Λάθη με τυλίγουν.
Άγνωστα πάθη, με ορίζουν.
Ένα δάκρυ,
στέκεται, στου ονείρου την άκρη.
Με προστάζει, κοντά του να πάω.
Φοβάμαι, θα το χάσω.
Είναι και άλλα τόσα, που θέλω να μάθω.
....Οι ώρες, γρήγορα φεύγουν.
Τα ίδια πράγματα, μου διαφεύγουν...
Αλέξανδρος Βλαχιώτης
Ποιητής
Από το συλλογικό έργο "ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ"
Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ