ν’ αγαπήσω το απέραντο
ν’ ανταμώσω με τ’ αστέρια
να βυθιστώ σε μυθικά πελάγη
να πλανηθώ σ’ ονειρικά ταξίδια
να σμίξω το αίμα με τα δάκρυα
να στιγματιστώ με άλικες κηλίδες.
Σε απάνεμα λιμάνια με λυτρώνεις,
τους αχούς της θάλασσας παίρνεις
και τους κάνεις μελωδικό τραγούδι,
τις παγωμένες σιωπές ζεσταίνεις,
αβασίλευτους ήλιους φέρνεις.
Σε ουρανούς μετάληψης υψώνεσαι...
Όπου θέλεις με πηγαίνεις,
Ψυχή μου!
Τζούλια Πουλημενάκου
ΠΟΙΗΤΡΙΑ-ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ