Δως μου το χέρι σου, να ανεβώ μες στα σύννεφα
Δως μου κρασί και γάργαρο νερό
Δως μου σταφύλι από τα χείλη σου τα κόκκινα
Δως μου μια πέτρα να την κάνω φυλαχτό
Δως μου την αύρα σου και τη δροσιά του κόρφου σου
να ανεβώ σαν θεός στον ουρανό.
Κύλισε μέσα μου η σκέψη και το βλέμμα σου
Κύλισε ο πόθος των χειλιών σου, η οσμή
Μπήκα στη σκέψη σου και μπήκες μες το βλέμμα μου
Έγινα φλέβα απ το καυτό σου το κορμί.
Είσαι κρασί που μας μετάγγισε τα αίματα
Είσαι το άναμμα του πόθου κι η ζωή.
Είσαι η λαχτάρα και το όνειρο στο βλέμμα μου
Είσαι η γεύση η ζωή και το κρασί.
Γιάννης Γερογιάννης
Ποιητής-Εκπαιδευτικός