μεγαλουργήματα και επιτεύγματα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού σε όλες γενικώς τις επιστήμες που φώτισαν απανταχού την Ανθρωπότητα.Μελέτη επίσης του DNA επιβεβαίωσε το αυτόχθον των Ελλήνων. Ακόμη και ο όρος, η έννοια DNA, τονίζω κι επισημάνω πως είναι των Αρχαιο-ελλήνων φιλοσόφων Εμπεδοκλή και του Μεγάλου Αριστοτέλη, ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της κληρονομικότητας, δηλ. την μεταβίβαση στοιχείων από τους γονείς στους απογόνους. (Πηγή: περιοδικό Ιατρική 2.000, σελ. 333, Κ. Τρούγκος – Κ. Σεφέρης). Ήταν μάλιστα ο πρώτος, ο πανεπιστήμων Αριστοτέλης που είπε ότι ‘στοιχεία μεταβιβάζονται και από τους προγόνους’.
Νήκος Παναγιωτάρας
Ποιητής - Καθηγητής Πανεπιστημίου - Δημοσιογράφος
Από το υπό έκδοση βιβλίο με τίτλο "ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"
