Ο Θεόδωρος (540 π.Χ.), υπήρξε εφευρέτης-μηχανικός, ανακάλυψε την κλειδαριά, τον χάρακα, το γωνιόμετρο, την υδάτινη πλάστιγγα, το χύσιμο του ορείχαλκου και την κεντρική θέρμανση.
Ο Μέναιχμος (375 π.Χ.), ο διαπρεπής Έλληνας γεωμέτρης, προετοίμασε το έργο του Ερατοσθένη, αποδεικνύοντας ότι οι γραμμές έλλειψη-παραβολή-υπερβολή είναι τομές κώνου. Υπήρξε δε και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Ίππαρχος (200-125 π.Χ.), ο μεγαλύτερος αστρονόμος όλων των εποχών, πατέρας της αστρονομίας, επινόησε διάφορα αστρονομικά όργανα, υπολόγισε την διάρκεια του έτους με ακρίβεια που υπερτερούσε μόνο κατά 5΄σε 365,246667 ημέρες και ανακάλυψε την κίνηση του Ουρανίου πόλου (μετάπτωση των Ισημερινών), υπολόγισε την λόξευση της εκλειπτικής, καθόρισε επακριβώς την διάρκεια των εποχών και εισήγαγε το αστρικό ρολόι. Ήταν επίσης και ο εφευρέτης του αστρολάβου, όργανο παρατηρήσεων και υπολογισμών, και βεβαίως βελτίωσε την θεωρία της κίνησης των πλανητών ερχόμενος να υποστηρίξει ότι κάθε πλανήτης κινείται κυκλικά, επίσης εξήγησε την ανόμοια κίνηση του Ήλιου και της Σελήνης. Πρώτος υπολόγισε τις εκλείψεις με καθαρά αυστηρό μαθηματικό τρόπο, όχι μόνο συνέταξε κατάλογο 1.080 αστεριών αλλά και προσδιόρισε την ακριβή τους θέση στον ουράνιο θόλο. Τέλος, ήταν ο Ίππαρχος που ανακάλυψε και καθιέρωσε έναν καινούριο κλάδο μαθηματικών, την Τριγωνομετρία.
Οι Αρχαίοι Έλληνες επίσης όχι μόνο γνώριζαν τα ιαματικά λουτρά και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες αλλά τα χρησιμοποιούσαν στο έπακρον. Αναφέρονται οι θερμές πηγές των Θερμοπυλών, της Κασταλίας, των Μυκηνών, της Αιδηψού, των Ασκληπιείων της Επιδαύρου, της Γόρτυνας, της Κω κ.α. Ο πατέρας της ιατρικής
Ιπποκράτης λέει: «Δει και των υδάτων ενθυμείσθαι της δυνάμεως, πλείστον γαρ μέρος ξυμβάλλεται εις την υγίειην».
Μέχρι και μυστικά πολεμικά όπλα διέθεταν οι Αρχαίοι Έλληνες: «Στην ναυμαχία της Σαλαμίνος αίφνης από την Ελευσίνα σκότος φοβερόν, λαμπρότατον φως-κεραυνοί-αστραπαί-βρονταί-φωναί θρήνου και αλαλαγμοί-κονιορτός σαν να εβάδιζον 30.000 άτομα». (Ελλ. Μυθολογία σ.172).
Στους Δελφούς ο Ηρόδοτος αναφέρει: «όταν οι βάρβαροι Πέρσαι πλησίασαν το ιερόν, ο ερμηνευτής της θελήσεως του Θεού ο Ακήρατος βλέπει προ του ναού ιερά όπλα που είχαν βγει από τα άδυτα του ιερού ναού των Δελφών, κεραυνοί έπεφταν κατά των Περσών, τεχνητοί σεισμοί, βροντές-κεραυνοί-βοή-αλαλαγμοί και από τον Παρνασσό αποσπάστηκαν δυο μεγάλοι βράχοι που έπεσαν πάνω στους Πέρσες».
Στον Πελοποννησιακό Πόλεμο οι Σπαρτιάτες χρησιμοποίησαν θειάφι και κατράμι εναντίον των Αθηναίων. Ένα άλλο μυστικό όπλο ήταν το ΥΓΡΟ ΠΥΡ, επινόηση των Βοιωτών όπου τον 5ο π.Χ. αιώνα το χρησιμοποίησαν μαζί με τους Πελοποννήσιους στο Δήλιο (Δήλεσι) της Αττικής για να απομακρύνουν τους Αθηναίους.Το κατασκεύαζαν κόβοντας κατά μήκος ευθείς, επιμήκεις και ευρείς κορμούς δέντρων, άδειαζαν το εσωτερικό των κορμιών σμιλεύοντάς το μετά ένωναν τα δυο μέρη του κορμού και το συνέδεαν με λέβητα που περιείχε κάρβουνα, πίσσα και θειάφι κι από το οποίο εκτόξευαν με φυσητήρες τεράστιες φλόγες.79 Επίσης χρησιμοποίησαν και ασφυκτικά αέρια όπως και καταπέλτη που εκτόξευε μεγάλα βέλη.
Την ίδια άτυχη μοίρα είχαν και οι Φλεγύες, Θεσσαλικής καταγωγής, όταν σε πανάρχαια εποχή επιτέθηκαν κατά των Δελφών (η έναρξη λειτουργίας του Μαντείου είναι πίσω των 30.000 ετών π.Χ., Π. Ζέρβας, ‘Δελφοί και Μαντείον’), τότε φωτιά από τον ουρανό-σεισμοί-κεραυνοί τους κατέκαψαν.
Τα ίδια ακριβώς υπέστηκαν και οι Γαλάτες (270 π.Χ.) από τα ανωτέρω φαινόμενα αλλά και από το οξύτατο ψύχος που προέκυψε εκτάκτως, ήταν δε τόσο μεγάλος ο πανικός τους, που μέσα σε έναν απερίγραπτο διανοητικό και υστερικό πανικό άρχισαν να αλληλοσκοτώνονται μεταξύ τους. Εντύπωση μεταξύ άλλων προκαλεί το ανάγλυφο της Περγάμου που βρίσκεται σήμερα στο Βερολίνο που απεικονίζει την Τρίμορφον Εκάτη, την Θεά του Σεληνίου Φωτός, να χτυπάει τον γίγαντα Κλυτίονα με φλογερό όπλο σε σχήμα σωλήνα.
Ένα άλλο ιερό όπλο είναι η Αιγίδα, φλογοβόλο και καπνογόνο ταυτόχρονα, το όπλο του Δία της Αθηνάς και του Απόλλωνα. Επίσης γίνονται αναφορές για μυστικές δυνάμεις που οι Εκατόγχειρες έδωσαν στον Δία κατά την Τιτανομαχία που προκαλούσαν ισχυρούς σεισμούς .
Εδώ αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι όταν ο βασιλιάς της Αρκαδίας Αίπυτος τόλμησε να μπει στο ιερό του Ποσειδώνα στη Μαντινεία όπου απαγορευόταν η είσοδος, τυφλώθηκε και πέθανε.
Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν επίσης γνώση πολεμικών – χημικών ουσιών ακόμη και δηλητηρίων. Είναι γνωστή και ξακουστή η λαμπρή εσθήτα που έστειλε η γυναίκα του Ηρακλή Δηιάνειρα στο σύζυγο της Ηρακλή για τα εγκαίνια του ιερού του Δία στον Εύρυτο της Εύβοιας όπου τον σκότωσε λόγω αντιζηλίας της προς την Ιόλη.
Ο Δαίδαλος επίσης κατασκεύαζε κινητά αγάλματα που δούλευαν με υδράργυρο, μέχρι και ιπτάμενες μηχανές. Αυτός επίσης κατασκεύασε και τον γνωστό Λαβύρινθο του Μίνωα. Τα ιπτάμενα αντικείμενα περιγράφονται στα Ινδικά έπη Ραμαγιάνα και Μαχαμπαράτα με ελληνική επίδραση εκπέμποντας ακτίνες σωματιδίων με φοβερούς εκρηκτικούς μηχανισμούς.
Στην Κρήτη ο Τάλως (Ρομπότ) παράξενο-γιγαντιαίο ανθρωπόμορφο πλάσμα από χαλκό, το οποίο γύριζε τρέχοντας περιμετρικά το νησί της Κρήτης 3 φορές την ημέρα. Σύμφωνα με αναφορές αρχαίων συγγραφέων ήταν μια πανίσχυρη με τεχνητή νοημοσύνη άθραυστη ανθρωπόμορφη μηχανή που του χάρισε ο κατασκευαστής του, ο Θεός Ήφαιστος κι έγινε ο άγρυπνος φρουρός του νησιού εξολοθρεύοντας κάθε εισβολέα. Από μεγάλη απόσταση πετούσε με μεγάλη δύναμη βράχους στα εχθρικά πλοία εξολοθρεύοντάς τα, αγκαλιάζοντας δε τον εχθρό τον έκαιγε. Ο Τάλως ήταν και ο μαντατοφόρος του νησιού, μετέφερε από πόλη σε πόλη της Κρήτης τους νόμους που θεσμοθετούσε ο Μίνωας.
Στον χάλκινο γίγαντα έρεε ο Ιχώρ (το αίμα των αθανάτων), σε μια φλέβα που ξεκινούσε από τον τράχηλο και κατέληγε στην φτέρνα, μια βελόνα δε απέφραζε την φλέβα, η βελόνα αυτή ήταν το τρωτό του σημείο, όποιος μπορούσε να αφαιρέσει την βελόνα αυτή θα σήμανε και τον θάνατό του. Η Μήδεια κατάφερε να τον ξεγελάσει και αφαιρώντας το καρφί τον σώριασε. Είναι εξ’ ίσου γνωστά βεβαίως τα ρομπότ στα εργαστήρια του Ήφαιστου, χρυσοί αυτόματοι λέβητες, χρυσές αυτόματες θεραπαινίδες, αυτόματες κούκλες του Μίνωα, αυτόματος χορός Αριάδνης-αυτόματη γυναίκα Δευκαλίωνα-Πυγμαλίωνα, οι μάσκες που μιλούσαν κ.τ.λ.
Από το 2001 λειτουργεί στην πολιτεία της Αλάσκας ένας ανάλογος-σύγχρονος γιγαντιαίος Τάλως μ’ εξ’ ίσου ανάλογες ιδιότητες για το πρόγραμμα ‘HFAARP’ (Πειράματα High Frequency Active Auroral Research Program).98 Ας ληφθεί υπ’ όψη ότι οι Αρχαίοι Έλληνες διέθεταν ακόμη και τηλεπικοινωνιακά μέσα όπως:
1) Τα Φρουκτόρια (αναμμένοι πυρσοί) όπου με φωτεινά οπτικά σήματα σε διάφορους συνδυασμούς μετέδιδαν διάφορα μηνύματα. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο η Μήδεια ειδοποίησε τους Αργοναύτες να φτάσουν στην Κολχίδα, ο Σίνωνας τον Αγαμέμνονα για την είσοδο του Δούρειου Ίππου στην Τροία, ακόμη και για την πτώση της.
2) Τηλεβόας.
3) Ημεροδρόμους δρομείς που σχεδόν αυθημερόν μετέφεραν μηνύματα, τέτοιοι ήταν ο Ευχίδας, ο Ταλθύβιος του Αγαμέμνονα κι ο Φειδιππίδης που μετέφερε το μήνυμα της νίκης του Μαραθώνα.
4) Ακουστικούς τηλέγραφους που με κινούμενα μεγάλα ηχητικά κέρατα μετέδιδαν διάφορα μηνύματα.
5) Το Γουλί όπου πάνω σε δέρμα ζώου γράφονταν τα απόρρητα μηνύματα και ο παραλήπτης φούσκωνε το δίκην ασκού δέρμα και διάβαζε τα γραφόμενα.
Όσον αφορά το ποδόσφαιρο αξίζει να γνωρίζεται ότι και αυτό είναι ένα Αρχαίο Ελληνικό παιχνίδι όπως αναφέρει ο Όμηρος, από τα βάθη της ιστορίας μέχρι και την Μυκηναϊκή εποχή (1580-1100 π.Χ.). Με την μπάλα (σφαίρα) παίζονταν μια ολόκληρη σειρά από παιχνίδια όπως Hockey-Cricket-Handball (φαινίνδα)-απόραξις-ανακρουσία-ουρανία-τρίγωνον-εφετήδα κ.τ.λ. Γενικώς γύρω στα 15 διαφορετικά παιχνίδια μπάλας αναφέρονται και όλα αυτά απεικονίζονται σε πληθώρα αγαλματιδίων σε διάφορα Μουσεία του Κόσμου που παριστάνουν έφηβο
με τη μπάλα (σφαίρα). Η Ναυσικά επίσης έπαιζε τόπι με τις φιλενάδες της.
Πολλά επίσης από τα σημερινά επιτραπέζια παιχνίδια έχουν τις ρίζες τους στην Αρχαία Ελλάδα αποκαλούμενα ‘Πεσσεύτικα’ που παίζονταν με πεσσούς (πιόνια) και μάλιστα τα παιχνίδια αυτά απασχολούσαν και διασκέδαζαν τους Αχαιούς κατά την πολιορκία της Τροίας όπως μας αναφέρει ο Όμηρος, και των οποίων απόγονος σήμερα είναι το σημερινό σκάκι, ενώ απόγονος των Κυβεστικών παιχνιδιών όπου χρησιμοποιούσαν κύβους (ζάρια) είναι το τάβλι, κι εδώ αναφέρονται περί τα 150 διαφορετικά είδη παιχνιδιών, πνευματικά, ερωτικά, τζόγου κ.τ.λ. και από τα οποία πιστεύεται ότι σήμερα έχουν διασωθεί σε παρεμφερείς μορφές-τύπους και παίζονται 90 από αυτά.
Επίσης και η Γιόγκα είναι Αρχαία Ελληνική επινόηση για την πλήρη γνώσι του εαυτού μας (Γνώθι σ’ αυτόν) και του κόσμου με απώτερο σκοπό την επαφή με την αλήθεια (ειδέναι το όντως ον) ώστε ο άνθρωπος να γίνει σοφός και άγιος. Στο μουσείο της Νάξου υπάρχει Αιγαιακό ειδώλιο σε στάση Λωτού (Γιόγκα) του 5.800 π.Χ.119, 139 όπως επίσης και στην Ιεράπετρα της Κρήτης.
Θα ήθελα επίσης μεταξύ άλλων να κάνω γνωστό ότι τα πετρέλαια της Θάσου ήταν γνωστά από την αρχαιότητα. Ο Ηρόδοτος στην ιστορία του αναφέρει δυο περιοχές στην Ελλάδα που αναδύεται πίσσα, στην περιοχή της Πιερίας και σε μια λίμνη στο νησί της Ζακύνθου. Προ του 4ου π.Χ. αιώνα ήταν γνωστό στους Έλληνες ότι στην θαλάσσια περιοχή ανατολικά του Αγίου Όρους ανέβλυζε και επέπλεε υγρή άσφαλτος.
Τα ανωτέρω ιστορούν επίσης ο Εύδοξος ο Κνίδιος (390-340 π.Χ.) και ο Καλλίμαχος ο Κυρηναίος (305-240 π.Χ.). Άλλα λαμπρά και μεγάλα επιτεύγματα των Αρχαίων Αιγαιατών που η συμβολή τους και η σπουδαιότητά τους στον παγκόσμιο πολιτισμό είναι αναμφισβήτητα κι αναλλοίωτα είναι οι πολύχρωμες σημαίες, η κρυπτογραφία, τα μεγάλα τεχνικά έργα, η οικοδομική, η ναοδομία, η τέχνη της μέτρησης, η πολεμική επιστήμη, οι ναυπηγική, οι τέχνες συλλήβδην.
Από τα ανωτέρω είναι αδιαφιλονίκητα εμφανές το γεγονός ότι η φιλοσοφία και γενικώς όλες οι επιστήμες με τις σύγχρονες σχεδόν απόψεις-αντιλήψεις, σύμφωνα με τους ξένους ερευνητές-μελετητές, ως και η τεχνολογία κ.τ.λ. προήρθαν από τον χώρο του Αιγαίου απ’ όπου και επεκτάθηκαν σχεδόν στα πέρατα της γης κι θεμελίωσαν τις επιστήμες και τον πολιτισμό όλων των λαών.
Δικαίως λοιπόν ψάχνοντας, ανασκαλεύοντας στα ίχνη των Αρχαίων Ελλήνων, στο Αιγαίο είναι εύλογο να αποκαλείται Μητέρα του Παγκόσμιου Πολιτισμού, τουλάχιστον αυτός μας αποδεικνύουν κι αποκαλύπτουν οι τέχνες και οι επιστήμες του πλέον σύγχρονου ανθρώπου-ερευνητή-μελετητή.
Ανωτέρω έγινε μνεία μόλις ολίγων ονομάτων που εξέφρασαν απόψεις επιστημονικών επιτευγμάτων των 5-7 τελευταίων δεκαετιών σχετικά με το θέμα. Όχι από παράβλεψη ή απροσεξία δεν μνημονεύτηκε μια ατέλειωτη στρατιά Ελλήνων Αιγαιατών φιλοσόφων- ποιητών-ρητόρων-νομοθετών-πολιτικών-ιστορικών-αρχιτεκτόνων-γλυπτών-ζωγράφων και επιστημόνων που όλοι μαζί θεμελίωσαν τον λαμπρό Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό μέχρι και τον σύγχρονο.
Ποιο κάτω θα επιστρέψω για λίγο και πάλι στην Προϊστορία, την δήθεν Μυθολογία του Αιγαίου από την προκατακλυσμιαία εποχή του Δευκαλίωνα και εντεύθεν μέχρι και στα επιτεύγματα των Αιγαιατών στην γεωργία, στις τέχνες, στην αρχιτεκτονική, στην ναυτιλία, στην ναυτική κυριαρχία τους ανά την υφήλιο, την αστρονομία, τις επινοήσεις ραντάρ-πυξίδων, φιλοσοφία, ποίηση, επιστήμες κ.τ.λ. και δη στην αποίκηση ανά τον Κόσμο των Αιγαιατών καθώς επίσης και στην επιστημονική και πολιτιστική τους συμβολή παγκοσμίως και μάλιστα στην Ευρώπη.
Οι Άραβες αναδείχτηκαν εξαιρετικοί μαθητές των Ελλήνων, πιστοί θεματοφύλακες των θησαυρών της Αρχαίας Ελλάδας και μετατράπηκαν σε εξαιρετικοί μεταφραστές και προπαγανδιστές των αριστοτεχνημάτων του Αρχαίου Ελληνικού Λόγου. Έτσι έγινε γνωστή η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και Επιστήμες στην Δύση, όταν όλα αυτά τα έργα μεταφράστηκαν από τα αραβικά στα λατινικά. Είναι μέσω των Αράβων που σήμερα γνωρίζουμε πολλά αρχαία ελληνικά κείμενα, από τα οποία πολλά είναι άγνωστα αφού έχουν εξαφανιστεί τα πρωτότυπά τους.
Τελευταία γίνεται μεγάλος λόγος για πολλές χιλιάδες αρχαίων σκοροφαγωμένων παπύρων που βρέθηκαν σε σκουπιδότοπους της Οξυρύγχου της Αιγύπτου, οι οποίοι πιστεύεται ότι κρύβουν ανεκτίμητους θησαυρούς της Αρχαίας Ελλάδας καθώς επίσης και Ρωμαίων συγγραφέων. Τα παραπάνω ευρήματα μελετούνται κι αξιολογούνται με υπέρυθρους και υπεριώδεις ακτίνες από παπυρολόγους της Οξφόρδης, τον Ρ. Τζάνκο, τον Τ. Όμπιν και τον Έλληνα Ν. Γκόνη. Περίπου 4.000 αποσπάσματα των Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αρχίλοχο, Ησίοδο, κ.α., αναφέρονται στα μέχρι σήμερα αποκρυπτογραφημένα κείμενα, τα οποία σύντομα θα δημοσιευτούν σε βιβλίο με τον τίτλο “The Oxyrunchus Papyruses”, από τις εκδόσεις της Αιγυπτιακής Εταιρείας Αρχαιολογικών Ερευνών.
Οι προαναφερθέντες παπυρολόγοι προβλέπουν ότι θα αποκαλυφθούν πάρα πολύ σημαντικά κείμενα της αρχαιότητας, όπως ιστορικά αναγνώσματα, τραγωδίες, κωμωδίες, λυρικά ποιήματα, κ.α., που πιθανόν να φέρουν μια δεύτερη αναγέννηση στον χώρο των Τεχνών και των Γραμμάτων.
Νήκος Παναγιωτάρας
Ποιητής - Καθηγητής Πανεπιστημίου - Δημοσιογράφος
Από το υπό έκδοση βιβλίο με τίτλο "ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"
