Βροχούλα πέφτει σιωπηλή, ξεντύνοντας τα δέντρα
κι άλλοτε πάλι δυνατή, σαν αιχμηρή βουκέντρα.
Τοπία Μετοπωρινά, πώς να τα περιγράψω;
Φύλλα που πέφτουνε στη γη και σκύβω να τα πιάσω.
Μες σε βιβλία παλλαϊκά, κάποια να φυλακίσω,
με ρίμες την εφήμερη, ζωή τους να υμνήσω.
Στέλνω σε φίλους, σε γνωστούς, φύλλα
και λίγους στίχους.
Φθινόπωρο και η βροχή, κάθε σπιτιού τους τοίχους
διαπερνά, και στην ψυχή στρώνει βρεγμένα φύλλα.
Κι εσύ, κλαρί, που γύμνωσε, νοιώθεις ανατριχίλα.
Και προσδοκάς την Άνοιξη, πάλι για να σε ντύσει
με φύλλα, άνθη και καρπούς σε μια καινούργια ζήση.
Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη
Ισόβιο Μέλος της WAAC/World Congress of Poets
Μέλος της International Writers Association (IWA)
Μέλος των Poetas del Mundo – Ποιητές του Κόσμου
Μέλος της World Poets Society (WPS)