γέμιζες νότες και γεφύρια τους γκρεμούς
εσύ που μίλαγες, καρδιά μου, στο φεγγάρι.
Αντίο Ευγνωμοσύνης.
Πρώτος έσκυψες στους στίχους μου.
Είσαι το πρώτο μου ιδιαίτερο τραγούδι.
Καλό ταξίδι
Καουμπόη μοναχέ της Ανθρωπιάς
Της μαγεμένης Ανατριχίλας
Των αηδονιών που λαλούν
Της Αρμονίας και του Κάλλους.
Σπύρος Ζαχαράτος
Ποιητής
Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
Μνήμη Λουκιανού Κηλαηδόνη