η γενιά μας νεκρή
ο λιμός, αγκαλιά με το το πλήθος
χιλιάδες νεκροί προχωρούν.
« Ένα έθνος μία χώρα « τα άλλα έθνη;
Αρμένιοι, Έλληνες , Ασσύριοι, σφαγμένοι βαδίζουν
Θεοδοσία ή Ερζερούμ «η χώρα των Ρωμιών»
Το τζάκι καπνίζει, κοχλάζει νερό του τσαγιού
ο πάγος σκεπάζει τα πεζοδρόμια.
τρέμουλο στην ψυχή μας
Αμελέ ταμπουρού - Γκουλάγκ εργασίας,
στρατόπεδο συγκέντρωσης κι αφανισμού
Πορεία στον Πόντο, σημαίνει σφαγή
Πορεία στον Πόντο, σημαίνει ντροπή.
εθνοκάθαρσης έμπνευση σοφών Γερμανών.
το κάστρο μακραίνει στολίζει την πόλη
την πόλη «εξορία Ρωμιών»
όμορφη πόλη με χιόνι με κρύο
προ πάντων σκιέρ ικανών.
Καθάριος αέρας, χαϊδεύει τον μπλε αστρικό ουρανό
περίτεχνη πύλη, παλιού ξακουστού Μεντρεσέ
αρώματα, φρούτα μας κραίνουν
τελάληδες ήχοι, πραμάτειες πωλούν.
Σ ένα παγκάκι φιλιούνται οι νέοι
τα άσπρα όνειρά τους στολίζουν τον τόπο.
ελπίδες και πόθους ξυπνούν......
κι ένα ρολόι μας δείχνει τον χρόνο
τις μνήμες, τους τάφους, το κλάμα... χιλιάδων ψυχών...
Γιάννης Γερογιάννης
Ποιητής
Από την ποιητική συλλογή "Αμαδρυάδα"
Για την γενοκτονία των Ποντίων (ημέρα μνήμης 19/5)
