Μια τέχνη γνήσια και αψεγάδιαστη, με σμιλευμένη πλοκή, κρυστάλλινη οπτική θεώρηση, βαθειά συναισθηματική προσέγγιση και μαγευτική προσήλωση στις μύχιες αποχρώσεις της ανθρώπινης ύπαρξης.
Σε μια από τις καλύτερες δημιουργικές στιγμές της, γεμάτη εσωτερική αρμονία και μουσικότητα, μιλάει απ΄ ευθείας στις καρδιές μας και προβάλλει ζωντανούς πίνακες!
Μαζί με τους επαίνους μας εκφράζουμε και την ευγνωμοσύνη μας για τις ευφρόσυνες στιγμές που μας προσφέρει.
ΓΚΟΥΜΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Λογοτέχνης- Ιστορικός
Απόσπασμα από το βιβλίο "Σημάδι εκ γενετής"
Αυτή τη φορά, είναι: « Οι ελληνικές φλέβες ». Εκατοντάδες στάσεις, από γεγονότα απ’ τα παλιά, αναρίθμητα νησιά του γαλάζιου Αιγαίου, σκορπισμένα σαν μαγιάτικα στέφανα. Φεγγαρόλουστες εικόνες απ΄ τις ελληνικές ομορφιές της θάλασσας, της ελιάς και του κάμπου΄ ζεστά κόκκινα τριαντάφυλλα να κυριαρχούν στους κήπους των σπιτιών, χρωματιστές πινελιές από ακτές, βράχια απόκρημνα και χρυσές αμμουδιές. Σταχτιά σπήλαια σαν φωλιές σε απόκρημνα βράχια, αρχαία κειμήλια και κίονες μεγαλόπρεποι, άφθαρτοι απ΄ τον χρόνο, να ορθώνουν το ανάστημά τους μέσα στις εικόνες. Κλικ. Κι ύστερα, στιγμές της καθημερινότητας, της παράδοσής μας. Το πέπλο της ελληνικής πραγματικότητας. Το χαμόγελο του Έλληνα, η κορμοστασιά του, η λεβεντιά και το γόητρο, η σπίθα στα μάτια του, η φιλοξενία του, η ευαισθησία του, η εξυπνάδα του και τόσα άλλα μέσα από μια πληθώρα βουβών φωτογραφιών, αλλά με τόσο εμφανή συναισθήματα, τόσο εκδηλωτικές συμπεριφορές, τόσο οικεία γεγονότα.
Η Αργυρώ χαμογελά, ευχαριστημένη. Νιώθει πλούσια, ζωντανή… Ελληνίδα. Νιώθει θεά. Οσφραίνεται την επιτυχία της. Διακρίνει πάλι τα στολίδια της. Το ένστικτό της, την καθοδηγεί. Μέσα της γεννιέται η ελπίδα, η ομορφιά, το φως. Κουβεντιάζει μόνη της. Οραματίζεται την έκθεσή της. Μπαίνει, όπως τώρα, συχνά στη θέση του θεατή. Μονολογεί: «Έχουν δύναμη, συναίσθημα. Μιλάνε τρανταχτά. Μέσα μου, βαθιά στην καρδιά μου». Και συνεχίζει να στοχάζεται: «Δεν είναι όπως η αφηρημένη τέχνη. Είναι εικόνες. Ρεαλισμός. Γεγονότα. Ζωντανές στιγμές ».
Τέλος συμπεραίνει: «Δε με ζαλίζουν χωρίς λόγο. Ίσα ίσα, με μαγεύουν με την αληθινή υπόστασή τους». Οι σκέψεις της δε σταματούν: «Ως θεατής, θέλω να ζητωκραυγάσω. Να δακρύσω ή να γελάσω χάρη σ’ αυτές εδώ τις φωτογραφίες που κρατούν ζωντανή στη μνήμη μου την ελληνική ρίζα μου. Το φως του πολύπλοκου είναι μου».
Βουρκώνει. Ένα αγγελικό ρυάκι αγγίζει το λαιμό της. Συνεχίζει με την πλούσια συλλογή της. Το επόμενο θέμα είναι: «Σημάδια». Μια αρμαθιά από σημάδια, σημάδια των καιρών, σημάδια ζωής, σημαδούρες στο πέλαγος, αστρικά σημάδια στο ουράνιο σύμπαν, σημάδια πολέμου, σημάδια φυσικών φαινομένων και ίχνη αποτυπωμάτων κάθε λογής, απαρτίζουν τις φωτογραφίες της. Αυτή τη φορά, προβληματίζεται. Τι ιδέα ήταν αυτή που είχε! Ψάχνει τη σειρά. Σπάνιες φωτογραφίες. Γεμάτες σημάδια. Γεμάτες μυστήριο. Το ένστικτό της, κάτι τής λέει. Κάτι λείπει. Το νιώθει έντονα. Κενό. Λευκό οπτικό πεδίο. Δεν μπορεί να το βρει. Ψάχνει πάλι. Τίποτα. Τα παρατάει. Ίσως, αργότερα, το βρει.
Βιογραφικό σημείωμα της συγγραφέως
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1969. Μεγάλωσα όμως κυρίως στην Θεσ/νίκη ενώ η καταγωγή μου είναι από το Πευκοχώρι της Χαλκιδικής. Μετά το λύκειο σπούδασα στο ΕΛΚΕΠΑ στον προγραμματισμό και απέκτησα το ECDL ενώ στη συνέχεια την πιστοποίηση παρακολούθησης προγράμματος στο Καποδιστριακό (ΕΚΠΑ) της Αθήνας πάνω στην Δημιουργική γραφή. Γνωρίζω πολύ καλά την αγγλική διάλεκτο, λίγο την ιταλική και ασχολούμαι με την ποίηση από νεαρή ηλικία και με την συγγραφή μυθιστορήματος από ενήλικη. Συμμετείχα σε σεμινάρια συγγραφής με εισηγήτρια την Π. Τραυλού. Βραβεύτηκα δυο φορές στην ποίηση το 2013 από το ΚΕΛΑΙΝΩ με Γ βραβείο στα ποιήματά μου: "Όσο υπάρχουν άνθρωποι" και "Θα δούμε λες" καθώς και το 2015 πάλι από το ΚΕΛΑΙΝΩ με τιμητική διάκριση για το ποίημά μου: ¨Μάνα, απανεμιά μου¨. Επίσης βραβεύτηκα δυο φορές στην ποίηση το 2014 από το ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2014 με Α βραβείο σε δυο κατηγορίες ποιημάτων: Την μεγάλη ποιητική συλλογή των "ΧΑΙΚΟΥ" και την μεγάλη ποιητική συλλογή των ποιημάτων "ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ". Επίσης βραβεύτηκε από το ΚΕΛΑΙΝΩ το πρώτο μου μυθιστόρημα ΣΗΜΑΔΙ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ για την πλοκή, την εκφραστικότητά του, τις ζωντανές περιγραφές του αλλά και για τις πληροφορίες που σε εμπλουτίζει πάνω στα εικαστικά θέματα. Μου αρέσουν τα ταξίδια, η λογοτεχνία, το κολύμπι κι η ζωγραφική. Εργάζομαι ως διοικητική υπάλληλος (Γραμματέας Τμήματος Αιμοδοσίας) στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Αθήνας. Είμαι παντρεμένη με τον Αντώνη (δημόσιος υπάλληλος) κι έχω δυο γιούς. Συχνά δημοσιεύονται ποιήματά μου στο περιοδικό ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ, στο ΚΕΛΑΙΝΩ και στην εφημερίδα ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ. Τακτικά θα βρείτε άρθρα μου στο ίντερνετ και κυρίως στο Mcnews, Sigmatv . Το μικρόβιο της συγγραφής το κληρονόμησα από τον σπουδαίο Άνθρωπο και καθηγητή πατέρα μου τον Αστέριο, που ήταν άτομο του Πνεύματος και πετυχημένος επιστήμονας. Είμαι μέλος στην Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος στο ΚΕΛΑΙΝΩ. Έργα μου: ΣΗΜΑΔΙ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ, ΘΕΛΞΙΕΠΕΙΑ, Ο ΣΦΥΓΜΟΣ ΜΟΥ ΑΚΟΥΜΠΑ ΠΑΝΩ ΣΟΥ, συμμετοχή στο συλλεκτικό έργο: Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΩΝ – INTELLIGENTIA II και συμμετοχή με ποίημά μου στην ανθολογία: Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΙΧΟΣ.
E: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
F: Katerina Ramadani
