αυτό που πλένεται με στάλες της σιωπής
αυτό που τρέφεται απ’ τη δίψα του ονείρου.
Πρέπει σου λέω να το δεις
μια νύχτα μ’ αεράκι
καθώς οι νότες του ηχούν
και η ματιά του αστράφτει.
Μα πρόσεχε,
γιατί οι πληγές του αντέχουνε
στου χρόνου το φαρμάκι.
Τάσος Τάκης
Ποιητής
Από την Ποιητική Συλλογή «ΣΤΡΟΦΑΔΕΣ»
Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ (2011)