ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ :
giweather joomla module
Δευτέρα, 10 Φεβρουαρίου 2025 - 8:05:17π.μ.
×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 49
18
Οκτωβρίου

"O ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ" ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΔΗΜΟΥΔΗ

Κατηγορία Πεζογραφία

    Ο φόβος της μάνας. Μια αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε σε μια χαμένη πατρίδα, το Μελένικο της Μακεδονίας. Πριν, όμως, την εξιστορήσουμε, ας αναφερθούμε στο Μελένικο. Αξίζει ο κόπος.


     Το Μελένικο είναι κτισμένο αμφιθεατρικά στις υπώρειες του όρους Όρβηλου (Πιρίν) και διασχίζεται από παραπόταμο του Στρυμόνος ποταμού. Έχει πλούσια, πολυκύμαντη ιστορία. Σήμερα ανήκει στην Βουλγαρία. Κατοικήθηκε, το πρώτον, από Θράκες και εποικίσθηκε αργότερα από Έλληνες της Φιλιππούπολης, πρωτεύουσας μετέπειτα της Ανατολικής Ρωμυλίας.


    Αναπτύχθηκε επί Βυζαντινής αυτοκρατορίας και κτίστηκε για την προστασία της, ισχυρότατο Φρούριο (σώζονται ερείπια). Στο διάβα των αιώνων, κατακτήθηκε από τους Σέρβους και τους Βουλγάρους μέχρι να πέσει στα χέρια των Τούρκων, όπου η ακριβής ημερομηνία είναι άγνωστη.


     Επί Τουρκοκρατίας έφθασε στο απόγειο της ακμής του. Ήτανε μια όμορφη πόλη, είκοσι πέντε χιλιάδων κατοίκων με ελληνική παιδεία, ανεπτυγμένη βιομηχανία και μεγάλη παραγωγή τού, εξαιρετικής ποιότητας, ομωνύμου κοκκινόμαυρου κρασιού (εξαγωγή και στην Ευρώπη).


     Χάρις στη φιλοπονία των κατοίκων και τον πρώιμο συνεταιρισμό που ανέπτυξαν, η πόλη άνθησε και ευημερούσε. Αυτά μέχρι τους Βαλκανικούς πολέμους.


     Στις αρχές του 1913 απελευθερώθηκε αμαχητί από τον Ελληνικό στρατό, αλλά στο τέλος του έτους, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου, επιδικάστηκε στη Βουλγαρία. Οι Έλληνες της πόλης, παρότι πλειοψηφία αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν. Και εδώ αρχίζει η αληθινή ιστορία, ο φόβος της μάνας.


     Φόρτωσαν στα μέσα της εποχής εκείνης, ό,τι μπορούσαν να μεταφέρουν και σχηματίζοντας ατελείωτες φάλαγγες, με σπαραγμό ψυχής κατευθύνθηκαν νότια στην ελεύθερη μητέρα - πατρίδα Ελλάδα.


     Στους κατηφορικούς δρόμους της πόλης, άδειαζαν τα γεμάτα, με το κοκκινόμαυρο κρασί, βαρέλια τους και αυτό, αργόσυρτα, κυλούσε προς το ποτάμι...


     Δεν άντεχε η ψυχή τους να το αφήσουν στην κατοχή των Βουλγάρων.

     Η αποχώρηση των Ελλήνων γινόταν υπό τον έλεγχο του βουλγαρικού στρατού. Στο σημείο εξόδου γινόταν σχολαστικός έλεγχος για το τι πράγματα μετέφεραν. Σε έναν τέτοιο έλεγχο, σταμάτησαν μια γυναίκα. Είδε ο Βούλγαρος στρατιώτης ότι, εκτός των άλλων, κρατούσε στα χέρια της μια «καλαθούνα» (μεγάλο καλάθι) με κάλυμμα και τη ρώτησε τι έχει μέσα. Αυτή προσποιητά και γρήγορα, απάντησε ότι είναι μέσα ένα γατάκι που δεν ήθελε να αποχωριστεί. Ο στρατιώτης της είπε «για να δω». Αυτή, με δισταγμό και τρεμάμενη, τράβηξε το κάλυμμα της «καλαθούνας» και τότε ο στρατιώτης, έκπληκτος, αναφώνησε:


-«Μα αυτό δεν είναι γατάκι, είναι μωρό παιδί!», και συνέχισε:


-«Πάρε, κυρά μου στην αγκαλιά σου το μωρό και μη φοβάσαι, πήγαινε στο καλό! Αλίμονο αν φτάσουμε στο σημείο που φοβάσαι!».


     Η σκηνή αυτή χαράχτηκε βαθειά στην ψυχή της μάνας και την σημάδεψε. Πολλές φορές, σε κάθε ευκαιρία, την διηγούνταν, ιδιαίτερα στα παιδιά και τα εγγόνια της. Αλλά και αυτά, με τη σειρά τους, την έκλεισαν στην ψυχή τους και την διηγούνται.


     Πέρυσι έκλεισε αιώνας από τότε, αλλά ο απόηχος της σκηνής συνεχίζεται. Ποιος ξέρει για πόσο!


    Ίσως για πάντα, γιατί η σκηνή αυτή είναι πανανθρώπινη, διαχρονική και αγγίζει βαθειά, ανεξαιρέτως την ψυχή κάθε ανθρώπου, όπου γης.

 

 

Θεόδωρος Δημούδης
Αντιστράτηγος ε.α.

Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

 

Από το «Βήμα Αναγνωστών» της Μηνιαίας Εφημερίδας της Ε.Α.Α.Σ. «Εθνική Ηχώ»
Σεπτέμβριος 2014

Διαβάστηκε 337 φορές
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

Πολιτιστικο Σωματειο «οι κορυφαιοι»

Ποιοι Ειμαστε

Το mcnews.gr μετά από δέκα χρόνια συνεχούς λειτουργίας είναι ένα site που βοηθάει, ενημερώνει, ψυχαγωγεί και συναρπάζει τους αναγνώστες του παγκοσμίως.

Διαβάστε περισσότερα