τα χαμόγελά τους τα μάτια τους
Άνοιξη απρόσμενη
ανθεί και θάλλει κι ευωδιάζει…
τα μαλλιά τους κλώνοι…
μέσα τους άνεμοι βομβούν
πόθοι κρυφοί χελιδονάκια
ανείπωτα…
Είναι οι γυναίκες νερά…
καθάρια ‘στραφταλίζουν
βαθυγάλαζα…
Μέσα τους λάμπουν, λάμνουν
πεθυμιές ιτιές στις όχθες
βεργολύγιστες…
Άνοιξη λιβάδια απέραντα
μάτια βλαστοί και μάτια άνθη
Γυναίκα
νιόβγαλτη χλόη πράσινη
σε κάθε ανάσα σου αγαλλιάζω
είναι οι πνοές σου ρίγη
Ράχη της θάλασσας
και ράχη της αυγής μου
Άνοιξη γυναίκα αγέρωχη
πουλάρι ακάματο
πάρε με να καλπάσω στο θάμα σου
πλούσια ονειρεμένη χαίτη
ατίθαση στο πρόσωπό μου
Άνοιξη μυριάδες έρωτες
Άνοιξη ζωή μου
σφύζουν οι χυμοί και σφύζει το αίμα
Άνοιξη της Πλάσης στύση
Γυναίκα άχραντο μυστήριο
περηφάνια αμόλυντη
δάκρυ των αγγέλων
Αγαπημένη μου….
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
5/4/2014
Ποιητής
http://thothorisargyropoulos.blogspot.gr
