Στα χείλη που λαχτάρησαν φιλί του πόθου
Κι έχει ένα άρωμα απόψε η βραδιά
σαν ερωτευμένη καταιγίδα
κι εγώ σου ψιθυρίζω
σαν στάλα της βροχής
Απίθωσε το σώμα σου στο μουσκεμένο χώμα
κι απόλαυσε το άρωμα, την μέθη
Σαν τσιγάρα ανάβουν και σβήνουν
Τα λόγια
Το άρωμα
Οι μνήμες
Οι ανάγκες
Όλες οι αισθήσεις μου
Σε δοκιμασία απαντοχής
αντέχω;
αντέχεις την απουσία;
Ο χρόνος θα δείξει...
ποιος μπορεί να ισορροπεί στην κόψη της βροχής
δίχως ποτάμι να κυλήσει στη θάλασσα
της λησμονιάς γενεί
Κατερίνα Παπά
Ποιήτρια
Από την Ανθολογία Ποίησης –Αφιέρωμα στον Κων/νο Καβάφη-Εκδόσεις ΣΑΡΤΙΝΑΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 2013
