Όμως εσύ πάντα είσαι η ψυχή μου .
Εκεί σε ΄σένα έγινα έμβιο ον .
Εκεί γεννήθηκα . Είδα την Ζωή μου .
Στην φύση σου εκεί , είδα το φως του Ήλιου.
Εκεί είπα στην Πλάση , πρώτη καλημέρα .
Πρώτο – είπα εκεί , τα πρώτα μου λογάκια .
Χαρούλες – παιχνιδάκια , κλάματα – γελάκια .
Προπαίδεια , γραφή , ανάγνωση , λαθάκια .
« Μάθετ ΄ όλοι γράμματα » Παιδείας εντολή .
Νάτος , καλώς ήρθε , καιρός για τα Σχολειά .
Αίθουσες ,θρανία . Δάσκαλοι , Μαθητές .
Έξω . Απ ΄έξω απ ΄ την Μάντρα του Σχολειού μας ,
των ΣΠΑΠ , της τότε τρένων εποχής , Γραμμές .
« Και Τσάφα – τσούφα Μάνα μου
Και χάψε – χάψε Ανθρώπους » .
« Ούρνα » την έλεγαν , μόνο για επιβάτες .
Νάτος κατάφορτος ο Εμπορικός Μουτζούρης .
Οτομοτρίς , Σιέλ με Ασημί . . . κυλούν , ρέουν .
Η Μικρή Ριρίκα . Αργότερα οι Ντήζελ .
Ζύμη είναι το χθες , στην « Σκάφη » της Ζωής ,
αντάμα με το τώρα , αγάλουν την ψυχή .
Δεκάδες στους ώμους μου πέρασαν τα χρόνια ,
όμως με χαϊδεύουν σαν μωρού γελάκι .
Όλα τα συμβάντα μου . . . μέσα στο πουγκί σας !
ΛΑΠΠΑ μου Υπέροχο . . .
Πανέμορφή μου ΠΑΤΡΑ !
Σωτήρης Μαντζούτσος
7-8-2021
Συγγραφέας - Ποιητής
