Το λάβαρο σου έσπασε στην μπότα του Αττίλα
έλιωσε τα σπλάχνα μου, κυρίευσε την ύπαρξη μου
Γονάτισα στην θέα σου, πατρίδα μου σε νοσταλγώ
σαν το κερί στην Εκκλησιά,
τείχη ανυψώθηκαν απ’ άνω μου
με πύρινες λαβωματιές!
Αίμα των προγόνων μου,
Μη Σκιάζεσαι
Αντρειωμένη θα είμαι
σαν έρθει ή ώρα… της Επιστροφής…
θα υψώσουμε ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ
ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑΣ
Μη Σκιάζεσαι
Οι μνήμες μου μ’ οδήγησαν
περιπλανήθηκα στους δρόμους σου
Λεμονανθούσα μου Κυρά
οι θύμησες μου ζωντανές
χνάρια θολά
στην Οδό Δημοκρατίας,
στον Δημόσιο Κήπο,
στο Λύκειο των Ελληνίδων,
στην Αγία Τριάδα
Πόνος βουβός!
Σιωπή μου Εσύ …
πιο δυνατή και από το θρόισμα των φύλλων….
Στο χώμα που περπάτησα
Στο χώμα που μ’ ανάστησες
Στα όνειρα που ύφανα μαζί με τους ψαράδες
Σ’ αναζήτησα στις πορφυρές σου αμμουδιές
στα βότσαλα σου έσκυψα ζητώντας
Μια σπιθαμή Αμμουδιάς Δική μου…
Μόνο Δική μου!
Μίνα Μπουλέκου
Ποιήτρια
Από την Ποιητική μου Συλλογή «Με τη Ροή του Ανέμου»
Εκδόσεις Όστρια
«Το παραπάνω ποίημα συμμετείχε στον 3ον Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του ΕΠΟΚ 2011 από τον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ.) & την Εφημερίδα «Κυπριακός Ελληνισμός» με θέμα: «Αμμόχωστος Βασιλεύουσα» Κατηγορία: Τιμητική Διάκριση, Απονομή: «Παρασκευαϊδειο» Πολιτιστικό Κέντρο Κύπρου των Αθηνών, 4 Νοεμβρίου 2011.»