Τα χέρια τους σφιχτά πλεγμένα.
Εκείνος σκληρός, ευλογημένος από τον
τσακισμένο ναρκισσισμό του.
Εκείνη με λευκό τριαντάφυλλο στα στήθη και
μήτρα έτοιμη για εκκόλαψη του έρωτα.
Ήχος φλάουτου προς κάθε απατηλό βάραθρό τους.
Ψιθυρίζονται αιώνια πράγματα, στην πύλη της στιγμής.
Πλεγμένο καρδιοχτύπι, ζωντανός φάρος
μιας ανίκητης ζωής.
Γυμνές βουτιές διερεύνησης της αβύσσου.
΄Αλλοτε κυοφορούσα δυσθυμία,
άλλοτε ήχος γλυκού παιχνιδιού που νικά τον πόνο.
Ηδονή στο δρόμο μεταξύ ουρανού και γης.
Ανταμοιβή του μόχθου για τον έρωτα,
είναι η ευτυχία.-
ΠΟΠΗ ΑΡΩΝΙΑΔΑ
Ποιήτρια
Από την ποιητική συλλογή «Μυσταγωγία»
Εκδόσεις «Ποιήματα των φίλων» (Αθήνα 2013)