Λουλούδια σπαρμένα
κυμάτιζαν στολισμένα
στα ανέμελα μαλλιά σου,
στις μπούκλες σου να αιωρούνται
σαν δροσοσταλίδες στης νιότης το Κάλεσμα!
Ένα κρινάκι του αγρού,
φώλιασε στο προσκέφαλο σου
με αγόγγυστη λαχτάρα
να σε αφουγκρασθεί,
σε μια ουράνια μελωδία!
Άκου το φτερούγισμα των Αγγέλων
Ψυχή Μου,
όλα τ’ άστρα του ουρανού
δείχνουν εσένα…
Φωτεινό μου Πλάσμα
Ρυάκια κυλούν στο πέρασμα σου,
όταν σε αντικρίζω
Μικρή μου νεράιδα των παραμυθιών,
ταξίδεψε με…
στα πιο γλυκά σου όνειρα, γεμάτα προσδοκίες!
Με έναν μαγικό αυλό
άκουσα το ψιθύρισμα σου
αιθέρια έμοιαζε η φωνή σου
Σ’ ένα νανούρισμα βαθύ…
Χαρμόσυνο μήνυμα έφερες
σ’ αυτό το ξέφωτο, πλημμυρισμένο
σε μια λυτρωτική πανδαισία
καθώς ηχούσαν τα τραγούδια σου
στεφανωμένα από τις Μοίρες!
Μίνα Μπουλέκου
Ποιήτρια
«Αφιερωμένο στην Μαρία -Την Εγγονή Μου»