Βαδίζουν αυτές , μαζί με την Αγάπη ;
Αρχοντιά της Ειρήνης , σε μήκη και πλάτη .
Άνθρωποι της Γής, όλοι – όλοι καλείσθε .
Σας καλεί η Φύση μας , μην αδιαφορείτε .
Οδύνες ο Πόλεμος , φρίκη , αφήνει .
Ζωές που θερίζονται στων Χάρων την δίνη .
Προστάζει ο Χάρος . Οι Θεοί τρομάζουν
μα ούτε όλοι μαζί δεν τον δαμάζουν .
Πολλούς μα πάρα πολλούς , αιώνες τώρα ,
μας παρέχει η Ειρήνη πολύτιμα δώρα ,
μάρτυς αγνός η αμιγής Ιστορία ,
κάποιων Λαών κι εποχών η Ευημερία .
Ζωή με « ψωμί » , με χαρές , με Ειρήνη ,
αυτές τις αξίες πάλι πίσω αφήνει .
Που είναι παν ύψιστα δώρα του Πλάστη ,
μα Άφρον ο Άνθρωπος σπανίως σεβάστει .
Αυθαίρετα δικούς του Νόμους επιβάλλει ,
ως Αδηφάγος κι Άπληστος όλ ΄ άρδην μεταβάλλει.
« Ούκ εν τω πολλώ το εύ » δεν το είδε ού ,
στον Ανθρωπισμό μπροστά σφυρίζει κατ ΄ αλλού .
Αρπάζει . Φονεύει . Κλέβει . Υποτάσσει .
Ούτε που πρόκειται ποτέ του να χορτάσει .
Εισ’ Άνθρωπε στο Σύμπαν ούτε μια κουκίδα .
Δεν την προλαβαίνεις ως λέξη την Ελπίδα .
Πέντε ο Ήλιος έτη Δισεκατομμύρια !
Εσύ μαζί γεννιέσαι, με συλλυπητήρια .
Όρθωσε τα μάτια . Στην Γή σου τι θα γίνει . . .
ΣΤΡΕΨΟΥ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ . Σεβάσου τι σου δίνει !
Σωτήρης Μαντζούτσος
Συγγραφέας - Ποιητής
8 – 5 - 2022
