Όλη η συγγραφική του εργασία είναι τόσο αξιόλογη και πρωτότυπη, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένας από τους ξεχωριστούς εκπροσώπους των συγγραφέων στο Μεσογειακό χώρο. Τα πονήματά του καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα του λόγου. Αν και γιατρός στο επάγγελμα, μετατρέπεται σε ερευνητή και σε δάσκαλο των λέξεων ή της σύνθεσης των νοημάτων και μας δίνει το απόσταγμα της ψυχής του για να γευτούμε άφθονα το νέκταρ της σοφίας του, γι’ αυτό και δίκαια προτάθηκε από το Δ.Σ. της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών για το Βραβείο Νόμπελ 2013 και 2014.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΑΣΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
Ο Ιάσων Ευαγγέλου (φιλολογικό ψευδώνυμο του οφθαλμιάτρου και λογοτέχνη Ευάγγελου Ευαγγελίου), γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιατρική (πτυχίο 1954), Φιλοσοφία (πτυχίο 1974)και Θεολογία (ακροατής επί τετραετία). Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας, της Ελληνικής Εταιρείας Φιλοσοφικών Μελετών κ.α. Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Προεκτάσεις στην εκπαίδευση» (1991-1997) και του περιοδικού «Κασταλία» της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών (1999-2005).
Ο Ιάσων Ευαγγέλου παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1962 και από τότε προσφέρει στον λογοτεχνικό και φιλοσοφικό χώρο ένα σημαντικό έργο, που το χαρακτηρίζει κριτικό και εγκυκλοπαιδικό πνεύμα, πνευματικός προβληματισμός, ευαισθησία και ήθος, σαφήνεια σκέψης και έκφρασης, και περιεκτική διατύπωση λόγου.
Αποσπάσματα του έργου του μεταφράστηκαν και στο εξωτερικό. Για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα έχει τιμηθεί με διακρίσεις και έτυχε τιμητικού διπλώματος από το Υπουργείο Πολιτισμού (1999).
Έχει επίσης περιληφθεί σε ελληνικά και ξένα βιογραφικά λεξικά. Το έργο του αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους τομείς του έντεχνου Λόγου, και εκτός από άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, αποτελείται από εκατόν είκοσι βιβλία. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι «γνωμικοί στοχασμοί»: Ψηφίδες Ιδεών και η «γνωμική ποίηση»: Ψηφιδωτό Ποίησης, που συνεχίζουν και ανανεώνουν στο χώρο της Ελληνικής Γραμματείας, την παράδοση του επιγραμματικού λόγου (πεζού και ποιητικού).
Το 2013 κυκλοφόρησε το βιβλίο του: Γνωμολογικό Λεξικό (γενικής παιδείας) με 13.500(προσωπικές) ψηφίδες ιδεών. Το ίδιο έτος, η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών τον πρότεινε στη Σουηδική Ακαδημία για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, το οποίο ανανεώνει και για το 2014.
Σ’ αυτή την ιδιαίτερη εποχή της ανθρώπινης ιστορίας, όπου οι εξελίξεις της τεχνολογίας τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα έρχεται ο Ιάσων Ευαγγέλου με την πολυδιάστατη εικόνα του συγγραφικού έργου και ψηλαφίζει τα παγκόσμια φαινόμενα, μ’ ένα ξεχωριστό μοντέλο λόγου. Το εύρος και το πάθος του τον καθιστούν εμπειρογνώμονα. Κυριαρχεί μες το μυαλό του ο Πλατωνικός δημιουργός που προχωράει και χτίζει στον υπαρκτό κόσμο, διαπλάθοντας τα καθημερινά στοιχεία ώστε να ανταποκρίνονται (σχεδόν) στην τελειότητα.
Ο Νους του δέσμιος για την δημιουργία έχει γυρίσει την πλάτη στο θάνατο και σαν ατίθασο άτι αγκαλιάζει τη Ζωή, πείθοντάς την ότι υπάρχει ανάγκη για την ύπαρξή του. Ο Γιατρός, ο Φιλόσοφος, ο Συγγραφέας, ο Ποιητής, έχει έναν προορισμό: να αναδείξει τις αξίες της ζωής.
Ο Ιάσων Ευαγγέλου στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Ενισμός», όπου παρουσιάζει συστηματικά την ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης στο μονιστικό της προσανατολισμό, αναφέρει γενικά για τη φιλοσοφία:
«Η Φιλοσοφία είναι μια καθολική επιστήμη που ερευνά τις πρώτες αρχές και τις αιτίες όλων των όντων καθώς και τον έσχατο λόγο• κι ακόμα, αναζητάει το νόημα της ζωής. Είναι δηλαδή η γενική επιστήμη που επιχειρεί να συλλάβει μια ενιαία θεωρία για τα όντα, τον κόσμο και τη ζωή, τόσο μέσα στο χώρο της φύσης όσο και μέσα στο χώρο των αξιών» (σελ 17).
Για τους Έλληνες Φιλόσοφους, ο Φρίντριχ Νίτσε λέει χαρακτηριστικά:
«…Οι γίγαντες Έλληνες Φιλόσοφοι φωνάζουν ο ένας στον άλλο ανάμεσα στα έρημα μεσοδιαστήματα των καιρών της ιστορίας, και ο έξοχος αυτός διάλογος των πνευμάτων συνεχίζεται δίχως να ενοχλείται από θρασείς και θορυβώδεις νάνους που σέρνονται κάτωθέ τους».
Ο Ιάσων με βαθειά ποτισμένες στις φλέβες του την Αρχαία Σοφία, είναι ο συνεχιστής αυτής της μοναδικής σκέψης και γραφής των Αρχαίων Ελλήνων.
1. Ο ΙΑΣΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Ακούραστος τεχνίτης εξόρυξης αισθηματικών και φιλοσοφικών νοημάτων (έως και σήμερα) συνεχίζει την προσπάθεια του να καταγράψει και να τεκμηριώσει την ιστορική φυσιογνωμία του πολιτισμού μας. Η ηλικία του (σε συνδυασμό πάντα με το έργο του) καταρρίπτει τις βιολογικές αντοχές της νόησης.
Το αφιέρωμα αυτό για τον συγγραφέα φιλόσοφο Ιάσονα Ευαγγέλου έχει σαν στόχο να «χτυπήσει» την ξεχωριστή και σπάνια φλέβα τού δημιουργού. Να ξεχυθούν σαν μελίσσια οι σκέψεις, οι λέξεις,τα νοήματα-μηνύματα, και να πάρουν θέση στο Νου της νέας γενιάς. Ο Ιάσονας Ευαγγέλου είναι ο άνθρωπος που τάχτηκε στο «Στρατό» της ελληνικής γραμματείας τα τελευταία 89 χρόνια. Αναμφισβήτητα ανήκει στην ομάδα εκείνων των πνευματικών δημιουργών του ελλαδικού χώρου που
αποτελούν τους μοναδικούς ανθρωποκεντρικούς φορείς πάγιας πνευματικής παραγωγικής επένδυσης στην Ελλάδα.
Θα πρέπει συνεπώς να αντιμετωπιστεί ο Ιάσων ανάλογα με βάση τον δημιουργικό όγκο της προσφοράς του. Τους συγγραφείς αυτού του επιπέδου, οφείλει η πολιτεία να τους αντιμετωπίζει με το μέτρο της αξίας.
Ο συγγραφέας μετατρέπεται σε ασπίδα από την επικίνδυνη μόλυνση του ηθικού μας περιβάλλοντος.
Είναι αλήθεια ότι ο ψηφιακός άφιλος λόγος και απρόσωπος είναι συν τοις άλλοις και καταστροφικός στα παραδοσιακά μέσα γραφής. Ο Ιάσονας Ευαγγέλου διατηρεί την παραδοσιακή φρεσκάδα του χθες και μας την παρουσιάζει ζωντανή και ανανεωμένη μέσα (κυρίως) από την ποίησή του.
Στην λογοτεχνική του πορεία έχει πραγματοποιήσει πολλές συνεργασίες με πνευματικά περιοδικά. Αξίζει να σημειωθεί αυτή με το πνευματικό περιοδικό του Βόλου «ΑΡΓΩ».
Συγκεκριμένα το 1962, γίνεται αισθητή (για μια ακόμη φορά) η έλλειψη ενός λογοτεχνικού εντύπου στον Νομό Μαγνησίας, οπότε ο συγγραφέας Σταύρος Βασαρδάνης και δημοσιογράφος-λογοτέχνης Λευτέρης Ραφτόπουλος επωμίζονται την πρωτοβουλία ευελπιστώντας ότι θα πετύχουν κάποιας οικονομικής υποστήριξης – πράγμα που δεν έγινε. «ΑΡΓΩ» το
όνομα του νέου περιοδικού, ένας και μοναδικός ο καρπός του.
Ωστόσο σημαντικοί άνθρωποι της τοπικής πνευματικής σκηνής, όπως ο Ιάσων Ευαγγέλου, θα δώσουν το παρών σ’ αυτό το τεύχος. Παρόμοια συνεργασία του Ι.Ε. συναντάμε το καλοκαίρι του 1966, πάλι με τον Ραφτόπουλο στο λογοτεχνικό έντυπο «ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ» χωρίς να υπάρξει δεύτερο τεύχος. Μετά από ένα μεγάλο κενό τον συναντάμε στο περιοδικό «ΡΟΠΤΡΟ του Βόλου, γράμματα-επιστήμες-τέχνες».
Ο Ιάσων Ευαγγέλου απομονώνεται από τους θορύβους της σήψης και αρχίζει με τη δύναμη της σκέψης, να πλάθει έναν επιθυμητό κόσμο που να μη ντροπιάζει αυτό το είδος, έτσι όπως ορίζει η καρδιά του. Έτσι όπως ο Σολωμός οραματίζεται έναν κόσμο ηθικό αγγελικά πλασμένο. Αυτός ο κόσμος δεν είναι μια ουτοπία, αλλά ένα όραμα του μέλλοντος, το οποίο
η επιθυμία του ποιητή συνέλαβε, πιστεύοντας ότι ο άνθρωπος είναι κάτι, πολύ περισσότερο, απ’ αυτό που ξέρει ο ίδιος για τον εαυτό του…
Αυτό το όραμα, φυσικά, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί, παρά μόνον μέσα από το πέρασμα πολλών δοκιμασιών. Βέβαια ο συγγραφέας δεν διακατέχεται από τα στοιχεία της μοναξιάς που ούτως ή άλλως βιώνουν σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι, αντιθέτως η Γραφή του είναι μια φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στην οπισθοδρόμηση.
Γιώργος Σταυράκης
Συγγραφέας-Ποιητής
Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
