πεσμένος μπρος ο βασιλιάς κείτεται σκοτωμένος
σπαθιά ενός Αγαρηνού που έδιωξε τη ζωή του
κι ο κόσμος όλος στάθηκε κοιτάζει τρομαγμένος
πως πήραν το προπύργιο της χριστιανοσύνης.
Ακούστηκαν τα σήμαντρα, ήχησαν οι καμπάνες
πήραν την πόλη πήρανε η Παναγιά δακρύζει
είπανε θέλημα Θεού η πόλη να τουρκέψει
μα ποιος γνωρίζει το καλό για να το υπογράψει
πως δεν του γίνεται κακό εμπρός του χάρου σκιάξη;
Ποιος είπε θέλημα Θεού η πόλη να τουρκέψει
κι απά στην άγια τράπεζα ν' ανέβει ο Μοχάμεντ
να ευχαριστήσει τον Αλλάχ που του έδωσε τη νίκη
και να φανεί ο πιο τρανός στο θρόνο του προφήτη;
Αλί μεγάλοι διχασμοί από τα' αρχαία χρόνια
δέρνουνε την πατρίδα μας ακόμα μέχρι τώρα
κι είμαστε λες οι ορφανοί μαζί με θεία δώρα.
Ηχήσανε τα σήμαντρα με καημό και πόνο
πρέπει να το θυμόμαστε και λάθη να θωρούμε
μέσα στην ιστορία μας ειρήνη για να βρούμε.
Ο Τούρκος ξαναθράσεψε μονιά του δεν τον παίρνει
σαν λύκος από τα βουνά με μπαϊραχταρλίκι
βλέπει σφαγές και αίματα σουλτανικές εικόνες
βλέπει απάνω στ' άλογα σιπάχηδες Ντελήδες
θωρεί κανόνια έτοιμα να τον υπερασπίσουν
ακούγονται οι κανονιές Καρδούχους πολεμούνε
και τα νησιά μας θέλουνε άρχοντες να γινούνε.
Δεν λησμονούμε του θεού την θεία τη βοήθεια
ούτε και μας φοβίζουνε φονιάδες πληρωμένοι
έχουμε μπρος μας του Θεού υπόσχεση δοσμένη.
Έτσι συ γέρο του Μοριά φώναξες προς τα' αδέλφια
κουράγιο θέλει η λευτεριά Θεός μας υπεσχέθη
έβαλε την υπογραφή κανένας δεν την σβήνει.
Έλα να βρούμε τα' όνειρο χαμένο του καιρού μας
τραγουδιστή της λευτεριάς βάρδο της ρωμιοσύνης
Ρήγα Φεραίο φώναξε, πολέμησε Θανάση
Κι απ' τον Μιστρά που έφυγες, ω συ Παλαιολόγε
να πας να γίνεις σφάγιο στα τελευταία τείχη
πόλης της βασιλεύουσας που Βόσπορος δροσίζει
κι η ομορφιά της θάμπωσε όλους τους ποιητάδες
μάγεψε φαίνεται κι εσέ εκεί να πολεμήσεις
αφού θεός σε έστειλε να μην υποχωρήσεις.
Όνειρο μείνε ζωντανό για θα χαθεί η γενιά μας
όνειρα ήθη κι έθιμα εάν απαρνηθούμε
ας κλάψει πάνω στα βιολιά η μούσα με δοξάρι
της ρωμιοσύνης τον καημό που τούρκικο ασκέρι
αντίστροφη του μέτρηση δεν έχει εννοήσει
και τα ελληνικά νησιά θέλει να κατακτήσει.
Όμορφο αρχιπέλαγος των Πελασγών Ελλήνων
αφρόστεπα κυματιστή χιλιάδες χρόνια παίζεις
με του Ρωμιού το γρήγορο το βαθυκάραβό του
τώρα σε θέλει του Οσμανλή η σκέψη να τουρκέψεις
χωρίς να βλέπει πως αλλιώς η ρόδα θα γυρίσει
και το δεξί του πλαστουργού χέρι θα εμποδίσει.
Όλα γλυκόλαλα βιολιά, λαούτα τραγουδήστε
πείτε πως σήμερα θρηνεί την πόλη η Ρωμιοσύνη
στη μαύρη την επέτειο που Ουρβανού κανόνι
βρόντηξε και βομβάρδισε τείχη της Άγιας Πόλης
όταν ναμάζι τέλειωσε και οι ορδές χυθήκαν
βαρβάρων για κατάκτηση ν' αρπάξουν να σκοτώσουν
και μέσα στην Αγιά Σοφιά αίματα να παγώσουν.
Μάρκος Συνοδινός
Ποιητής
Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
