Λησμονημένε Ποιητή
ο αυλός σου ακούγεται ̇
απ’ τον ουρανό της λύπης
στάζουν οι ήχοι ̇ βάλσαμο
στα αυτιά των λυπημένων
και των ποιητών του μέλλοντος.
Νυχθημερόν
είσαι παρών ̇ λάμπεις.
Ποιητή μου κράτησα
τα λόγια σου φυλαχτά.
Αναπνέω Μεσολόγγι
αλάτι και ιώδιο.
Το φως κιτρίνισε
σαν τα φύλλα των βιβλίων
στο παλαιοπωλείο του καιρού
Τοσίτσα ̇ Άνοιξη καμένη.
Σπύρος Ζαχαράτος
Ποιητής
Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
Μνήμη Θωμά Γκόρπα