μας κοιτάζει η Ελπίδα .
Για να δούμε έρχεται ;
Με ένα ευοίωνο αύριο
με πλατύ χαμόγελό για εμάς ;
Να είναι το δικό μας ;
Ένα γλυκό φιλάκι να μας δώσει
με τα σαρκώδη κόκκινα χείλη της
στην ρίζα της Καρδιάς μας .
Με αυτό πλέον το υπέροχο εγγύς μέλλον
στην Οικουμένη όλη , σύσσωμα
θα ξεχυθούμε ισότιμα μαζί ,
να μοιράσουμε ατσιγγούνευτα όλοι ,
όλες τις αξίες του Σύμπαντος Κόσμου .
Γιατί όλων η Πανδώρα μας ,
έχει στο κουτί της για εμάς
στεγανά κλεισμένη την Ελπίδα μας .
Έτσι απλόχερα θα δίνουμε όλοι με την σειρά μας ,
- όπως η κάλλιστη , μυρωδάτη και . . .
τόσο μοσχομύριστη Πασχαλιά του Απρίλη -
δίνει Αγάπη , συμπόνια , αλληλεγγύη ,
Ειρήνη , ευημερία και γνώση .
Όπως και κάθε περίσσευμα ψυχής .
Αχ ! Πόσο θέλω να κυλάει
στις φλέβες μας η Ελπίδα ,
σαν με « ρόδες » αισιοδοξίας ώστε νά ΄ρθει ,
μια τέτοια ομορφιά στην Ζωή μας ,
για να κοιμηθούμε μετά για πάντα
χορτασμένοι πλήρως με Ευτυχία ! ! !
Σωτήρης Μαντζούτσος
Συγγραφέας - Ποιητής
24 – 2 - 2018
